Η ιστορία τους ξεκινά πολλά χρόνια πίσω, όταν οι ναυτικοί και οι φυλακισμένοι κατά κύριο λόγο, άνθρωποι που έλειπαν για μεγάλα χρονικά διαστήματα από το σπίτι τους, βρήκαν έναν τρόπο να αποτυπώσουν σημαντικούς συμβολισμούς πάνω στο σώμα τους.
Ακολούθησαν οι γυναίκες, που, όπως σημειώνει η Margot Mifflin στο «Bodies of Subversion – A secret history of women and tattoo», χρησιμοποιώντας τα τατουάζ ως μηνύματα αυτοδιάθεσης και συνδέοντάς τα με άλλους σύγχρονους αγώνες, όπως ο φεμινισμός, το δικαίωμα ψήφου και το δικαίωμα στην άμβλωση, ήθελαν να δείξουν ότι αψηφούν το βικτοριανό ιδεώδες της δήθεν αγνότητας και των συντηρητικών προτύπων.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Κι από «κόσμημα» και μέσο μετάδοσης μηνυμάτων για λίγους, το τατουάζ μετατράπηκε σε τέχνη για όλους, όταν, τη δεκαετία του 1970, ο Issey Miyake παρουσίασε τη συλλογή του από τατουάζ στη Νέα Υόρκη. Έκτοτε, αυτή η ιδιαίτερη μορφή τέχνης επεκτάθηκε με ρυθμούς πυρκαγιάς, συμβολίζοντας ευεξία και αίγλη και αποτυπώνοντας στο σώμα των ανθρώπων για πάντα σημαντικά γεγονότα ή ιδεώδη για τη ζωή τους.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Όμως, όπως κάθε πράγμα που λαμβάνει επιδημικές διαστάσεις, έτσι και η τέχνη του τατουάζ άρχισε σταδιακά να αλλοιώνεται και να χάνει το αυθεντικό της νόημα. Χρώματα άρχισαν να προστίθενται, για να δώσουν μια πιο καλλιτεχνική και χαρούμενη νότα, τα μεγέθη μίκρυναν και τα σχέδια επεκτάθηκαν… κατά πολύ, συμπεριλαμβάνοντας ό,τι μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Μια γρήγορη ματιά στο TikTok υπογραμμίζει ακριβώς αυτό: Τα πιο δημοφιλή τατουάζ αυτή τη στιγμή είναι μικρά, πολύχρωμα και… ανόητα. Με άλλα λόγια, είναι σχέδια που δεν συμβολίζουν τίποτα, παρά μόνο μια παρόρμηση της στιγμής ή ένα στοίχημα.
@okeypoke SOME SILLY TATTOOS IVE DONE RECENTLY #tattoo #dumbtattoos #stupidtattoo #silly #dumbtatt #fyp #melbournetattoo ♬ It’s That Time – Marlon Hoffstadt & DJ Daddy Trance
Κι έτσι, οι ημερομηνίες γέννησης παιδιών, οι προσωπογραφίες συζύγων, οι ναυτικές συντεταγμένες και οι φιλοσοφικές φράσεις για τη ζωή έδωσαν τη θέση τους σε τατουάζ παγωτό, φοίνικα, ελεφαντάκι και πολλά ακόμη, παρόμοιας λογικής σχέδια. Η γενική αίσθηση είναι ότι τα τατουάζ έχουν χάσει το βαθύ πολιτιστικό τους βάρος, που απορρέει από την μακρά ιστορία και την πλούσια παράδοση αυτής της τέχνης. Από μια μορφή ουσιαστικής έκφρασης, ένα είδος ιεροτελεστίας, μια κραυγή ανατροπής ενάντια στα κοινωνικά και αισθητικά πρότυπα, που γινόταν πάντα σε μονούς αριθμούς -επειδή συμβόλιζαν την αναχώρηση, το ταξίδι και την επιστροφή στο σπίτι- τα τατουάζ μετατράπηκαν σε μια φαιδρή, επιφανειακή μόδα χωρίς αισθητική, που έχασε το νόημά της και μετατράπηκε σε μια ζωγραφική άνευ νοήματος, συμβολίζοντας έτσι, κατά κάποιο τρόπο, και την κοινωνική μετάβαση: Σε έναν κόσμο όπου καθίσταται όλο και πιο δύσκολο να πλοηγηθείς, η ουσία και τα ιδανικά έχουν περιθωριοποιηθεί και έχουν δώσει τη θέση τους στην περιστασιακή απόλαυση, χωρίς κανένα ιδεώδες και κανένα ενδιαφέρον για το αύριο.
