Όλα μπορούν να διαγραφούν. Εντάξει ίσως και να υπερβάλω λίγο. Σχεδόν όλα. Σχεδόν όσα αντέχει η μνήμη σου να ξεχάσει γιατί αν αποφασίσεις να προχωρήσεις, τότε με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο γίνεται. Αρκεί να προσπαθήσεις. Αρκεί όντως να προχωρήσεις σε νέες γνωριμίες, καινούρια μονοπάτια και ανεξερεύνητα μέρη του κόσμου αλλά και του εαυτού σου.

Όλοι η ζωή μας αποτελείται από μια πορεία

Μια πορεία που δεν είναι όμως ποτέ μια ευθεία. Πολλοί δρόμοι που οδηγούν σε άλλους μικρότερους, και εσύ σαν πρωταγωνιστής της δίκης σου πορείας επιβάλλεται να χαράξεις τους δικούς σου δρόμους και να αράξεις αν θες σε μερικά μικρότερα μονοπάτια. Η πορεία αυτή αποτελείται από απεριόριστη χαρά αλλά και πόνο, ιδιαιτέρως από στροφές που πολλές φορές οδηγούν σε αδιέξοδα. Και τότε τι;

Τότε αρχίζουν τα «delete» και αρχίζεις χωρίς δεύτερη σκέψη απλά να σβήνεις. Να σβήνεις αναμνήσεις, να σβήνεις πόνο, να σβήνεις συμπεριφορές, να σβήνεις πληγές. Θα χρειαστεί (αν δεν σου έχει συμβεί ήδη) να σβήσεις και «Σαγαπώ» και στιγμές και εικόνες και συναισθήματα, πόσο μάλλον και υποσχέσεις. Και εκεί που νιώθεις έτοιμος και έτοιμη να γυρίσεις σελίδα στο παρελθόν, ένα πρωί ανακαλύπτεις πως εκείνο το άρωμα που μόλις μύρισες κάτι σου θύμισε. Ένα βράδυ στην απόλυτη ηρεμία σου θυμήθηκες πως μύριζε εκείνος ο άνθρωπος, ή εκείνη που σε στιγμάτισε στη ζωή σου και επιβεβαιώνεις στον εαυτό σου πως τελικά όλα μπορείς να τα ξεχάσεις, εκτός από μερικά συγκεκριμένα αρώματα.

Τα αρώματα φέρνουν μνήμες

Ομολογώ πως ποτέ δεν μου άρεσαν τα πολύ έντονα αρώματα, εκτός κι αν είχαν κάτι το ξεχωριστό. Εκτός κι αν ήταν αρώματα από ανθρώπους που κάτι μου θύμιζαν, μαζί και το κόκκινο χρώμα, ξέρεις αυτό της αγάπης ή του πάθους. Αναλόγως τον άνθρωπο και τι κρατούσε στα χέρια του για να προσφέρει, πέρα από το άρωμα του.

Αισθησιακά, χαρούμενα, ερωτεύσιμα, σαγηνευτικά. Αδιάφορα, θλιβερά, ενοχικά. Αρώματα που όλα πίσω τους κρύβουν μια ιστορία. Γιατί ανθρώπους μπορείς να ξεχάσεις ή τουλάχιστον ας πούμε ομόφωνα πως είναι εφικτό, αρώματα όμως ποτέ.

Οι περισσότεροι άνθρωποι συνδέουμε μυρωδιές με ανθρώπους, γεγονότα, εικόνες και στιγμές. Ένα άρωμα είναι κάτι πολύ προσωπικό, ένα στοιχείο της προσωπικότητάς μας. Μυρίζεις το άρωμα εκείνο το ξεχωριστό σου και ξέρεις ότι

είναι κάπου εκεί κοντά. Ακόμα και αν αυτό το «κοντά» είναι μια γωνιά του μυαλού σου. Θυμάσαι ακόμα; Άραγε μπορείς μέχρι και σήμερα να αναγνωρίσεις το συναίσθημα πίσω από αυτό το πολύ συγκεκριμένο άρωμα;

