Η Αλεξία Ζαραδούκα είναι content creator και η δημιουργός του brand ALEXIAskin, του αγαπημένου brand με τους eco friendly επαναχρησιμοποιούμενους δίσκους ντεμακιγιάζ.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου εστιατόριο για να γιορτάσεις μία μεγάλη επιτυχία;
Αγαπώ το κέντρο αλλά δεν έχω συγκεκριμένο στέκι για εορτασμούς καθώς λατρεύω να γνωρίζω συνέχεια νέα μέρη και συνεχώς επισκέπτομαι και κάτι καινούριο! Η ζωή είναι πολύ μικρή για να έχεις καθημερινά τα ίδια και τα ίδια.
Υπάρχει κάποιο spot που πηγαίνεις παραπάνω από δύο φορές την εβδομάδα;
Αν και έχω αποσυνδέσει το αλκοόλ από τη διασκέδαση ή τη χαλάρωσή μου, φέτος, όταν ανοίγει ο καιρός θα με βρεις στις ταράτσες του Μοναστηρακίου να απολαμβάνω ένα soft drink ή mocktail με παρέα την Ακρόπολη! Η αίσθηση που μου δίνει αυτή η θέα είναι μαγευτική κάθε φορά.
Υπάρχει κάποιος δρόμος που ονειρεύεσαι να έμενες εκεί κοντά;
Αν και η ενέργεια του κέντρου είναι φανταστική, εκεί που μένω, στο Ίλιον, είναι πολύ όμορφα καθώς είμαι δίπλα σε ένα τεράστιο πάρκο αυτό του Τρίτση. Το επισκέπτομαι συνέχεια για περίπατο, είναι πανέμορφο και αυτό με κρατάει ακόμη εκεί.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου spot για ψώνια όπου μπορείς να περάσεις ώρες χαζεύοντας;
Μια πολύ ωραία μέρα μου εκτός δουλειάς, θα ήταν κάπως έτσι: Περίπατος στην Ερμού και το Μοναστηράκι για ψώνια και early dinner να πετύχω το ηλιοβασίλεμα στην ταράτσα του Brown Acropol με θέα Λυκαβηττό ή Ακρόπολη αναλόγως τα κέφια! Μετά θα συνέχιζα με ένα θερινό σινεμά!
Που θα πας έναν φίλο που θα έρθει από το εξωτερικό για φαγητό;
Εννοείται ότι θα πρέπει να δοκιμάσει τη μεγαλειότητα του ελληνικού σουβλακίου στα στενά στο Μοναστηράκι αλλά και να γνωρίσει και τις υπόλοιπες ελληνικές γεύσεις σε κάποια από τις ταράτσες του.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Αν υπήρχε μόνο μία καρτ ποσταλ από την Αθήνα τι θα ήθελες να απεικονίζει;
Εννοείται ότι θα ήθελα την Ακρόπολη μας! Είναι πανέμορφη.
Έχεις συνδέσει κάποιο σημείο της πόλης με μία παλιότερη περίοδο της ζωής σου που νοσταλγείς;
Η αλήθεια είναι πως όχι. Προτιμώ να προχωράω μπροστά και να ζω στο “τώρα” χτίζοντας νέες αναμνήσεις!
Υπάρχει κάποιο κατάστημα με concept που ”ζήλεψες” πολύ;
Ναι αλλά όχι στην Ελλάδα. Είχα βρει ένα καταπληκτικό concept κατάστημα στη Ρώμη που συνδυάζει πολλές από τις αγάπες μου και θα ήθελα πολύ να υλοποιήσω κάτι αντίστοιχο εδώ κάποια στιγμή.
Τι λείπει από την εστίαση της Αθήνας;
Η διαφορετικότητα. Νομίζω ότι σε ένα μεγάλο βαθμό όλα είναι λίγο-πολύ τα ίδια. Έχει βρεθεί μια “φόρμουλα” και ένα “στιλ” που περνάει γενικά στον κόσμο (αρκεί να είναι κάτι ινσταγκραμικό και με νορμάλ τιμές) και απλώς το βλέπουμε να επαναλαμβάνεται σε κάθε γωνία, σε κάθε στενό. Νομίζω γι αυτό και πια δεν υπάρχουν τα “στέκια” τόσο πολύ όσο παλαιότερα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τι λείπει από τα bars της Αθήνας;
Θεωρώ ότι από τα περισσότερα (όχι όλα) λείπει ο χαρακτήρας, η δημιουργικότητα και θα πω ότι λείπει και το “μεράκι”. Νομίζω ότι πολλά bars δεν γίνονται πλέον από την ανάγκη να “δημιουργήσουν κάτι” οι ιδιοκτήτες τους, να δημιουργήσουν δηλαδή ένα χώρο που μέσα από τη διασκέδαση θα υπάρχει ένα “community” αλλά το βλέπουν αποκλειστικά ως “business” κάτι που φαίνεται πολύ στο όλο στήσιμο. Τουλάχιστον στα δικά μου μάτια. Επίσης μου λείπει να έχω περισσότερες επιλογές χωρίς αλκοόλ.
Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο μέρος του κόσμου που πλέον στρέφεται σε non alcoholic drinks για λόγους διατροφής, ευεξίας ή απλώς και περιστασιακού detox και θα ήθελα να έχω περισσότερες επιλογές πάνω σε αυτό, νομίζω ότι είναι το νέο wave.
Και τέλος, αν ήταν στο χέρι σου θα ήθελες περισσότερα… στην Αθήνα (ανθοπωλεία, βιβλιοπωλεία, ρετρο μανάβικα, μπαρς, σινεμα, οτιδήποτε)
Θα ήθελα περισσότερα καταστήματα και μαγαζάκια κάθε είδους. Με ενοχλεί που βλέπω ότι έχουν εξαφανιστεί τα βιβλιοπωλεία της γειτονιάς γιατί δεν μπορούν να αντέξουν τον ανταγωνισμό των πολυκαταστημάτων. Με ενοχλεί που δεν βλέπω πια ψιλικατζίδικα, που οι αίθουσες των σινεμά είναι άδειες γιατί τα έχουμε πλέον όλα στην οθόνη του σπιτιού μας και που αν δεν είσαι μεγάλο fashion brand οι πιθανότητες να διατηρήσεις κατάστημα με ρούχα στη γειτονιά σου είναι ελάχιστες πια.
Ξέρεις τι άλλο με ενοχλεί; Που ξαφνικά όλοι οι μεγάλοι φούρνοι έχουν γίνει και εστιατόρια- καφέ. Οκ, στο κέντρο το καταλαβαίνω, αυτό συμβαίνει και σε όλες τις μεγάλες πρωτεύουσες γύρω από τα αξιοθέατα. Όμως, παντού πλέον έχει χαθεί η αίσθηση της γειτονιάς και αυτό μου “χτυπάει” άσχημα, σκέψου ότι τα παιδάκια που μεγαλώνουν τώρα, δεν ξέρουν τί σημαίνει “γειτονιά”. Θα ήθελα να το αλλάξουμε αυτό.
