Μετράω ήδη εφτά μήνες στις Βρυξέλλες και μπορώ πλέον να αυτοαποκαλούμαι μία περήφανη expat (ή σε σωστά ελληνικά ομογενής). Ερχόμενη εδώ για λόγους εργασίας  – και χαράς – με μεγάλη μου έκπληξη ανακαλύπτω συνεχώς στοιχεία στην πόλη που με κάνουν να νιώθω… σα στο σπίτι μου.

Αρχικά, δεν ξέρω που θα πρέπει να αποτανθώ, αλλά οι Βρυξέλλες χρειάζονται άμεσα ένα reputation campaign για βελτίωση της δημόσιας εικόνας τους στο ελληνικό κοινό. Πριν έρθω άκουγα από Έλληνες που ζουν, έζησαν ή έχουν φίλους και συγγενείς εδώ (το γνωστό σε όλους «μια φίλη της ξαδέρφης που ζούσε εκεί για δύο χρόνια…») ότι οι Βρυξέλλες είναι μια πόλη βαρετή, αδιάφορη, ψυχρή και διάφορους άλλους χαρακτηρισισμούς που καλύπτουν και τις 50 αποχρώσεις του γκρι. Εγώ θα σας πω ότι γκρι στις Βρυξέλλες είναι μερικά κτίρια art nouveau και, οκ, κάποιες φορές και ο ουρανός. Επειδή όμως η θετική ενέργεια κάνει θαύματα, ο πρώτος μου χειμώνας εδώ ήταν ο δεύτερος πιο ζεστός όλων των εποχών!

Υπάρχουν λοιπόν αρκετοί παράγοντες στην πόλη αυτή που βοηθάνε τελικά έναν Έλληνα να αισθανθεί ότι η ζωή εδώ δεν απέχει πολύ από την δική του ρουτίνα και που άνετα καταρρίπτουν τον αστικό μύθο της βαρετής πόλης. Οι ίδιοι λόγοι κάνουν την επίσκεψη στις Βρυξέλλες, ακόμα και για ένα Σαββατοκύριακο, μια πολύ ευχάριστη απόδραση, με πολλά στοιχεία που θα σε κάνουν να την θεωρήσεις «δική σου» πολύ σύντομα. Να μερικοί:

Οι Βρυξέλλες αγαπούν το καλό (και φτηνό φαγητό):

Είναι σίγουρο ότι οι γκουρμέ – ή απλά καλοφαγάδες – γνωστοί σας σίγουρα θα ξέρουν το ότι στις Βρυξέλλες τρως καλά. Ξεκινώντας από τα κλισέ: τις τηγανιτές πατάτες (με σος που καλύπτουν κάθε φαντασία), τα στρείδια αλλά και τις βάφλες και τις σοκολάτες και καταλήγοντας στο λατρεμένο μπισκοτάκι speculoos (σα μουστοκούλουρο αλλά πιο νόστιμο) και στο θεϊκό carbonnade a la flamande (είναι ακριβώς σαν το κοκκινιστό αλλά στη σάλτσα θα βρεις μπίρα Chimay αντί για κρασί – genius!).

Πέρα όμως από την ποικιλία, το φαί εδώ είναι ευκαιρία για κοινωνικοποίηση, ψυχαγωγία και ένας οικονομικός τρόπος για να σπάσεις τη ρουτίνα της εβδομάδας. Κάθε μέρα της εβδομάδας τα εστιατόρια είναι γεμάτα και μπορείς να απολαύσεις full γεύμα με 15-20 ευρώ.

Στην Αθήνα επίσης, τα βρώμικα και οι καντίνες δεν έφυγαν ποτέ από τη μόδα. Το ίδιο και στις Βρυξέλλες. Το “street food” ζει μεγάλες δόξες με καντίνες με ψαρικά, πατάτες και βάφλες σε κάθε γωνιά. Με άλλα λόγια, κανείς δε μένει πεινασμένος!

