Κλασσικό άγχος των ημερών, «τι μαγιό θα πάρω εγώ φέτος;!;!» με ύφος σαν το «εγώ πότε θα γίνω μάνα;;;». Είτε για να πάρεις ιδέες, είτε για να γελάσουμε κα λίγο, θα κάνουμε μια ιστορική αναδρομή στην μόδα των μαγιό ανά δεκαετία. Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι ζούσαμε στην δεκαετία του:

1910s

Θα ήσουν κάπως έτσι. Σίγουρα θες να γελάσεις και σε λυπάσαι που σε φαντάζεσαι, αλλά αν το ξανασκεφτείς, βλέπεις καμία απ’ αυτές τις κυριούλες να ανησυχούν για κυτταρίτιδες και παραπανήσια κιλάκια; Εγώ μια χαρά τσίρι μπιμ τσίρι μπομ τις βλέπω. Σοβαρά τώρα, δεν είχαν και άλλη επιλογή, αφού τόσο δέρμα τους επιτρεπόταν να δείξουν, και η μόνη τους ασχολία στην παραλία είναι να πλατσουρίζουν στα ρηχά. Από το 1915 και μετά άρχισε να επιτρέπεται να κολυμπούν και ως άθλημα, με αποτέλεσμα σιγά σιγά να μειωθεί η ποσότητα υφάσματος, για πρακτικούς προφανώς λόγους.

1920s

Ξέχασα να σας πω ότι μέχρι τότε, το μαγιό αποτελούταν από δύο μέρη, ενώ από το 1920 και μέτα έγινε one piece, κάτι σαν ολόσωμο, αλλά με σορτσάκι (εννοείται χωρίς ντεκολτέ και ξώπλατο). Το στυλ αυτό καθιερώθηκε από την Αυστραλιανή κολυμβήτρια Annette Kellerman, η οποία θεωρείται η σημαντικότερη επιρροή στην ιστορία του μαγιό, που στην αρχή λογοκρίθηκε και θεωρούταν άσεμνη, αλλά ήταν η αφορμή να αλλάξει η νοοτροπία γύρω από την προβολή του γυναικείου σώματος.

1930s

Μία ανάσα πριν την εμφάνιση του bikini, τα πρότυπα ήταν ήδη λίγο καλύτερα από την προηγούμενη δεκαετία. Λίγο πόδι παραπάνω, λίγο ώμοι, άντε και λίγο μπούστο, αλλά μέχρι εκεί. Παρόλα αυτά, χρησιμοποιόντουσαν νέα υφάσματα για την παραγωγή μαγιό, πιο ελαφριά και άνετα, και γενικότερα μεγαλύτερη ποικιλία στα patterns και τα στυλ. Η ιδέα του beachwear αρχίζει να γίνεται πιο διασκεδαστική, με γυαλιά ηλίου, καπέλα και διάφορα αξεσουάρ, να κάνουν την εμφάνιση τους στο χώρο και στις σελίδες περιοδικών.

1940s

Μαζί με τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και την δημιουργία του pin- up look, έκανε και την εμφάνιση του το επικό bikini, το οποίο πήρε το όνομα του από το νησί Bikini Atoll στον Ειρηνικό ωκεανό, όπου ο Αμερικάνικος στρατός δοκίμαζε τις ατομικές βόμβες, και ο σχεδιαστής του, Louis Leard, πίστευε ότι το αποκαλυπτικό αυτό μαγιό θα δημιουργούσε τόσο σοκ όσο μία ατομική βόμβα. Άδικο δεν είχε, αφού ήταν ότι πιο αποκαλυπτικό είχε φορεθεί μέχρι τότε. Η εφημερίδα “Le Figaro” είχε γράψει «οι άνθρωποι λαχταρούσαν τις απλές απολαύσεις της θάλασσας και του ήλιου. Για τις γυναίκες, το να φορέσουν bikini, είναι μία μορφή δεύτερης απελευθέρωσης». Έτσι το 1946 στο Παρίσι, παρουσίαστηκε το πρώτο bikini, που καλύπτε τα απολύτως απαραίτητα. Τόση γύμνια δεν υιοθετήθηκε κατευθείαν από το γυναικείο κοινό, και προτιμόταν κυρίως η πιο σεμνή εκδοχή του, τοπ σε μορφή σουτιέν και ψηλόμεσο το κάτω μέρος, ίσα ίσα να φαίνονται δύο δάχτυλα δέρμα κάτω από το στήθος. Για αφαλό ούτε για αστείο ακόμα.

