«Η πιο σημαντική στιγμή στη μέχρι τώρα πορεία μου είναι με την Εθνική Ελλάδος στην Γαλλία, με 25.000 κόσμο στο γήπεδο. Άλλη μία έντονη στιγμή ήταν με τον ΠΑΟΚ όταν παίξαμε στην φάση των 32 του Champions League, μέσα στην Τούμπα. Και επίσης όταν πήγα στην Νάπολη και φόρεσα αυτήν την ιστορική φανέλα για το πρώτο μου φιλικό με αντίπαλο την Μίλαν.» μετράει η Τατιάνα Γεωργίου όταν της ζητάω να μου μιλήσει για τις τρεις πιο μεγάλες στιγμές στην καριέρα της μέχρι σήμερα. 

Η διεθνής αμυντικός στα εννέα της βρέθηκε στις Ακαδημίες αγοριών του Θεσπρωτού, στην πόλη της, την Ηγουμενίτσα. Όταν έκλεισε τα 12, πήγε στις Αμαζόνες Θεσπρωτίας. Έχει δηλώσει σε προηγούμενη συνέντευξή της ότι οι προπονήσεις δεν της αρκούσαν οπότε και επέλεγε να προπονείται και με τα δύο κλαμπ.

«Από πολύ μικρή έπαιζα παντού ποδόσφαιρο οπότε δεν ξέρω αν το επέλεξα ή με επέλεξε. Ήρθε τελείως φυσιολογικά.»

Tο 2014 φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ και μετά από πέντε χρόνια, το καλοκαίρι του 2019, μετακόμισε στην Ιταλία, όπου αγωνίστηκε με τη φανέλα της Νάπολι στο Πρωτάθλημα της Serie Α, για να ακολουθήσει το 2021 η Τσεζένα και η συμμετοχή της στο Πρωτάθλημα της Serie B. Σήμερα ανήκει στο δυναμικό της NK Olimpija και είναι μία από τις βασικές παίκτριες της Εθνικής ομάδας Γυναικών.

»Στην αρχή ήταν δύσκολο όταν έπρεπε να ξεκινήσω να παίζω με αγόρια γιατί ήμουν το μόνο κορίτσι, οπότε ένιωθα λίγο περίεργα γιατί όλοι με κοιτούσαν και το σχολίαζαν αυτό. Βέβαια αργότερα ήταν πολύ ωραία και γινόμασταν μια παρέα.

»Δυστυχώς στην Ελλάδα ακόμα είμαστε πολύ πίσω σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη που έχει αναπτυχθεί ραγδαία. Βέβαια, γίνονται βήματα σιγά σιγά και είναι κάτι που με χαροποιεί και μου δίνει ελπίδα για το μέλλον.

»Σίγουρα αυτό που θα έπρεπε να αλλάξει στην Ελλάδα είναι η νοοτροπία ότι δηλαδή το ποδόσφαιρο είναι μόνο για τους άντρες. Επίσης, προκειμένου να θεμελιωθεί το ποδόσφαιρο γυναικών και στην Ελλάδα θεωρώ απαραίτητη προϋπόθεση την δημιουργία γυναικείων τμημάτων στις αντίστοιχες ανδρικές κάτι που έχει ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια αλλά έχουμε ακόμα αρκετό δρόμο ως προς αυτό.

»Τι να πρωτοπώ για την Νάπολη; Την πόλη του Μαραντόνα. Τεράστια τιμή μου που μπόρεσα και φόρεσα αυτήν την φανέλα και έπαιξα σε αυτήν την πόλη . Ήταν μοναδικά. Πέρασα μια υπέροχη χρονιά. Έμαθα πολλά. Απέκτησα τεράστιες εμπειρίες που θα τις θυμάμαι για πάντα. Και έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου γιατί ήταν η πρώτη μου μεταγραφή στο εξωτερικό.

»Ήταν κάτι πρωτόγνωρο αυτό που ζήσαμε με την πανδημία και ειδικά στην Ιταλία αφού ήταν από τις χώρες που είχε χτυπηθεί πιο πολύ από τον κορονοϊό. Υπήρχε ο φόβος στην αρχή αλλά με σωστή οργάνωση και όλα τα απαραίτητα μέτρα όλα κύλησαν ομαλά συνεχίζοντας κανονικά τους αγώνες και όλες τις προπονήσεις νιώθοντας παράλληλα ασφάλεια.

»Μόνο και μόνο το να εκπροσωπείς την Ελλάδα και να παίζεις με την Εθνική είναι η ύψιστη τιμή που μπορεί να έχει ένας αθλητής. Πόσο μάλλον να παίζεις και παιχνίδια για το παγκόσμιο κύπελλο. Ήταν και είναι ένα όνειρο και ελπίζω να ανεβάσουμε κάποτε την Εθνική πολύ ψηλά.

»Σίγουρα η ταχύτητα, ο συγχρονισμός και η συγκέντρωση είναι πολύ βασικά για το ποδόσφαιρο. Λόγω θέσης μιας και είμαι παίκτρια κέντρου χρειάζονται όλα αλλά κυρίως και το να παίζεις με μυαλό. Και αυτό είναι κάτι που διακρίνω τόσο εγώ όσο και οι περισσότεροι προπονητές μου σε εμένα.