My favorites:

–          Για βέλγικη rustic/comfort food κουζίνα: Brasserie La Terrasse, Avenue des Celtes 1, 1040 Etterbeek

–          Για street food: Mer du Nord, Rue Sainte Catherine 45 Brussels 1000 (ψαρικά) και Maison Antoine, 1, place Jourdan, 1040 Bruxelles (πατάτες)

–          Για βάφλες και speculoos: Maison Dandoy, Rue Charles Buls 14, 1000 Brussels

Σε αυτήν την πόλη οι κάτοικοι ξέρουν να πίνουν και να απολαμβάνουν καλό καφέ:

Πολλοί Έλληνες του εξωτερικού γκρινιάζουν ότι η λεγόμενη «κουλτούρα του καφέ» (aka πίνω έναν καφέ για 3 ώρες και ανακατεύω με το καλαμάκι από άποψη) είναι ανύπαρκτη στις πόλεις που ζουν. Αν και στις Βρυξέλλες δεν είναι όλοι με το καλαμάκι στο χέρι, υπάρχει μεγάλη ποικιλία από cozy καφετέριες που μπορεί να κάτσει κάποιος με τις ώρες και να απολαύσει τον καφέ του (ο latte εδώ λέγεται lait russe) και να κάνει catch up με τους κολλητούς. Το καλύτερο βέβαια είναι το ότι ο καφές συνδυάζεται και με ένα λαχταριστό cupcake ή bagel τις περισσότερες φορές. Και για όσους νοσταλγούν την πατρίδα, υπάρχουν τουλάχιστον τρία πολύ όμορφα καφέ στην πόλη (ναι, ελληνικής ιδιοκτησίας) που σερβίρουν εξαιρετικό φρέντο, ο οποίος είναι φτηνότερος από την Ελλάδα!

My favorites:

–          Café de la Presse, Avenue Louise 493, 1050 Bruxelles

–          JAT’ Café, Rue de Namur 28, 1000 Brussels

–          l’Atelier en ville, Rue Haute 64, 1000 Bruxelles

Ο κόσμος μαζεύεται στις πλατείες:

Στην Αθήνα υπάρχει η Πλατεία Αγίας Ειρήνης, η Πλατεία Καρύτση, η Πλατεία Μαβίλη, κλπ. Εκεί θα πας για να δεις κόσμο και να σε δει κόσμος, εκεί είναι το αγαπημένο κλασικό μπαράκι αλλά εκεί άνοιξε και εκείνο το καινούριο για το οποίο μιλάνε όλοι. Ε, το ίδιο ακριβώς ισχύει και στις Βρυξέλλες. Αν και πόλη της Βόρειας Ευρώπης, ο κόσμος είναι έξω στις πλατείες καλοκαίρι και χειμώνα (γι’ αυτό άλλωστε υπάρχει και το gluhwein ή στα γαλλικά vin chaud).

Αν θες να κανονίσεις την έξοδο απλά διαλέγεις την πλατεία, ανάλογα με τα γούστα και το crowd που θες να συναντήσεις. Δηλαδή:

Place du Luxembourg: όλοι οι expats είναι εδώ ΚΑΘΕ Πέμπτη. Η πλατεία κάτω από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μαζεύει κάθε λογής « ευρωπαίο δημόσιο υπάλληλο» (από βοηθό Ευρωβουλευτή μέχρι ασκούμενο στην Κομισιόν) και το networking… παίρνει φωτιά! Ο κόσμος ανταλάσσει business cards περισσότερο από χειραψίες και 1 στους 5 έχει σίγουρα κλείσει συνέντευξη για δουλειά μετά από μερικές μπίρες. Το δε happy hour από τις 6 μέχρι τις 8 (2 ποτήρια αφρώδης οίνος με 4 ευρώ ή 2 μπίρες με 3 ευρώ) ευνοούν αφάνταστα την πολυλογία και τη σύσφιξη κάθε είδους σχέσεων! Εάν υπάρχει ενδιαφέρον για να δει κανείς τη ζωή στις Βρυξέλλες μέσα από τα μάτια ενός “eurocrat” μια επίσκεψη επιβάλλεται!

Ralph’s Bar: Place du Luxembourg 13, 1050 Brussels

Place Flagey: καμία σχέση με την προηγούμενη πλατεία. Εδώ θα δεις κοπέλες που μοιάζουν στην Hanah από το Girls και πολλά αγόρια με καρό και ρέτρο γυαλιά (οκ, οκ δεν ήθελα να πω hipster αλλά το κατάλαβες). Μια πλατεία που αρχιτεκτονικά σε πάει πίσω στα 70s και θυμίζει την Ομόνοια στα σχέδια ανάπλασης που έχεις δει πρόσφατα online. Ωραία bars και café, καλές μουσικές, πολύ ανοιχτός κόσμος.

