“Ένας συγγραφέας συναντά επί σειρά μηνών μέσα στη φυλακή έναν εικοσάχρονο πατροκτόνο, τον Μαρτίν. Σκοπός του είναι να γράψει ένα έργο βασισμένο στην ιστορία του νεαρού κρατούμενου, στον οποίο προτείνει να ερμηνεύσει τον εαυτό του στη θεατρική σκηνή. Όταν τελικά αυτό απαγορεύεται από το αρμόδιο υπουργείο, τον ρόλο αναλαμβάνει ο Φεδερίκο, ένας νεαρός ηθοποιός με τον οποίο δουλεύει ταυτόχρονα πλέον ο συγγραφέας.”, είναι η περιγραφή της παράστασης “Μια άλλη Θήβα” που έρχεται για 2η χρονιά, με απανωτά sold out, με παρατάσεις από το Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Γιατί λοιπόν επικρατεί μια “τρέλα” για την παράσταση αυτή; 

Θα ήθελα να γράψω γενικά για την παράσταση, για τις ερμηνείες, για τα (μόνο) θετικά που βρήκα, για να σας εξηγήσω γιατί ακριβώς δε βρίσκεις εισιτήριο. Αλλά, επιλέγω να κάνω μια μικρή κατάθεση ψυχής. Δημόσια. Και πιστέψτε με, αξίζει.

Είμαι ένας άνθρωπος, που αν δεν αισθάνομαι καλά, ακυρώνω τα πάντα. Έχοντας περάσει μια πολύ δύσκολη περίοδο στη ζωή μου, ξέρω πως όποιος με αγαπάει ή με εκτιμάει, δε θα νευριάσει αν ακυρώσω κάτι, θα καταλάβει ότι δεν είμαι καλά, και θα είναι δίπλα μου. Και έχω επιλέξει να το κάνω αυτό, γιατί, φιλικό reminder, το να είσαι καλά είναι πάνω από όλα.

Εκείνη την Τρίτη λοιπόν, που είχαμε κλείσει εισιτήρια για να δούμε το “Μια άλλη Θήβα”, δεν ήμουν καλά. Παρόλα αυτά, επειδή τόσο ο Θάνος Λέκκας, όσο και ο Δημήτρης Καπουράνης είναι 2 άτομα που είχα πολύ καιρό στη wish list των συνεντεύξεων μου, αποφάσισα ότι θα πάω – άρρωστη – κι αν δεν αισθανθώ καλά, θα βγω από την αίθουσα, θα πάρω ένα ταξί και θα γυρίσω σπίτι μου. Τελικά, όχι μόνο δε βγήκα από την αίθουσα, αλλά θα μπορούσα να κάτσω εκεί μέσα, όλο το βράδυ να βλέπω ξανά και ξανά την ίδια παράσταση.

Ο πόνος μεγενθύνει τα πάντα, σε κάνει να χάνεις την όρεξή σου, αισθάνεσαι άβολα μαζί του.

Αυτό είναι κάτι που κάνει τόσο ο σωματικός, όσο και ο ψυχικός πόνος. Πράγματα που ήξερα, αλλά μου τα υπενθύμισε και το έργο. Με τον πόνο αγκαλιά λοιπόν, τον δικό μου, αλλά και των ηρώων του έργου, πέρασαν οι 2 καλύτερες θεατρικά ώρες της σεζόν.

Θάνο Λέκκα, ελπίζω πάντα να βγάζεις αυτή τη γαλήνη, αυτή την ηρεμία στις ερμηνείες σου, όπως εκείνη την Τρίτη, που καθήλωσες τη γεμάτη αίθουσα. Θυμάμαι γύρισα να κοιτάξω πίσω μου, και είδα όλους όσους έβλεπαν την παράσταση να είναι στην άκρη της θέσης τους, με καρφωμένα τα μάτια πάνω σου. Αυτό, είναι για μένα επιτυχία.

Δημήτρη Καπουράνη, ελπίζω να ξέρεις ότι αυτό που κάνεις στο “Μια άλλη Θήβα”, είναι ανεπανάληπτο. Ένας ρόλος πρόκληση, που νομίζω ότι όσοι έχουν την τύχη να τον απολαύσουν από εσένα, δε θα θέλουν να τον δουν ποτέ από κάποιον άλλον. Θυμάμαι, τόσο την παρέα μου, όσο και τους θεατές να λένε όσο έβγαιναν από την αίθουσα: “τι έκανε ο άνθρωπος;” Αυτό, είναι για μένα επιτυχία.

Η σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, αλλά και η χημεία των 2 ηθοποιών, σίγουρα συμβάλλουν στο γεγονός ότι πρόκειται για την παράσταση της σεζόν, όπως και το πολύ έξυπνο σκηνικό που σε βάζει μέσα στο έργο.

Χειροκροτώ! (όρθια) Όπως σας αξίζει!

Θα μπορούσα να πω πολλά ακόμα, αλλά το μόνο μήνυμα που θέλω να στείλω σε όσους με διαβάζουν τώρα είναι το εξής: Τρέξτε, να κλείσετε να δείτε την παράσταση, όσο ακόμα προλαβαίνετε.

Πληροφορίες & εισιτήρια για την παράσταση μπορείς να βρεις στην επίσημη σελίδα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου