Στις ανθρώπινες σχέσεις του σήμερα, που διαμορφώνονται πολλές φορές σε μεγάλο βαθμό μέσα από τις κοινωνικές πλατφόρμες, είναι σχεδόν απίθανο να μην έχεις έρθει ποτέ σε επαφή με το ghosting, είτε είσαι το άτομο που το κάνει ή αυτό που το παθαίνει.

Είναι, επίσης, σχεδόν σίγουρο ότι καταλαβαίνεις σε τι αναφέρομαι. Εκείνο το μήνυμα στο οποίο δεν απάντησες ποτέ ή εκείνο το άτομο που προσπάθησες να πλησιάσεις, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Και, σαν να μην έφτανε αυτή η τάση, που έχει ήδη προκαλέσει αρκετό μπέρδεμα και πονοκέφαλο, μια άλλη, παρόμοιά της, φαίνεται πως κάνει την εμφάνισή της τελευταία. Ο λόγος για το gophering, όπως έχει επικρατήσει να λέγεται η τάση όπου, σε μια διαδικτυακή επικοινωνία μεταξύ δύο ατόμων, ο ένας εξαφανίζεται ξαφνικά και ως δια μαγείας, ακριβώς πριν το σημείο που προγραμματίζεται μια δια ζώσης συνάντηση.

Η τάση αυτή έχει φέρει πολλούς χρήστες εφαρμογών γνωριμιών, όπως το Hinge και το Bumble στη θέση να αναρωτιούνται τι νόημα έχει να μιλάς με κάποιον, να απολαμβάνεις την επικοινωνία μαζί του και, στην ιδέα να τον συναντήσεις από κοντά, να εξαφανίζεσαι χωρίς την παραμικρή εξήγηση, σαν η επαφή μεταξύ σας να μην υπήρξε ποτέ.

Ουσιαστικά, η διαφορά του gophering από το ghosting είναι ότι, στην πρώτη περίπτωση, έχεις αφιερώσει χρόνο και ενέργεια να επικοινωνήσεις με τον άλλο, να ανταλλάξετε ενδιαφέροντα και ιδέες, μια επαφή που καταλήγει τελικά σε ένα πολύ άδοξο και γεμάτο ερωτηματικά τέλος.

«Το 52% των singles έχουν βιώσει αυτή τη συνθήκη», σύμφωνα με την έκθεση της εφαρμογής γνωριμιών Plenty of Fish.

Το φαινόμενο αυτό δημιουργεί εύλογα το ερώτημα «τι λόγο έχουν οι άνθρωποι να το κάνουν αυτό;». Αν οι εφαρμογές γνωριμιών είναι «σχεδιασμένες για να διαγράφονται», όπως υποστηρίζει η σύνοψη της Hinge, γιατί οι άνθρωποι αναζητούν σε αυτές την ελπίδα να βρουν ένα πιθανό ταίρι, ακόμη κι αν δεν πρόκειται απαραίτητα για κάτι σοβαρό;

Μία φαίνεται να είναι η πιθανή απάντηση: Ο φόβος της απόρριψης είναι η αιτία για το gophering. Είναι ασφαλές να φλερτάρεις και να επικοινωνείς με κάποιον κρυμμέν@ πίσω από ένα πληκτρολόγιο και μια οθόνη. Όλα είναι άνετα και ωραιοποιημένα. Η πραγματική επαφή, όμως, είναι ένα άλλο, δύσκολο κεφάλαιο. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα σε 2.002 ενήλικες του Ηνωμένου Βασιλείου, το 72% των millennials (25-39 ετών) αποκάλυψε ότι βίωσε την απόρριψη από ένα άτομο με το οποίο επικοινωνούσε διαδικτυακά και στη συνέχεια βγήκε ραντεβού, ενώ το 71% των Gen-Zers (18-24 ετών) ομολόγησε ότι έχει εξαφανιστεί από ένα άτομο με το οποίο επικοινωνούσε, υπό το φόβο του πώς θα εξελισσόταν η σχέση μεταξύ τους.

«Σχεδόν τα 3/4 των νέων που βγαίνουν ραντεβού έχουν πέσει θύματα του gophering. Αυτό καθιστά τους ανθρώπους καχύποπτους, κάνοντάς τους να πιστεύουν ότι είναι καλύτερο να σταματήσουν μια επαφή πριν ρισκάρουν να πληγωθούν», εξηγεί ένας ερευνητής.

Αν, όμως, το εξετάσουμε πιο προσεκτικά, θα διαπιστώσουμε ότι ακριβώς αυτός ο φόβος, τον οποίο πολλοί αντιλαμβάνονται ως ασφάλεια, αποτελεί τη ρίζα του προβλήματος. «Η διακοπή μιας επικοινωνίας σε πρώιμο στάδιο δίνει την αίσθηση ότι είναι πιο ασφαλής, επειδή οι άνθρωποι δεν δένονται αρκετά, επομένως δεν μπορούν να πληγωθούν», διευκρινίζει στο Forbes η κλινική σύμβουλος Stacey Diane Arañez Litam.

Όλα αυτά ισοδυναμούν με ένα θλιβερό συμπέρασμα: Η συντριπτική πλειοψηφία των singles προτιμά να χάσει την ευκαιρία μιας ενδιαφέρουσας γνωριμίας, με προοπτικές, παρά να διακινδυνεύσει να βιώσει την απόρριψη.

Η ειρωνεία του gophering είναι ότι, ενώ τα κίνητρα είναι εντελώς προσωπικά, αυτό που γίνεται αντιληπτό σε εκείνον που το αντιμετωπίζει είναι ότι ο ίδιος έχει κάνει κάτι λάθος. Είναι πολύ πιθανό το άτομο που θα βιώσει την εξαφάνιση κάποιου άλλου να σκεφτεί «αν ήμουν καλύτερ@, ομορφότερ@, εξυπνότερ@, δε θα είχε συμβεί αυτό». «Στην πραγματικότητα, όμως, το ζήτημα τείνει να έγκειται στο άτομο που κάνει το gophering και όχι σε αυτό που θα το υποστεί», εξηγεί η ειδικός.

Κι εδώ ερχόμαστε να θυμηθούμε μια φράση, που κρύβει πολλή αλήθεια: «Η ασφαλής περιοχή είναι ένα όμορφο μέρος, αλλά τίποτα ποτέ δε συμβαίνει εκεί». Είσαι σίγουρ@ πως έτσι θέλεις να ζήσεις τη ζωή σου;