Κάπου στο τέλος Μαΐου ξεκινήσαμε για ένα Σαββατοκύριακο χαλάρωσης στη Βέροια, μακριά από τις δουλειές μας και από την καθημερινότητά μας στη Θεσσαλονίκη. Είχαμε δει στις φωτογραφίες ότι το Κόκκινο Σπίτι όπου θα μέναμε, είναι ένα πανέμορφο διατηρητέο του 19ου αιώνα που ξεχωρίζει με την πρώτη ματιά.
Αυτό που είδαμε στις φωτογραφίες, όμως, ήταν απλώς ένα μικρό δείγμα της αξέχαστης εμπειρίας που μας περίμενε σ’ αυτό το υπέροχο boutique hotel.
Αποδεσμευτήκαμε από δουλειές και υποχρεώσεις αργά το απόγευμα της Παρασκευής, και σε κάτι λιγότερο από μία ώρα παρκάραμε στο πλακόστρωτο μπροστά στη είσοδο του Κόκκινου Σπιτιού, στην παλιά Εβραϊκή συνοικία της Βέροιας.
Έχω τόσα να σου πω για όσα είδαμε και ζήσαμε εκεί!
Υπέροχοι άνθρωποι
Αφού περάσαμε την είσοδο με τη λουλουδάτη, ζωγραφισμένη ταμπέλα και μπήκαμε στην καταπράσινη αυλή, ήδη ο φιλόξενος χώρος άρχισε να μας ενθουσιάζει. Όταν μας υποδέχτηκε η κυρία Αναστασία, όμως, μέσα σε 10 λεπτά μας έκανε να ερωτευτούμε τόσο το Κόκκινο Σπίτι, όσο και την πόλη της Βέροιας και τα τριγύρω μέρη.
Μας διηγήθηκε την ιστορία του διατηρητέου κτιρίου, το οποίο απέκτησε μαζί με τον σύζυγό της, τον κύριο Χρήστο, όταν δεν ήταν ακόμα σε κατάσταση να κατοικηθεί. Το αποκατέστησαν με πολύ κόπο και μεράκι και το μετέτρεψαν σε έναν φανταστικό ξενώνα και μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακότατο.
Μας μίλησε με ατελείωτη αγάπη για τη Βέροια και τα μέρη που αξίζει να επισκεφθεί κανείς, ξεκινώντας από το ποτάμι που περνάει δίπλα από το Κόκκινο Σπίτι (ναι, η Βέροια έχει ποτάμι!) και την καταπράσινη βλάστηση που μπορεί κανείς να δει από τα δωμάτια.
Μας πήγε μία βόλτα στον χάρτη από την παλιά Εβραϊκή συνοικία και τις γύρω γειτονιές με τα πλακόστρωτα και τα μεγαλοπρεπή αρχοντικά, στην παλιά Χριστιανική συνοικία, μέχρι το κέντρο της πόλης, και στη συνέχεια στα γύρω χωριά, και στην υπέροχη διαδρομή κατά μήκος του Αλιάκμονα.
Με τον γλυκό της τρόπο και την απέραντη αγάπη της για την περιοχή, μέσα σε ελάχιστη ώρα μας έκανε να ανυπομονούμε να ξημερώσει για να την εξερευνήσουμε. Μας οδήγησε στην εσωτερική σκάλα που οδηγεί στη σοφίτα όπου θα μέναμε, και μας καληνύχτισε.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δωμάτια που δεν θέλεις να αποχωριστείς
Η σοφίτα. Τόσο κομψή και όμορφη, σαν παραμυθένια.
Με κυρίαρχο στοιχείο το ξύλο και την πέτρα, όλα τα δωμάτια στο Κόκκινο Σπίτι ακολουθούν με σεβασμό το αριστοκρατικό ύφος του διατηρητέου κτιρίου. Είναι πραγματικά πανέμορφα. Τα χειροποίητα έπιπλα και οι αντίκες που διακοσμούν τους χώρους συμπληρώνουν άψογα τα επιλεγμένα φυσικά υλικά.
Η φιλόξενη σοφίτα μας έκανε να νιώσουμε αμέσως σαν να είμαστε στο σπίτι μας. Ανοίγοντας την ξύλινη μπαλκονόπορτα βρεθήκαμε σε ένα απολαυστικό, ξύλινο μπαλκόνι με τον ήχο του ποταμιού ακριβώς από κάτω να μας κάνει να χαμογελάμε για την ευχάριστη αλλαγή από τους ήχους της Θεσσαλονίκης που είχαμε αφήσει πίσω μας μόλις λίγη ώρα νωρίτερα.
Η ησυχία και το ελαφρύ κλίμα της περιοχής παίζουν καθοριστικό ρόλο στο να έχει κανείς έναν βαθύ, γαλήνιο ύπνο. Το μεγάλο, άνετο κρεβάτι έκανε το Σαββατοκύριακό μας όσο πιο ξεκούραστο μπορούσε να είναι.
Μαγική τοποθεσία
Το πρωί του Σαββάτου είδαμε και την εξαιρετική θέα από το μπαλκόνι μας.
Η τοποθεσία είναι ανεπανάληπτη. Ούτε που μπορούσα να φανταστώ ότι θα αντικρύσω κάτι τέτοιο μέσα σε μία πόλη.
