Μπορεί να μη σου λείπει κάτι από την καθημερινότητά σου, και η ζωή σου να είναι και να φαντάζει στους τρίτους ωραία.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ικανοποιεί αυτό που έχεις εσύ στο μυαλό σου για «ιδανικό». Τι μπορεί τελικά να φταίει;

1. Δεν είσαι ειλικρινής για το τι θέλεις πραγματικά

Είναι η ζωή που έχεις αυτή που πραγματικά θέλεις ή σου λέει η κοινωνία ότι πρέπει να τη θέλεις; Για παράδειγμα, η κοινωνία μάς λέει ότι πρέπει να κυνηγάμε χρήματα, επιτυχία, θέση και δύναμη. Και αν είσαι γυναίκα, θα σου λένε ότι πρέπει να κυνηγήσεις σχέσεις, οικογένειες, μητρότητα κι ένα σπίτι στα προάστια.

Κάνε αρχικά αυτές τις ερωτήσεις στον εαυτό σου: έφτιαξες τη ζωή σου ακολουθώντας τη διαίσθηση και τις επιθυμίες σου; Ή έχτισες τη ζωή σου κάνοντας αυτό που νόμιζες ότι έπρεπε να κάνεις; Σε έναν τέλειο κόσμο, πώς θα ήταν η ζωή σου; Μοιάζει με τη ζωή που έχεις τώρα; Εάν η απάντησή σου είναι “δεν ξέρω”, δεν πειράζει. Αλλά πρόσεξε εάν το «δεν ξέρω» είναι η σπασμωδική αντίδρασή σου επειδή ξέρεις τι θέλεις και φοβάσαι να διαταράξεις την τρέχουσα ζωή σου για να το αποκτήσεις.

Άλλες φορές, αυτή η ερώτηση είναι δύσκολο να απαντηθεί επειδή κάνουμε ό,τι πρέπει να κάνουμε για τόσο καιρό, και έτσι οι πραγματικές μας επιθυμίες πνίγονται. Είναι σαν να σταματήσεις να πηγαίνεις στο γυμναστήριο. Τι θα ακολουθήσει; Οι μύες σου θα συρρικνώνονται με την πάροδο του χρόνου.

2. Δεν δίνεις προτεραιότητα στην ευχαρίστηση και τη χαρά

Είναι μήπως το να αφιερώνεις χρόνο για να απολαύσεις τη ζωή σου το τελευταίο πράγμα στη λίστα με τις υποχρεώσεις σου κάθε μέρα; Αν ναι, δεν είσαι μόν@. Είναι τόσο εύκολο να παγιδευτείς στις απαιτήσεις της ζωής, και να αφήσεις πίσω την ευχαρίστησή σου.

Ποιες δραστηριότητες σε κάνουν να νιώθεις ενθουσιασμένος που είσαι ζωντανός; Ίσως είναι να διαβάζεις ρομαντικά μυθιστορήματα, να κάνεις μεγάλες βόλτες ή να χορεύεις με τα αγαπημένα σου τραγούδια. Όποιες και αν είναι οι δραστηριότητες που αγαπάς, άρχισε να τις εντάσσεις στην καθημερινή σου ρουτίνα. Το να διασκεδάζεις είναι εξίσου σημαντικό (αν όχι περισσότερο) από αυτά που πρέπει καθημερινά να κάνεις.

Η χαρά δεν είναι κάτι που είναι «ωραίο να έχεις», είναι ανάγκη για μια ευτυχισμένη και ολοκληρωμένη ζωή. Μην φοβάσαι να δώσεις προτεραιότητα μέσω της ξεκούρασης, των χόμπι, των ταξιδιών ή οτιδήποτε άλλο απολαμβάνεις.

3. Είσαι υπερβολικά συγκεντρωμέν@ σε αυτά που δεν έχεις

Παλιά έλεγαν πως το γρασίδι είναι πιο πράσινο από την άλλη πλευρά. Είναι πολύ πιο εύκολο για εμάς να αναβάλλουμε την ευτυχία μας πιστεύοντας ότι είναι κάτι που μπορούμε να επιτύχουμε αργότερα παρά να δεσμευτούμε να δημιουργήσουμε ευτυχία για εμάς τώρα.

Η τελειομανία είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει σε αυτό, επειδή πολλοί από εμάς υποσυνείδητα πιστεύουμε ότι η ευτυχία επιτυγχάνεται όταν φτάσουμε στη ζωή των ονείρων μας. Αυτός είναι ένας ύπουλος τρόπος για να πεις «Θα είμαι χαρούμενος όταν τα πράγματα είναι τέλεια». Αυτό μας οδηγεί στην υπερ-εστίαση σε πράγματα που λείπουν από τη ζωή μας.

