Αλλά αλήθεια, γιατί δεν έρχεται όταν το χρειαζόμαστε; Τι προκαλεί το κίνητρό μας –ακόμα και για πράγματα που πραγματικά θέλουμε να κάνουμε αλλά τελικά αφήνουμε στη μέση;
Η Cassie Holmes, καθηγήτρια στο UCLA, λέει στο stylist.co.uk ότι αυτό μπορεί κάλλιστα να είναι σύμπτωμα ενός μεγαλύτερου προβλήματος: είμαστε τόσο βιαστικοί και κουρασμένοι που νιώθουμε ότι ο χρόνος είναι λίγος. Εξηγεί ότι τείνουν να υπάρχουν δύο τύποι κινήτρων: εκείνοι που εστιάζουν στην προώθηση και εκείνοι που εστιάζουν στην πρόληψη, και ότι όταν αισθανόμαστε πιεσμένοι από χρόνο και αγχωμένοι, το κίνητρο που εστιάζεται στην προώθηση είναι σχεδόν αδύνατο.
Όταν δεν έχουμε χρόνο, παλεύουμε απλώς να τα βγάλουμε πέρα. «Όταν προσπαθούμε να πετύχουμε τους στόχους μας, μπορούμε είτε να επικεντρωθούμε σε ένα θετικό αποτέλεσμα είτε να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε ένα αρνητικό αποτέλεσμα» λέει η Holmes στο Stylist.
«Για παράδειγμα, στο πλαίσιο ενός τεστ, εάν είστε επικεντρωμένοι στον στόχο, επικεντρώνεστε στο να πάρετε ένα Α. Εάν είστε επικεντρωμένοι στην πρόληψη, σας ενδιαφέρει να μην αποτύχετε. Ή αν θέλετε να αγοράσετε ένα δώρο, εάν είστε επικεντρωμένοι στον στόχο, θα αναζητήσετε ένα δώρο που πιστεύετε ότι θα το αγαπήσει εκείνος που θα το λάβει. Ωστόσο, εάν είστε επικεντρωμένοι στην πρόληψη, θα αγοράσετε οτιδήποτε, αρκεί να έχετε κάτι να δώσετε, όταν φτάσετε στη γιορτή.
Είναι καλύτερο να είστε επικεντρωμένοι στον στόχο, γιατί έχει να κάνει με την προσπάθεια για μια καλύτερη ζωή και όχι μόνο να ανησυχείτε να τα βγάλετε πέρα.» λέει η ειδικός.
«Το να νιώθουμε ότι δεν έχουμε χρόνο μας κάνει να εστιάζουμε περισσότερο στην πρόληψη. Νιώθουμε συνεχές άγχος από το ενδεχόμενο να αποτύχουμε ή να μην πετύχουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε, χωρίς καν να λάβουμε υπόψη τις δυνατότητες για απόλαυση στην πορεία. Όταν δεν προλαβαίνουμε, παλεύουμε απλώς να τα βγάλουμε πέρα, αντί να προσπαθούμε να είμαστε η καλύτερη εκδοχή μας».
Είναι λογικό αν το σκεφτείς. Όταν είστε σε εγρήγορση λόγω του ότι έχεις πολλά να κάνεις, είναι δύσκολο να μπεις στη νοοτροπία να κάνεις θετικά πράγματα για τον εαυτό σου. Νομίζεις ότι απλά δεν έχεις χρόνο.
Στη συνέχεια, όταν έχεις λίγο χρόνο, ο εγκέφαλός σου είτε είναι ακόμα κολλημένος σε αυτή τη νοοτροπία ή προσπαθεί απεγνωσμένα να συνέλθει από το άγχος. Είναι δύσκολο να ξεφύγεις από αυτό το headspace και να στραφείς στο κίνητρο. Το μυαλό μας απλά δεν είναι τόσο καλό στο να αλλάζει ταχύτητες.
«Το να νιώθουμε ότι δεν έχουμε χρόνο μάς κάνει απλώς να προσπαθούμε να περάσουμε κάθε μέρα, χωρίς να ελπίζουμε ή να προσπαθούμε να βιώσουμε χαρά ή ικανοποίηση στις μέρες μας», σημειώνει η Holmes.
Λοιπόν, πώς μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτή τη νοοτροπία;
Δυστυχώς, δεν μπορούμε απλώς να έχουμε περισσότερο χρόνο – αλλά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον χρόνο που έχουμε πιο σοφά, για να νιώσουμε ότι έχουμε περισσότερο χρόνο.
«Η λύση δεν είναι να κάνουμε λιγότερα… τουλάχιστον όχι από εκείνα τα πράγματα που έχουν σημασία», λέει η Holmes. «Για να αισθάνεστε λιγότερο περιορισμένοι από τον χρόνο, αφιερώστε χρόνο σε δραστηριότητες που αυξάνουν την αίσθηση της αυτο-αποτελεσματικότητας και της αυτοπεποίθησής σας. Αυτό παίζει ρόλο για να αυξήσει τη συνολική αίσθηση του τι μπορείτε να πετύχετε με τον χρόνο που έχετε, αυξάνοντας έτσι την ευημερία του χρόνου σας. Παραδείγματα περιλαμβάνουν την άσκηση, τη βοήθεια άλλων και την αναζήτηση εμπειριών που προκαλούν χαρά».
Μόλις νιώσεις ότι έχεις περισσότερο χρόνο, το μυαλό σου θα έχει τον χώρο να δει ξανά τα κίνητρα που έχει μπροστά του.
Για να νιώσεις ότι έχεις περισσότερο χρόνο, πρέπει να απαλλαγείς από αυτή τη νοοτροπία. Ο τρόπος για να γίνει αυτό; Ρίξε μια ματιά στις ώρες που έχεις στη διάθεσή σου και σκέψου με στρατηγική σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο τις γεμίζεις. Δημιούργησε σταθερά όρια για να σταματήσετε να ασχολείσαι με θέματα που καταναλώνουν τον χρόνο σου και ξεκαθάρισε ποιες δραστηριότητες απαιτούν χρόνο και πόσο. Δώσε στον εαυτό σου χώρο να εντοπίσει τις στιγμές που ο χρόνος περνάει σαν νεράκι με πράγματα που δεν αποδίδουν και κράτησε στιγμές μόνο για σένα.
Το συμπέρασμα: δεν μπορείς να αισθάνεσαι κίνητρο και ενέργεια όταν δουλεύεις αδιάκοπα και απλώς προσπαθείς να τα βγάλεις πέρα μέσα στη μέρα. Χρειάζεσαι τον κατάλληλο χώρο και νοοτροπία για να δημιουργήσεις ένα γόνιμο έδαφος για κίνητρα, και αυτό μερικές φορές σημαίνει να καθαρίσεις τη λίστα υποχρεώσεων σου και κάποιες στιγμές να μην κάνεις τίποτα απολύτως.
Αντιμετώπισε το άγχος το χρόνου πρώτα και μετά άφησε χώρο για ανάπτυξη. Δεν βγάζει νόημα;