«Μάλλον θα πρέπει να πάω για θεραπεία», έλεγα στους φίλους μου για περίπου ενάμιση χρόνο πριν κάνω πραγματικά το βήμα. Είναι δύσκολο να ξεκινήσεις τη θεραπεία, όταν σχεδόν από τον περίγυρό σου δεν το έχει κάνει κανένας.

Μετά ξεκινούν οι δικαιολογίες. Το χρειάζομαι πραγματικά αυτό; Θα είναι άβολο; Αξίζει πραγματικά τα χρήματα; Και φυσικά, το να βρεις έναν θεραπευτή δεν είναι εύκολη υπόθεση, οπότε είχα πολλές ευκαιρίες να χρονοτριβώ και τις εκμεταλλεύτηκα πλήρως.

Κάποια στιγμή, όμως, οι μηχανισμοί αντίδρασης μου τελείωσαν και ένιωσα ότι δεν είχα τίποτα να χάσω. Είναι τρομακτικό να ξεκινάς κάτι νέο, αλλά δεν είναι και διασκεδαστικό να είσαι συνεχώς ανήσυχος και δυστυχισμένος.

Πρέπει να ξεκινήσω θεραπεία;

Ας ξεκινήσουμε από κάτι πολύ βασικό. Δεν χρειάζεται να πάσχεις από κάποια επιβεβαιωμένη ψυχική ασθένεια για να ξεκινήσεις θεραπεία. Αυτό το στίγμα κάνει πολλούς ανθρώπους να πιστεύουν ότι η θεραπεία δεν προορίζεται για εκείνους. Στην πραγματικότητα, η θεραπεία μπορεί να είναι ωφέλιμη για όλους. Ωστόσο, τα άκουγα όλα αυτά για χρόνια πριν καν σκεφτώ να πάω στη θεραπεία. Η λήψη αυτής της απόφασης είναι ένα προσωπικό ταξίδι και οι παράγοντες είναι διαφορετικοί για τον καθένα.

Δεν ήξερα πώς να χειριστώ τα συναισθήματά μου. Ο καλύτερος τρόπος για να περιγράψω αυτό που ένιωθα ήταν «πάγωμα», σαν όλο αυτό το άγχος και ο φόβος να δημιουργούσαν πίεση μέσα μου. Τα παλιά μου κόλπα (ημερολόγια, άσκηση) έμοιαζαν σαν μόνο προσωρινές λύσεις και το συναίσθημα επέστρεφε συνέχεια.

Και μετά ένιωσα να με κυριεύει η καθημερινότητα. Μικρές αποφάσεις φαίνονταν βουνό, ένιωθα άγχος για κάθε μικρό πράγμα — πέρα από το όλο συναίσθημα «ο κόσμος τελειώνει» που ένιωθα τα τελευταία δύο χρόνια. Ένιωθα ότι δεν είχα όπλα για να χειριστώ τίποτα.

Ήθελα κάποιον να μιλήσω. Όπως όλοι μας κι εγώ μπορούσα να ανοιχτώ στους φίλους και την οικογένειά μου για μερικά από αυτά τα θέματα, αλλά δεν μπορούσα να ξεπεράσω την ιδέα ότι τους επιβαρύνω ή ότι μπορεί να με κρίνουν. Ήταν παρήγορο να σκεφτώ ότι ένας θεραπευτής δεν θα με κρίνει (προφανώς έχουν δει σχεδόν τα πάντα στο επάγγελμά τους) και ότι ήταν δουλειά του να με ακούει και να με κατευθύνει με αντικειμενικότητα.

Πώς είναι η θεραπεία στην αρχή;

Δεν είμαι εδώ για να χρυσώσω το χάπι, οπότε με κάθε ειλικρίνεια, η έναρξη της θεραπείας είναι δύσκολη, αμήχανη και άβολη. Πρώτα πρέπει να βρεις έναν θεραπευτή (δύσκολο) και μετά πρέπει να του μιλήσεις για τα προβλήματά σου (τρομακτικό), αλλά μερικές φορές πρέπει να δεις κατάματα τα πράγμα γιατί ξέρεις ότι κάτι καλύτερο σε περιμένει από την άλλη πλευρά. Έλεγα στον εαυτό μου ότι θα άξιζε, και έτσι έγινε.

Η εύρεση ενός θεραπευτή είναι αγχωτική, αλλά υπάρχουν εργαλεία που βοηθούν. Είναι γνωστό ότι είναι δύσκολο να βρεις έναν θεραπευτή που να ταιριάζεις, αλλά βοηθάει αν το συζητήσεις με κάποιον που κάνει ήδη θεραπεία.

Μπορεί στην αρχή να φοβάσαι. Είναι φυσικό να υπάρχει νευρικότητα όταν ξεκινάς τη θεραπεία, ειδικά αν είναι η πρώτη σου φορά ή δεν έχεις συνηθίσει να ανοίγεσαι σε άλλους ανθρώπους, πόσο μάλλον σε έναν άγνωστο που μόλις γνώρισες. Μπορείς να το αναφέρετε στον θεραπευτή σου στην πρώτη σας συνεδρία, αν θέλεις — δεν θα σοκαριστεί και μπορείς να ξεκινήσεις από το γιατί αυτή η διαδικασία είναι τρομακτική για σένα.

Έφυγα από την πρώτη μου συνεδρία νιώθοντας λίγο ταραγμένη και νευρική αλλά και περήφανη για τον εαυτό μου και ενθουσιασμένη που θα δοκιμάσω τις πρώτες προτάσεις ενός ειδικού. Ήταν ικανοποιητική η επιβεβαίωση ότι η έναρξη της θεραπείας ήταν η σωστή επιλογή.

Η θεραπεία θα προσαρμοστεί σε σένα και στις ανάγκες σου είτε αναζητάς συγκεκριμένες στρατηγικές και συγκεκριμένους στόχους, είτε απλά αν θέλεις να μιλήσεις με κάποιον (ή έναν συνδυασμό). Πιο σημαντικό απ’ όλα όμως είναι να καταλάβεις ότι πρόκειται για μία συνεργασία. Ο θεραπευτής δεν θα σου βρει τις λύσεις αλλά θα είναι δίπλα σου και θα συνεργαστεί μαζί σου για έναν σκοπό που θα θέσετε μαζί. Τη δουλειά θα την κάνεις εσύ. Και δεν θα είναι εύκολη.

Μερικές ή και αρκετές συνεδρίες μετά θα ανακαλύψεις πόσο ικανοποιητικό είναι να βλέπεις τη διαδικασία να αποδίδει, γι’ αυτό είμαι εδώ και γράφω αυτό το κείμενο.

Αξίζει τον κόπο να φροντίσεις τον εαυτό σου και να βάλεις την ψυχική σου υγεία πάνω από όλα.