1950s

Με την εισαγωγή του bikini στο Hollywood, πολλές διάσημες stars φωτογραφίζονταν φορώντας την τότε πέτρα του σκανδάλου, ανυψώνοντας έτσι τη δική τους φήμη αλλά και του ίδιου του bikini. Η Marilyn Monroe, Brigitte Bardot, Sophia Loren, Elisabeth Taylor, τα πιο χαρακτηριστικά δηλδή sex symbol της εποχής, με το σεξ απίλ τους και τη γοητεία τους, έκαναν κάθε γυναίκα να το θέλει, και κάθε άντρα να τις θέλει. Μια μικρή σεξουαλική απελευθέρωση ξεκίνησε, βάλτε το ότι ιδρύθηκε και το Playboy, δεν ήθελε και πολύ.

1960s

Το καλοκαίρι του 60, το απόλυτο summer hit ήταν το “Itsy Bitsy Teenie Weenie Yellow Polka Dot Bikini”. Το 1962 το Playboy βάζει πρώτη φόρα στο εξώφυλλό του bikini, γράφοντας “a toast to bikinis”. Την ίδια χρονιά, η Ursula Andress ως Honey Rider, κάνει ταραχή στην ταινία του James Bond με το θρυλικό (υπό)λευκο bikini με το ζωνάκι, το οποίο θεωρείται το πιο iconic μαγιό όλων των εποχών. Μπικίνια παντού.

1970s

Η φάση ήταν «όσο μικραίνει, τόσο μας πορώνει». Τριγωνάκια, κορδονάκια, γενικότερα όλα σε –άκια. Τα μοντέλα από τη Βραζιλία είχαν μπει δυναμικά στο χώρο της μόδας, και μαζί με τις κορμάρες τους, έφεραν και τα βραζιλιάνικα μικροσκοπικά μαγιό τους.

1980s

Επειδή όπως λέει κι ο λαός «το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι ο παπάς», την δεκαετία αυτή έγινε μια μικρή επιστροφή στα ολόσωμα. Pop patterns, tropical prints και έντονα χρώματα, χωρίς βέβαια να καλύπτει και πολλά περισσότερα από το bikini, αφού το κόψιμο ήταν τόσο πάνω, για να φαίνονται και καλά πιο ψηλά τα πόδια, που ήταν πάλι ημίγυμνες. Πιο χαραστηριστική φωτογραφία της δεκαετίας, ήταν το πόστερ της Farrah Fawcett με το κόκκινο ολόσωμο μαγιό, τις ξανθές μπούκλες και το sexy χαμόγελο. Πούλησε πάνω από 20 εκατομμύρια αντίτυπα, και απογείωσε την καριέρα της Farrah στα ύψη.

1990s

Εμπνευσμένο προφανώς από την προηγούμενη ακριβώς πρόταση, τα 90s χαρακτηρίζονται στα μαγιό από μία λέξη: Baywatch (9 στους 10 σκεφτήκατε σίγουρα την Pamela Anderson). Η σειρά έχει αφήσει ιστορία χάρη στο ολόσωμο αυτό κόκκινο μαγιό, κυρίως βέβαια για τα κορμιά που το φορούσαν. Όσες δεν το έπαιζαν ναυαγοσώστριες, εκτός από το bikini, είχαν και την επιλογή του tankini, δηλαδή το κάτω μέρος ενός bikini και πάνω κάτι σαν εφαρμοστό λεπτό μπλουζάκι. Με την ελευθερία του bikini, σε συνδυασμό με την κάλυψη που θα προσέφερε ένα one piece μαγιό, κατέκτησε γρήγορα την τρίτη θέση στα τοπ στυλ μαγιό.

2000s

Το bikini κερδίζει πάλι λίγο έδαφος, καλύπτωντας τώρα πιο λίγο περισσότερα. Τη θέση πάλι του ολόσωμου και του tankini, παίρνει το monokini, κάτι σαν ολόσωμο δηλαδή με κενά ή ένα bikini που σε κάποιο σημείο, έστω και λίγο, ενωνόταν το πάνω με το κάτω. Λίγο ταλαιπωρία μέχρι να το βάλεις και να βρεις που μπαίνει τι, άσε που κάνεις ένα μαύρισμα λίγο περίεργο. Παρόλα αυτά, πρέπει να παραδεχτούμε ότι είναι εντυπωσιακό.

Now

Τα τελευταία 3 χρόνια σχεδόν, έχει γίνει μια δυναμική είσοδος των bikini με στράπλες τοπ, το επονομαζόμενο bandeau top, που θυμίζει παλιότερες εποχές, δίνοντας μια retro θηλυκή πινελιά. Με την επάνοδο του grunge στη μόδα, έχουν αρχίσει και ξεμυτίζουν πάλι vintage ολόσωμα, θυμίζοντας φωτογραφίες των γονιών μας από παλιά καλοκαίρια. Πολυαγαπημένο trend, είναι και αυτά που δεν ξέρω πως τα λένε, με τα διάφορα κοψίματα που δημιουργούν κενά (cage top θαρρώ τα λένε).