Έχουμε ‘’προγραμματιστεί’’ από πολύ μικρή ηλικία να αναζητούμε το ζευγάρι μας. Το άλλο μας μισό όπως πολλοί το χαρακτηρίζουν. Κι έχει ριζώσει τόσο βαθιά αυτή η έννοια στο μυαλό μας, που μας φαίνεται πως δεν μπορούμε να είμαστε ποτέ ολόκληροι αν δεν έχουμε ζευγάρι.
Όλο λάθος.
Το να είναι κανείς single, έχει γίνει ξαφνικά ταμπού και το ‘’ράφι’’ που έλεγαν οι γιαγιάδες μας είναι για κάποιους ακόμα και σήμερα, το 2021, ενδόμυχος φόβος. Πόσες φορές έχουμε ακούσει: «Πρόσεχε… δεν θέλεις να καταλήξεις σαν αυτήν».
Το να είσαι ελεύθερος εδώ και καιρό μας διαφημίζεται ως ασθένεια που πρέπει να αποφύγουμε πάση θυσία, μια στρατηγική που φαίνεται ότι λειτουργεί πολύ καλά για τη βιομηχανία γνωριμιών και τις κερδοσκοπικές εφαρμογές της.
Κι αν σου αρέσει να είσαι single; Γιατί αυτό να είναι λάθος;
Αναρωτήθηκες ποτέ αν σου αρέσει όντως να βγαίνεις ραντεβού; Ίσως όχι σε κάθε στιγμή της ζωής σου, έστω όμως και σε κάποιες μπορεί τα ραντεβού να μην είναι το ζητούμενο. Γιατί αυτό να είναι ταμπού;
Η πραγματικότητα της ανύπαντρης/single ζωής, είναι πραγματικά πολύ όμορφη και αξίζει να την εξερευνήσεις. Όλη αυτή η ελευθερία, οι δυνατότητες, η έλλειψη συμβιβασμού, γιατί υποτίθεται πως πρέπει να αποφεύγεται;
Το λάθος είναι πως η κοινωνία έχει φροντίσει να μας κάνει να πιστεύουμε πως το να είσαι single είναι κακό.
Αποδεχόμαστε ακούσια την ιδέα ότι το να είσαι ελεύθερος είναι μια λανθασμένη κατάσταση.
Οι σχέσεις είναι όμορφες με το δικό τους μοναδικό τρόπο, σίγουρα. Αλλά γιατί το να είσαι single πρέπει να μην είναι όμορφο;
Πιστεύουμε βαθιά μέσα μας ότι κάπου αποτύχαμε, αν είμαστε μόνοι. Πιστεύουμε ότι κάτι δεν πάει καλά με εμάς, ότι έχουμε ελαττώματα, ότι η προσέγγισή μας στο ραντεβού είναι εσφαλμένη.
Εσωτερικεύουμε κάθε είδους ανοησία για κάτι που δεν ήταν ποτέ στην πραγματικότητα λάθος εξαρχής. Το να είσαι single δεν είναι καθόλου κακό. Όμως, είναι δύσκολο να το θυμάσαι όταν ζούμε όλοι σε μια κουλτούρα που μας υποχρεώνει να πιστεύουμε ότι είμαστε αποτυχημένοι εάν δεν βρούμε τον εαυτό μας σε μία σχέση με κάποιον.
Το να είσαι single έχει τα θετικά και τα αρνητικά του, αλλά ένα είναι σίγουρο: δεν είναι το τέλος του κόσμου.
Η σκέψη να είσαι μόνος μπορεί να είναι τρομακτική, αλλά οι άνθρωποι το κάνουν κάθε μέρα, στην πραγματικότητα, υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που το κάνουν αυτή τη στιγμή και είναι μια χαρά . Ευτυχισμένοι.
Πολλά πράγματα στη ζωή είναι τρομακτικά στην αρχή, αλλά τα κάνεις έτσι κι αλλιώς. Το καταλαβαίνεις και προσαρμόζεσαι. Γιατί αυτό είναι η ζωή τελικά.