Πώς θα σου φαινόταν αν άρχιζες να εκτιμάς τα πράγματα που έχεις αυτή τη στιγμή; Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που σ’ έκανε να νιώσεις γνήσια εκτίμηση και ευγνωμοσύνη; Πώς ένιωσες αυτό το συναίσθημα στο σώμα σου; Ποια είναι τα πράγματα στην τρέχουσα πραγματικότητά σου που σε κάνουν να νιώθεις το ίδιο; Όταν προσδιορίζεις τι προκαλεί φυσικά την εκτίμηση και την ευγνωμοσύνη, θα διευκολύνεσαι να παρατηρήσεις αυτά τα συναισθήματα όταν συμβαίνουν. Με τον καιρό, ο εγκέφαλός σου θα έλκεται προς αυτό αντί να εστιάζει στην έλλειψη.

4. Υποσυνείδητα επιλέγεις την ασφάλεια από την ανάπτυξη

Η δουλειά του εγκεφάλου είναι να σε κρατά ασφαλή και ζωνταν@. Και ενώ αυτό είναι χρήσιμο επειδή δεν μπορείς να ζήσεις την καλύτερη ζωή σου εάν δεν είσαι ζωνταν@, η ασφάλεια έρχεται συχνά σε ευθεία αντίθεση με τον στόχο σου. Τα περισσότερα πράγματα στη ζωή που αξίζει να γίνουν απαιτούν κάποιου είδους συναισθηματικό ρίσκο. Για τον αρχέγονο εγκέφαλό σου, που αγαπά την ασφάλεια, αυτό ισοδυναμεί με την κατάδυση κατευθείαν σε μια φρενίτιδα για τη διατροφή των καρχαριών.

Σκέψου να είσαι ένα βήμα πριν ξεκινήσεις ένα πολύ δημιουργικό χόμπι, ή πριν από μια σημαντική συνέντευξη για την δουλειά των ονείρων σου. Ο εγκέφαλός σου θα σου δώσει δικαιολογίες όπως «δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για αυτό» ή «αυτό δεν θα λειτουργήσει», για να σε κρατήσει μακριά από αυτή τη συναισθηματική έκθεση ή δυσφορία. Εάν σκόπιμα δεν αμφισβητήσεις και δεν μετατοπίσεις αυτές τις σκέψεις, θα λάβεις αποφάσεις που υποστηρίζουν την ασφάλεια και όχι την ανάπτυξη. Ο εγκέφαλός μας συνήθως θέλει να προβάλλει τους φόβους μας και να μας πείθει για την ανησυχία μας

5. Ο εσωτερικός σου κριτής κλέβει την παράσταση

Οι επικριτικοί γονείς, η φωνή της κοινωνίας, και τα βιώματα, μπορούν να σε κάνουν να μιλάς άσχημα στον εαυτό σου. Για παράδειγμα, αν φοράς μακιγιάζ προσπαθείς πολύ σκληρά, αλλά αν δεν το κάνεις, παραμελείς τον εαυτό σου. Ή, αν είσαι προσανατολισμέν@ στην καριέρα, είσαι ψυχρ@, αλλά αν δίνεις προτεραιότητα σε μια ρομαντική σχέση, δεν σε αφορά ο επαγγελματικός βιοπορισμός.

Δεν έχει σημασία τι έχεις καταφέρει ή δεν έχεις καταφέρει στη ζωή σου, αν ο εσωτερικός σου επικριτής βρίσκεται στη θέση του οδηγού, σε κάνει να νιώθεις ότι τίποτα από όσα κάνεις δεν είναι αρκετά. Είναι επίσης μια τεράστια απορρόφηση ενέργειας!

Αν η ζωή σου δεν είναι ωραία, μην πανικοβληθείς! Δεν σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά. Είναι απλώς ένα σημάδι ότι κάτι δεν είναι ευθυγραμμισμένο και χρειάζεται προσοχή. Το να αγγίξεις τις επιθυμίες σου (και να τις ακολουθήσεις), να δώσεις προτεραιότητα στη χαρά, να εστιάσεις στα καλά πράγματα που έχεις, να επιλέξεις ευκαιρίες ανάπτυξης και να δημιουργήσεις πιο ευγενική συζήτηση για τον εαυτό σου, μπορεί να σε βοηθήσεις να ζήσεις την καλύτερη ζωή σου.