»Γνωρίζω ότι είναι πολύ σημαντική η επιβράβευση προς τον εαυτό μου μετά από οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη επιτυχία. Μέχρι στιγμής είμαι λίγο πιο σκληρή με εμένα από όσο θα έπρεπε καθώς θέλω να τα κάνω όλα τέλεια άρα δεν με επιβραβεύω όσο θα έπρεπε. Βέβαια, αυτό είναι κάτι που το δουλεύω και προσπαθώ να το βελτιώσω.

»Το ποδόσφαιρο και γενικότερα ο αθλητισμός μπορώ να πω ότι έχει διαμορφώσει σε τεράστιο βαθμό τον χαρακτήρα μου, καθώς μου έμαθε από πολύ νωρίς πως τα “αγαθά κόποις κτώνται ” και ότι χωρίς δουλειά υπομονή, επιμονή και αυτοπειθαρχία δεν μπορείς να πας πολύ μακριά.

»Σε εκείνους που παραξενεύονται ή και αντιδρούν περίεργα όταν ακούν ότι παίζω επαγγελματικά ποδόσφαιρο προσπαθώ να τους δείξω πόσο ανεπτυγμένο είναι το ποδόσφαιρο γυναικών στην Ευρώπη και ότι και οι γυναίκες μπορούν να παίζουν και να παίζουν και καλά γιατί το ποδόσφαιρο είναι για όλους. Βέβαια αυτό αν δω ότι θέλει κάποιος να μάθει. Στην αντίθετη περίπτωση αν δω ότι μπορεί να μας υποτιμάει ή να αντιδράει περίεργα απλά δεν θα ασχοληθώ παραπάνω.

»Οι Έλληνες εντάσσουμε εύκολα τον αθλητισμό στη ζωή μας, και αυτό φαίνεται και από τις πολλές διακρίσεις που έχουμε σε πολλά ομαδικά αθλήματα (μπάσκετ, ποδόσφαιρο, πόλο κ.τ.λ.). Αλλά και αρκετά Ολυμπιακά μετάλλια.

»Στην Ελλάδα οι οικονομικές απολαβές που λαμβάνουμε δεν είναι αρκετές και δεν μπορούμε να κάνουμε τις απαραίτητες κινήσεις ώστε να εξασφαλίσουμε το μέλλον μας μετά το τέλος της αθλητικής καριέρας. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που έχω αποφασίσει να απέχω από την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. »Από πολύ μικρή ήξερα ότι αυτό που κάνω θα έχει ένα τέλος κάποτε, οπότε πάντα είχα στο μυαλό μου και το μετά. Δεν έχω βάλει όριο αυτό θα το κρίνω όταν έρθει η στιγμή εκείνη, άμα δω ότι το σώμα μου δεν ανταποκρίνεται στον ύψιστο βαθμό, τότε θα σταματήσω. »Όταν σταματήσω να παίζω σίγουρα θα μείνω στον χώρο γιατί έχω σπουδάσει γυμναστική ακαδημία με ειδικότητα στο ποδόσφαιρο, οπότε είμαι ενθουσιασμένη και για αυτό το κομμάτι. Οπότε αργότερα σκοπεύω να κάνω διάφορες συνεργασίες με άτομα του χώρου και σίγουρα να ανοίξω και κάτι δικό μου επιχειρηματικά.
»Τώρα τέλειωσα τον 4ο χρόνο μου στο εξωτερικό. Είναι μια τεράστια εμπειρία και έχω αποκομίσει πάρα πολλά από αυτό. Πιστεύω όλες αυτές οι εμπειρίες θα με βοηθήσουν παρά πολύ και αργότερα στο να τις μεταφέρω στους δικούς μου αθλητές όταν θα είμαι εγώ η προπονήτρια. Βλέπω διαφορετικές φιλοσοφίες ποδοσφαίρου οπότε είναι πολύ σημαντικό. Ζω σε διαφορετικές κουλτούρες και νοοτροπίες οπότε έχω μάθει να εξελίσσομαι αλλά και να προσαρμόζομαι εύκολα παντού. Οπότε με βοηθάει σε ό,τι κάνω. »Σε ένα κορίτσι που θέλει να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα θα έλεγα να το κάνει και να μην ακούει κανέναν που μπορεί να της λέει το αντίθετο. Με δουλειά, υπομονή και επιμονή όλα μπορούν να γίνουν. »Σίγουρα έχω στερηθεί και πολλά για να φτάσω εδώ που έχω φτάσει αλλά αξίζει τον κόπο γιατί έχω κερδίσει πολύ περισσότερα που θα μου μείνουν για μια ζωή και όταν περάσουν τα χρόνια αυτά θα τα θυμάμαι και θα συνεχίζω να είμαι περήφανη για όσα έχω καταφέρει μέχρι στιγμής αλλά και για όσα θα καταφέρω στο μέλλον.