Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του ένα αισιόδοξο πλάσμα. Από μικρά παιδιά κάνουμε όνειρα και φανταζόμαστε τη ζωή μας. Κάνουμε πλάνα, φτιάχνουμε σχέδια και ονειρευόμαστε.
Και ναι, μπορεί όντως να τα καταφέρεις και να κάνεις πραγματικότητα όλα όσα έχεις ονειρευτεί. Μπορεί όμως και όχι. Η ζωή έχει αποδείξει πόσο απρόβλεπτη μπορεί να γίνει. Μπορεί οι καταστάσεις και οι συνθήκες να σε απομακρύνουν από τους στόχους κι από τον δρόμο, που έχεις σχεδιάσει.
Ωστόσο, αυτό δεν απαραίτητα κακό. Το ότι τα όνειρά σου δεν εκπληρώθηκαν, δεν σημαίνει ότι ζεις μια ζωή που δεν έχει αξία. Ίσα-ίσα, το αντίθετο.
Ας βάλουμε όμως, τα πράγματα σε μια σειρά.
Υπόθεση #1: Μεγάλα όνειρα, μεγάλες προσδοκίες.
Το να κάνεις μεγάλα όνειρα, να θέτεις δηλαδή, στον εαυτό σου στόχους, δεν είναι καθόλου κακό. Σημαίνει ότι, σε βάζεις ψηλά.
Οι μεγάλες προσδοκίες είναι κίνητρο για να προχωράς. Να κάνεις κάθε φορά ένα βήμα παραπάνω. Να σπρώχνεις τον εαυτό σου περισσότερο. Παράλληλα, αποτελούν πηγή έμπνευσης και για τους άλλους. Όταν βλέπουν, ότι ουρανός είναι χωρίς όρια για σένα, μπορεί να είναι και γι΄ αυτούς. Κι αφού μπορείς εσύ, τότε μπορούν και οι άλλοι.
Το τίμημα βέβαια, είναι η σκληρή πίεση. Μια συνεχής και εντεινόμενη πίεση, η οποία πολλές φορές είναι ιδιαίτερα επίπονη. Ωστόσο, τίποτα δεν έγινε χωρίς αίμα, δάκρυα και ιδρώτα.
Άλλωστε, με το να κάνεις όνειρα και να πετυχαίνεις τους στόχους σου, αυξάνεις και την αυτοπεποίθησή σου. Η αυτοεκτίμησή σου εκτινάσσεται στα ύψη και κάπως έτσι, boostάρεις τον εαυτό σου και συνεχίζεις.
Υπόθεση #2: Μεγάλες προσδοκίες, μεγάλες απογοητεύσεις.
Εφόσον λοιπόν, έχεις μπει σε αυτό το σκεπτικό και κοπιάζεις για να το πετύχεις, είναι λογικό να προσδοκάς κι ότι θα το πετύχεις.
Σε αυτή την υπόθεση λοιπόν, υπάρχουν δύο σενάρια. Το πρώτο έχει να κάνει με τη χειρότερη εκδοχή, την αποτυχία. Εκεί λοιπόν, που προσπαθείς και λες “ναι το έχω”, μπαμ. Μια ανατροπή και τα αλλάζει όλα. Άλλωστε, η ζωή είναι γεμάτη απροσδόκητες αλλαγές.
Το δεύτερο σενάριο είναι το επιτυχημένο σενάριο. Πέτυχες τον στόχο σου και ξαφνικά βρίσκεσαι κάπως μετέωρο@. Και τώρα τι; Τι κάνεις και πώς συνεχίζεις;
Και στα δύο αυτά σενάρια, η απάντηση είναι η ίδια. Εκτιμάς ότι έχεις και πας παρακάτω.
Υπόθεση #3: Μεγάλες απογοητεύσεις και το νόημα.
Υπάρχουν λοιπόν, αυτές οι στιγμές, που ακόμα κι αν έχεις επιτύχει τους στόχους σου ή τελικά έχεις επαναπροσδιορίσει, δεν νιώθεις νικητής.
Κι αυτή η αίσθηση είναι απόλυτα λογική. Γιατί τα όνειρα αλλάζουν. Ή μάλλον, αυτό που αλλάζει είναι ο χρόνος. Άλλα ήθελες χτες, αλλά θέλεις σήμερα κι άλλα θα θέλεις αύριο. Οι προτεραιότητες αλλάζουν, τα θέλω σου αλλάζουν, εσύ αλλάζεις καθημερινά.
Είναι μια διαδικασία φυσική. Μια κατάσταση ωρίμανσης ή αν θέλεις εξέλιξης. Τίποτα δεν μένει ίδιο. Όλα ρέουν, σε μια ρευστή πραγματικότητα. Κι ακριβώς λόγω αυτής της αλλαγής, δεν νιώθεις αυτή την ολοκλήρωση.
Τελικά λοιπόν, αυτό που θα ανακαλύψεις είναι ότι τα μικρά και τα εφήμερα είναι αυτά που σου δίνουν χαρά. Είναι αυτά που σε κινητοποιούν και σε ενθαρρύνουν να συνεχίσεις. Γιατί σε αυτά κρύβεται και το νόημα της ζωής.
Σε αυτή τη ζωή μπορείς να τα κάνεις όλα και να τα θέλεις όλα. Και τα μικρά καθημερινά και τα μεγάλα όνειρα μπορούν να συνυπάρξουν.
