Αν θέλεις να κρατήσεις τις νεράιδες και τους βρυκόλακες μακριά, κρεμάς σκόρδα. Όπως και για κάθε είδους βαμπίρ, ακριβώς το ίδιο κάνεις. Δεισιδαιμονικό σε λένε και επαφίεσαι στις δυνάμεις του σκόρδου να τρομάξουν κάθε σκοτεινή δύναμη και να την κρατήσουν μακριά.

Αν ετοιμάζεσαι να βγεις ένα πρώτο ραντεβού το βράδυ, αποφεύγεις το μεσημέρι τα πολλά τα σκόρδα. Ρομαντικό σε λένε και δε θέλεις να κρατήσεις το εν δυνάμει ταίρι σου μακριά. Εδώ που τα λέμε, και στο δεύτερο ή τρίτο ή σε κάποιο προχωρημένο ραντεβού, και πάλι το ίδιο κάνεις. Εκτός αν φτάσατε και μένετε μαζί και τα φάτε μαζί τα σκόρδα. Όπου και πάλι θα μυρίζετε, αλλά στους άλλους. Μεταξύ σας θα είστε οκ.

Οι αιώνες του σκόρδου

Πρόκειται για το παλαιότερο καλλιεργήσιμο φυτό που οι άνθρωποι χρησιμοποίησαν ως τροφή. Και μιλάμε για έξι χιλιάδες χρόνια πριν. Εξίσου δημοφιλείς ήταν και οι θεραπευτικές του ιδιότητες. Αναφορές σε αυτές μπορούμε να βρούμε ακόμη και στη Βίβλο και το Κοράνι.

Στην προετοιμασία τους για τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι αρχαίοι Έλληνες κατανάλωναν καθημερινά σκόρδο. Γιατί είχαν βρει πως μειώνει την κόπωση που προκαλείται από την άσκηση και τη σωματική καταπόνηση και αυξάνει τη δύναμη και την απόδοση.

Στην αρχαία Αίγυπτο, το σκόρδο περιλαμβανόταν στην καθημερινή διατροφή των σκλάβων που έχτιζαν τις πυραμίδες, ώστε να είναι πιο παραγωγικοί. Οι σκλάβοι γρήγορα κατάλαβαν την αντοχή που τους έδινε και όταν μια εργάσιμη ημέρα τους δόθηκε φαγητό χωρίς προσθήκη σκόρδου, έστησαν εξέγερση.

Στην αρχαία Ρώμη, το σκόρδο είχε εξέχουσα θέση ως ένα από τα βασικά φάρμακα. Πριν από τις χειρουργικές επεμβάσεις, οι ασθενείς έπιναν ένα κοκτέιλ από χυμό σκόρδου, βάμμα παπαρούνας και κρασί. Λειτουργούσε ως αναισθητικό και προστάτευε το αίμα από δηλητηρίαση.

Στην Κίνα τώρα, για αιώνες πολλούς το σκόρδο αναμείχθηκε και συνεχίζει να αναμειγνύεται με βότκα ή ξύδι με σκοπό να θεραπεύσει ανθρώπους από το θωρακικό άλγος που τους φέρνει η στηθάγχη. Οι Κινέζοι χρησιμοποιούν μια συγκεκριμένη ποικιλία σκόρδου, η οποία έως και σήμερα αποτελεί για τη χώρα τους ένα από τα πέντε πιο συχνά συνταγογραφούμενα φάρμακα για θεραπεία ασθενών με προβλήματα στο κυκλοφορικό.

Σκόρδο το μαγικό

Μία σκελίδα σκόρδου ποτέ δεν θα τη βρεις μουχλιασμένη ή σαπισμένη. Όπως έχεις κρεμάσει την αρμαθιά σου με τα σκόρδα, οι σκελίδες μέσα τους σιγά-σιγά στεγνώνουν, ξεραίνονται και τελικά καταλήγουν σε μια λεπτή άοσμη σκόνη. Στο μεταξύ, με τη φλούδα απ΄ έξω όλα καλά, δεν έχεις πάρει χαμπάρι τι γίνεται μέσα.

Το χαρακτηριστικό του αυτό είναι ένας από τους βασικούς λόγους που θεωρήθηκε κάποτε το σκόρδο μαγικό. Τα χρόνια πέρασαν και όλα τα φυσικά φαινόμενα έλαβαν τις εξηγήσεις τους. Αλλά το σκόρδο συνεχίζει να είναι μαγικό. Για άλλους λόγους μεν, συνεχίζει δε.