Ακριβώς από κάτω ρέει το ποτάμι, κρυμμένο κάτω από μία καταπράσινη “ζούγκλα” όπως την αποκαλεί η κυρία Αναστασία, στην πίσω πλευρά του ξενώνα. Δεν μπορούσαμε να αποφασίσουμε αν απολαμβάναμε περισσότερο το πρωινό κελάηδημα των πουλιών και τη χαλαρωτική βοή του νερού, ή τη δροσερή βλάστηση μπροστά στα πόδια μας. Απέναντι και λίγο πιο μακριά φαίνονται κάποιες από τις γειτονιές της Βέροιας που βρίσκονται ψηλότερα.
Από την αντίθετη πλευρά του κτιρίου, στην είσοδο του ξενώνα, μπορείς να ξεκινήσεις την περιήγηση στα ήσυχα, πλακόστρωτα στενά της γειτονιάς και να καταλήξεις λίγο πολύ οπουδήποτε θέλεις στην πόλη. Σε απόσταση 10 λεπτών με τα πόδια θα βρεις το Αρχαιολογικό, το Βυζαντινό και το Λαογραφικό Μουσείο, ναούς, το Βήμα του Αποστόλου Παύλου και τα υπόλοιπα αξιοθέατα, καθώς και εξαιρετικά καφέ, μπαρ και εστιατόρια με φανταστικό φαγητό.
Δοκιμάσαμε αξέχαστα πιάτα σ’ αυτή την εκδρομή, αυτό πρέπει να τονιστεί. Και, όπως είναι φυσικό, η καλή μέρα φάνηκε απ’ το πρωί.
Αρχοντικό πρωινό
Επόμενη αναπάντεχη έκπληξη. Το πρωινό.
Η Βέρα, η κόρη της κυρίας Αναστασίας, μας καλημέρισε με χαμόγελο και μας οδήγησε δύο ορόφους πιο κάτω από το δικό μας επίπεδο, όπου μας σέρβιρε πρωινό και καφέ.
Εδώ πρέπει να πούμε κάτι που είναι προφανές στα πάντα σ’αυτόν τον φανταστικό ξενώνα: Θέλουν να επιστρέφει ο κάθε φιλοξενούμενος στον τόπο του έχοντας απολαύσει κάθε δευτερόλεπτο της διαμονής του.
Για να μας μείνει το πρωινό αξέχαστο θα αρκούσαν οι χειροποίητες μαρμελάδες, το σπιτικό κέικ και τα καρύδια και οι ελιές από τα δικά τους δέντρα. Αλλά όχι. Είσαι στο Κόκκινο Σπίτι, και το “αξέχαστο” δεν είναι αρκετό. Έπρεπε να υπάρχουν ολόφρεσκα αυγά, γιαούρτι, μέλι, βούτυρο, αλλαντικά, τυροκομικά, φρέσκα φρούτα εποχής και αφράτο ψωμί για να είναι όλοι απολύτως ευχαριστημένοι.
Στον ζεστό και φιλόξενο χώρο του πρωινού υπήρχε ένα υπέροχο τζάκι. Περιττό να πω ότι αυτό έχει ως συνέπεια το αυτονόητο. Θα επανέλθουμε για πρωινό το χειμώνα!
Μία αξέχαστη εμπειρία
Οι δύο μέρες της διαμονής μας επέδρασαν στην ψυχολογία και στη διάθεσή μας ευεργετικά, σαν να πέρασε ολόκληρη εβδομάδα.
Πολύ κοντά στην πόλη είναι το φράγμα του Αλιάκμονα, όπου μπορεί κανείς να περάσει ολόκληρη μέρα είτε περπατώντας στις καταπράσινες όχθες του ποταμού είτε κάνοντας πικ νικ, και να φορτίσει μπαταρίες για πολύ καιρό με τον καλύτερο τρόπο. Απολαύσαμε με την καρδιά μας τις εξοχικές διαδρομές, τα όμορφα χωριά, την απίστευτη θέα από σημεία ψηλά, πάνω από το ποτάμι, και φυσικά το φαγητό στην εξοχή.
Το Κόκκινο Σπίτι και η περιποιημένη και πεντακάθαρη πόλη της Βέροιας αποτελούν έναν μοναδικό προορισμό αν ψάχνεις το ιδανικό μέρος για ένα μικρό break, αφού θα βρεις πολλά να κάνεις όποια εποχή του χρόνου κι αν βρεθείς εκεί. Η φιλοξενία και η θετική ενέργεια που βιώσαμε από την πρώτη στιγμή που μπήκαμε στον ξενώνα έδειχναν να μας συντροφεύουν όπου κι αν πήγαμε στην πόλη και τις γύρω περιοχές.
Η δική μας εκδρομή εξελίχθηκε έτσι σε μία απολαυστικότατη κοντινή απόδραση που σχεδιάζουμε να επαναλάβουμε πολύ σύντομα. Το βαζάκι με τις ελιές της κυρίας Αναστασίας που μας προσέφερε η Βέρα κατά την αναχώρηση είναι η παρηγοριά μας μέχρι να έρθει η ώρα για την επόμενή μας επίσκεψη.
Ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας. Εις το επανιδείν!
