Προσπάθησε να σκεφτείς την καθημερινότητά σου. Όπου κι αν ζεις, πιθανότατα εργάζεσαι. Είτε συγκατοικείς με άλλα άτομα είτε όχι, επωμίζεσαι κάποιες υποχρεώσεις, που σε κρατούν αρκετά απασχολημένο τις ώρες που δεν δουλεύεις.

Ταυτόχρονα πρέπει να τρέξεις και για τις εξωτερικές δουλειές. Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πρόγραμμα, ακόμη και μια βόλτα με φίλους μοιάζει καμιά φορά με κοινωνική υποχρέωση που κάπου «έπρεπε» να στριμώξεις. Ο χρόνος κυλάει σαν νερό, οι υποχρεώσεις τρέχουν και συχνά νιώθεις να «πνίγεσαι» μέσα σε έναν ατέρμονο στρόβιλο που δεν μοιάζει να έχει τέλος.

Κι αν σου έλεγα μέσα σε όλα αυτά να βρεις λίγο χρόνο, που απλά δεν θα κάνεις τίποτα;

Πιθανότατα θα γελούσες και θα αρνιόσουν στη στιγμή, θεωρώντας κάτι τέτοιο μια αδύνατη πολυτέλεια.

Κι όμως, έχεις σκεφτεί πόσο ωφέλιμο θα μπορούσε να είναι αυτό για σένα; Σε έναν κόσμο που επικεντρώνεται στη διαρκή παραγωγικότητα και επιτυχία με κάθε μέσο, το «κλέψιμο» λίγου χρόνου κατά τον οποίο δεν θα κάνεις κυριολεκτικά τίποτα μπορεί να λειτουργήσει ως το καλύτερο αντίδοτο, προσφέροντας ανακούφιση από το διάχυτο άγχος και τη μόνιμη αίσθηση εξάντλησης που μας διαπερνά.

Κι όταν λέω τίποτα, εννοώ τίποτα. Κλείσε την οθόνη που σου αποσπά την προσοχή. Σταμάτα ό,τι κάνεις και κάτσε λίγο με τον εαυτό σου. Εσύ, εκείνος και η απόλυτη ησυχία. Ξέρω, ακούγεται τρομακτικό, αλλά ταυτόχρονα ανακουφιστικό.

Πότε ήταν η τελευταία φορά που κάθισες παρέα με τον εαυτό σου;

Η Sheri Jacobson, ψυχοθεραπεύτρια και ιδρύτρια της πλατφόρμας Harley Therapy, λέει ότι η αδράνεια «επιτρέπει στον εγκέφαλο να επεξεργαστεί προηγούμενα γεγονότα και να επαναφορτιστεί πνευματικά και σωματικά».

Αυτό μπορεί να λειτουργήσει ως ανανέωση πριν επιστρέψουμε στη δράση. Σε μια πιο φιλοσοφική νότα, ο υπαρξιακός ψυχοθεραπευτής Ali Ross σημειώνει ότι «το να μην κάνουμε τίποτα έχει τη δυνατότητα να μας αποκαλύψει ποιοι και τι είμαστε πέρα από τα ατελείωτα καθήκοντα που θέτουμε στον εαυτό μας ή που ορίζονται από άλλους. Ο Ross προσθέτει ότι αυτό μπορεί να είναι εκφοβιστικό ακριβώς επειδή οι άνθρωποι δεν θέλουν να μάθουν τις απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις. Αυτό ακριβώς όμως είναι που το κάνει και τόσο θεραπευτικά ωφέλιμο.

Όπως εξηγεί η Jacobson, συνδέεται με τον «ελεύθερο συνειρμό», μια έννοια του Φρόιντ, όπου «επιτρέπουμε ό,τι έρχεται στο μυαλό να βγει στην επιφάνεια». Αυτό «μπορεί να μας βοηθήσει να έρθουμε σε επαφή με συναισθήματα που δεν γνωρίζαμε».

Βασικός αποτρεπτικός παράγοντας, σύμφωνα με τον Ross, είναι το αίσθημα της ενοχής που νιώθουμε όταν παραμένουμε αδρανείς σε έναν κόσμο που διαρκώς τρέχει.

Βρες το «τίποτα» που σου ταιριάζει!

Είναι απίθανο να βρεθεί ένας καθολικός τρόπος εφαρμογής αυτού του χρόνου αδράνειας, δεν υπάρχει λύση που να ταιριάζει σε όλους. Ωστόσο, υπάρχουν μερικοί βασικοί τρόποι για να «ξεδιπλώσετε» το ενεργό τίποτα. «Αν επιλέξω να μην κάνω τίποτα, ανοίγομαι στο πώς είμαι. Ό,τι νιώθω, το βιώνω αυτή τη στιγμή».

Είναι σημαντικό να διαχειριστείς το αίσθημα της ενοχής που θα προκύψει, ώστε ο χρόνος της αδράνειας να σε ξεκουράζει ουσιαστικά. Με την ίδια ευκολία που «τιμωρείς» τον εαυτό σου για τον χρόνο που πέρασε χωρίς να κάνει κάποια δουλειά, θα πρέπει να μπορέσεις να του δείξεις συμπόνοια και να σεβαστείς αυτό τον απαραίτητο και πολύτιμο χρόνο. Σημαντικό ρόλο σε αυτό μπορούν να διαδραματίσουν και οι κοντινοί σου άνθρωποι. Το μοίρασμα του βάρους των υποχρεώσεων και η συναισθηματική υποστήριξη μπορεί να αποδειχθούν σημαντικοί σύμμαχοι.

Στους φρενήρεις ρυθμούς του σύγχρονου κόσμου, το να αφιερώνεις λίγο χρόνο στο να μην κάνεις τίποτα μπορεί να μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ σημαντικό να κλέβεις λίγο χρόνο από την καθημερινότητά σου φροντίζοντάς σε, με το να εξασφαλίζεις μια στιγμή που θα αφιερώσεις σε εσένα και τον εαυτό σου.