Αχ αυτά τα αρώματα

Δεν είναι ένα, αντικειμενικά και τι να πρωτοθυμηθείς. Λέξεις όπως επανασύνδεση, σεξ, έρωτας, λόγια, ματιές, αγκαλιά, φιλί, φιλία, φροντίδα, ζεστασιά, δάκρυα, ελπίδα, υποσχέσεις. Μήπως σου έρχεται κάτι στο μυαλό; Κάθε φιλί, κάθε κουβέντα, κάθε αγκαλιά, κάθε δάκρυ, κάθε άγγιγμα στη καρδιά και στο μυαλό, συνδεδεμένο με μερικά πολύ συγκεκριμένα αρώματα. Τι μήπως είσαι από αυτούς ή αυτές που ακόμα το μυρίζεις σε αλλά πρόσωπα ή στα σεντόνια σου ή στον αέρα που αναπνέεις;

Αφού τόσες φορές έκλαψες πάνω σε αυτά, τόσες φορές βγήκες για να αναπνεύσεις φρέσκο αέρα και νέα αρώματα, τόσες φορές πρόσφερες το κορμί σου σε αλλά κορμιά, γιατί δε ξέχασες; Λες και το κάνει επίτηδες το άρωμα να παραμείνει ανεξίτηλο και να μην εξατμίζεται με τίποτα όσες φορές και αν μυρίσεις νέα αρώματα. Όσες φορές κι αν γευτείς νέες «γεύσεις». Είναι εκεί, το ξέρω. Είναι εκεί για να σου θυμίζει να μην ξεχνιέσαι. Είναι εκεί για να σε κάνει να πονάς ή για να χαμογελάς σε κάθε σκέψη του.

Ανάθεμα στα συναισθήματα που σου προκαλούν

Αφού φεύγουν, ξεχνάνε όπως και οι άνθρωποι. Σε κομματιάζουν και ύστερα σου ζητάνε τα ρέστα σαν να σου λένε «ποι@ νομίζεις πως είσαι για να με ξεχάσεις;» Όποτε πας να με ξεχάσεις εγώ να ξέρεις πως θα επιστρέφω στη μνήμη σου, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε. Για να χαμογελάς όποτε σου έρχομαι στο μυαλό σου ή για να τραβάς απλά μια τζούρα χαλάρωσης όποτε έχεις την ανάγκη να χαλαρώσεις από τα πάντα.

Η κολόνια στο «συρτάρι»

Κρατάς μυστικό; Βρες ένα καλοδιατηρημένο «συρτάρι». Σε αυτό ας δώσουμε υπόσχεση πως θα μπορείς στο εξής να αποθηκεύεις κάθε άρωμα που σου ξυπνάει παλιές καλές ή κακές μνήμες. Εκεί θα βρίσκονται όλες οι σκέψεις και τα συναισθήματα αυτών των αρωμάτων, αλλά στο εξής τα κλειδιά αυτού του «συρταριού» θα τα έχεις μόνο εσύ. Οι αναμνήσεις σου θα ξυπνάνε, θα κοιμούνται και θα ενεργοποιούνται μόνο όποτε το έχεις εσύ πραγματικά ανάγκη.

Και αφού τα αρώματα έχουν την τάση να εξατμίζονται και να μπερδεύονται με άλλες μυρωδιές στην ατμόσφαιρα, έτσι και κάθε έντονο συναίσθημα θα απαλύνει σιγά σιγά. Όλα μπορείς να τα ξεχάσεις λοιπόν, μέχρι και ανθρώπους, αρκεί να το θέλεις. Τα αρώματα όμως όχι, επέτρεψε μου να σου προτείνω να τα κρατήσεις σε αυτό το «συρτάρι».

Σε ένα πολύ προσωπικό και όλο δικό σου «συρτάρι». Γιατί θα αποτελούν πάντα μια γλυκιά, ξινή, λουλουδένια ή και πικάντικη ανάμνηση και αυτό επέτρεψε μου να σου υπενθυμίσω πως είναι παραπάνω από οκ, αφού τίποτα δεν

ζωντανεύει το παρελθόν πιο αποτελεσματικά από μια μυρωδιά που έχει συσχετισθεί με αυτό.