Bar du Marché: Rue Alphonse De Witte 12, 1050 Bruxelles

Place du Chatelain: το meeting point της Τετάρτης. Με αφορμή την υπαίθρια αγορά (θα βρεις τα πιο τέλεια τυριά) που γίνεται κάθε Τετάρτη απόγευμα, εδώ μαζεύεται το πιο όμορφο crowd της πόλης. Επίσης μία από τις λίγες ευκαιρίες να συναντήσεις και Βέλγους αλλά και να θαυμάσεις τα υπέροχα art nouveau κτήρια ενώ κάνεις wine tasting σε κάποιον πάγκο ενός Γάλλου πωλητή στην αγορά. La vie en (vin) rose!

Place du Châtelain, Ixelles

Το gossip είναι τοπικό σπορ:

Φεύγοντας από την Αθήνα αισθάνθηκα ανακούφιση για κάποια πράγματα που άφηνα πίσω μου. Ένα από αυτά ήταν σίγουρα η «εθνική» μας τάση να μην αφήνουμε τίποτα ασχολίαστο. ‘Ελα όμως που ερχόμενη εδώ συνειδητοποίησα ότι τελικά εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε για κανένα λόγο ο πιο κουτσομπόλης λαός της Ευρώπης. Μας ξεπερνάνε με διαφορά Ιταλοί, Ιρλανδοί αλλά και οι ίδιοι οι Βέλγοι. Και γενικά επειδή η πόλη είναι πολύ πιο μικρή από την Αθήνα, πέφτεις ανά πάσα στιγμή πάνω σε άτομα που ιδανικά θα ήθελες να αποφύγεις ή ανακαλύπτεις ότι με κάθε άτομο που γνωρίζεις έχεις by default 2-3 γνωστούς. Γι’ αυτό σε αυτήν την πολή δεν υπάρχουν μυστικά – και αν υπάρξουν – δεν θα μείνουν μυστικά για πολύ!

Και το καλύτερο; Υπάρχουν πολλοί Έλληνες!

Εάν με όλα τα παραπάνω δεν σε έπεισα τότε το καλύτερο είναι ότι με τόσους Έλληνες στις Βρυξέλλες πραγματικά υπάρχουν στιγμές που νιώθεις ότι βρίσκεσαι στο κέντρο της Αθήνας. Στο Βέλγιο ζουν περίπου 25.000 Έλληνες και αν σκεφτείς ότι στις Βρυξέλλες κατοικούν 1 εκατομμύριο άνθρωποι – καταλαβαίνεις την αναλογία! Περπατάς στο δρόμο, ακούς Ελληνικά (μία και δύο και τρεις φορές). Γκρινιάζεις για τον τύπο που σου πήρε τη θέση στο λεοφωρείο και συνειδητοποιείς ότι είναι Έλληνας. Ανοίγεις το παράθυρο να αεριστεί το σπίτι και ακούς ελληνικά από τον δρόμο. Σταματάς στο φανάρι και στο δίπλα αμάξι παίζει Άννα Βίσση!

Κατά συνέπεια υπάρχουν ελληνικά deli, καφετέριες, εστιατόρια (γκουρμε και σουβλατζίδικα), ζαχαροπλαστεία και club! Α, και επειδή μου ζήτησαν να το αναφέρω οι φίλες μου, το μόνο πρόβλημα σε αυτήν την κατάσταση είναι ότι ο γυναικείος ελληνικός πληθυσμός τείνει να είναι δυσανάλογος με τον αντρικό, οπότε το κάθε φύλο που θέλει να επισκεφτεί την πόλη ας πράξει αναλόγως!

Που θα τους βρεις;

–          Arion Café, Dejonckerstraat 54, 1060 Bruxelles

–          Philema, Chaussée de Waterloo 437, 1050 Ixelles

–          Ethnic Lounge Bar, 277 avenue Louise, 1050 Ιxelles

Ελένη Γιαννακάκη