Με βιταμίνες Β6, Β1, C, Ε και Κ, με ψευδάργυρο, φυλλικό οξύ, σελήνιο, ασβέστιο, νάτριο, κάλιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, σίδηρο και φώσφορο, αν όχι μαγικό, τότε πώς να το πούμε; Με όλα αυτά μέσα του, το σκόρδο μας βοηθά στα κρυολογήματα και τις ιογενείς λοιμώξεις. Κατά μέσο όρο, με την καθημερινή του χρήση, μειώνεται η πιθανότητα κρυολογήματος κατά 63%, ενώ οι 5 ημέρες ανάρρωσης μειώνονται σε 1,5.

Εμποδίζοντας την ομαδοποίηση των αιμοπεταλίων, το σκόρδο αποτρέπει δυνητικά επικίνδυνους θρόμβους του αίματος. Παράλληλα περιορίζει τη χοληστερόλη, η οποία και προκαλεί φράξιμο των αρτηριών. Μειώνει μάλιστα την κακή (LDL), αφήνοντας αμετάβλητη την καλή (HDL). Βοηθά και στη μετρίαση του αριθμού των τριγλυκεριδίων και με αυτό το συνδυασμό τελικά μειώνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.

Πρόκειται για ισχυρό αντιοξειδωτικό, που εξουδετερώνει τις ελεύθερες ρίζες που είναι πολλές φορές υπεύθυνες για διάφορες κακοήθειες. Και βοηθά το σώμα να απομακρύνει τα βαρέα μέταλλα και τις τοξίνες. Αυξάνοντας το οιστρογόνο, υποστηρίζει τη διατήρηση της οστικής μάζας, ειδικά στο γυναικείο πληθυσμό που με την πάροδο των ετών και την εμμηνόπαυση αντιμετωπίζει απώλειες εκεί. Με εκείνα και με τα άλλα φαίνεται πως, επί συνόλου, η ένταξη του σκόρδου στην καθημερινή διατροφή προάγει τη μακροζωία.

Και η θαυματουργή αλλισίνη

Τη στιγμή που το σκόρδο θα κοπεί, ενεργοποιείται ένα ένζυμο που ονομάζεται αλλιινάση. Το οποίο επιδρά σε ένα αμινοξύ που κουβαλά το σκόρδο, την αλιίνη. Από την ένωση αυτή προκύπτει η αλλισίνη. Με αντιβακτηριδιακές, αντιικές και αντιμυκητιακές ιδιότητες, η αλλισίνη δεν είναι παρά ένα μικρό θαύμα στην κουζίνα μας.

Κατά τον γαστρεντερολόγο Will Bulsiewicz, για να λάβουμε τα μέγιστα οφέλη, πρέπει να περιμένουμε 10 λεπτά από την ώρα που θα τεμαχίσουμε το σκόρδο, μέχρι την ώρα που θα το χρησιμοποιήσουμε. Αυτός είναι περίπου ο χρόνος που χρειάζεται η όλη χημική διαδικασία για να ολοκληρωθεί.

Το έντερό μας θεωρείται ο εγκέφαλος του κορμού. Η καλή του κατάσταση δε, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη συνολική μας υγεία. Η αλλισίνη δρα εδώ ως αντιβιοτικό, σκοτώνοντας το κακά βακτήρια του εντέρου και επιτρέποντας στα ευεργετικά είδη να ευδοκιμήσουν.

Η σκόνη αποξηραμένου σκόρδου και το κατεψυγμένο ψιλοκομμένο σκόρδο είναι οι εύκολες λύσεις για νόστιμα πιάτα τις μέρες δίχως χρόνο. Αλλά έτσι δεν παίρνουμε όλα τα δώρα που αυτό το είδος κρίνου έχει να μας χαρίσει. Άσε που, όπως και να το κάνουμε, δεν απολαμβάνουμε και όλη τη νοστιμάδα που μας προσφέρει η φρεσκοκομμένη σκελίδα. Κι όταν λέμε φρεσκοκομμένη, όχι κόβουμε και χρησιμοποιούμε, ε; Αφήνουμε 10 λεπτάκια! Όσο να ποτίσουμε τρεις-τέσσερις γλάστρες, να στρώσουμε το κρεβάτι ή να κάνουμε μια μάσκα ομορφιάς. Ε, δεν το λες και κόπο.