Με μια σύντομη αναζήτηση στο ίντερνετ, βάζοντας παρέα τις λέξεις “κυνήγι” και “σχέσεις”, βρήκα άρθρα με οδηγίες για το “πώς να τ@ν κάνεις να σε κυνηγήσει” ή “αν σταματήσεις να τ@ν κυνηγάς, θα γυρίσει από μόν@ του σε εσένα” και άλλα παρόμοια. Σαν να είναι δεδομένο, ότι στις σχέσεις πρέπει να κυνηγάμε. Πρέπει να κυνηγάμε “τον άνθρωπό μας” για να μας δώσει σημασία, πρέπει να κυνηγάμε μία καλύτερη συμπεριφορά, ένα καλύτερο ταίριασμα, μία σχέση στα μέτρα μας. Κι αν σταματήσεις να “τ@ν κυνηγάς, θα έρθει από μόν@ του σε εσένα”. Οπότε, αν θέλεις κάποιον, ο “κανόνας” λέει να μην κάνεις τίποτα για αυτό και απλώς να περιμένεις!
Από την άλλη, υπάρχει μια θεωρία που λέει πως όταν βρεις “τον άνθρωπό σου”, όλα θα κυλήσουν ομαλά. Δε θα κυνηγήσεις στη σχέση σου, δε θα παρακαλέσεις, αλλά ούτε και θα νιώσεις άσχημα που ζητάς τα αυτονόητα. Αυτά που δε θα έπρεπε καν να ζητάς, αλλά να σου δίνει απλόχερα. Όλα θα γίνουν από μόνα τους, σαν να γνωριζόσασταν από πάντα.
Ο άνθρωπός σου, δε θα σε ταλαιπωρήσει, δε θα πρέπει να τον διεκδικήσεις, δε θα ψάχνει δικαιολογίες, ούτε εσύ αφορμές. Θα σε ηρεμεί και θα σου φτιάχνει τη μέρα με χίλιους τρόπους. Αν μπεις στη διαδικασία του κυνηγιού, το «παιχνίδι» μάλλον έχει ήδη χαθεί. Αν νιώθεις πως η σχέση σου έχει μπει στο τελικό στάδιο, με τι δύναμη θα κυνηγήσεις; Με ποιες αντοχές; Μήπως βέβαια από την άλλη, το να κυνηγήσεις, αποτελεί την αληθινή δύναμη να το προσπαθήσεις ξανά;
Μέσα σε όλες αυτές τις σκόρπιες σκέψεις για το αν πρέπει ή όχι να κυνηγάμε στις σχέσεις, ζήτησα από την ψυχοθεραπεύτρια Έλσα Πούλιου, να μας πει τη γνώμη της για το “κυνήγι στις σχέσεις” και σε όλα εκείνα, που με μανία προσπαθούμε να διεκδικήσουμε, ακόμα κι όταν μοιάζουν να μην είναι για εμάς.
Τι μας κάνει να κυνηγάμε στις σχέσεις και γιατί δεν πρέπει να το κάνουμε;
“Αυτό που παρατηρώ είναι, ότι πολλοί άνθρωποι που έρχονται σε εμένα, έχουν την ανάγκη να κυνηγήσουν το “άπιαστο”, το δύσκολο, προκειμένου να καταφέρουν να είναι σε μια ιδανική -για αυτούς σχέση. Αυτή η εξιδανίκευση της σχέσης, πηγάζει από την αίσθηση, ότι το ακατόρθωτο παίρνει μορφή και τελικά γίνεται εφικτό.
Η ανάγκη προς διεκδίκηση αυτού που απομακρύνεται, αξίζει μια σύνθετη απάντηση. Όπως είναι γνωστό, το άτομο λειτουργεί με οικείους τρόπους που προκύπτουν από τα βιώματά του. Έτσι λοιπόν, αν έχει μεγαλώσει με την αντίληψη ότι η αποδοχή των άλλων έρχεται μέσω της υπερπροσπάθειας, είναι αναμενόμενο να δημιουργεί μια έντονη ανάγκη να κατακτήσει -με κάθε μέσο- τη σχέση, που τόσο επιθυμεί, προκειμένου να αποφύγει την απόρριψη.
Σε μια τέτοια συνθήκη, δημιουργεί το ίδιο το άτομο μια παγίδα στον εαυτό του. Μέσα σε αυτή την προσπάθεια να αποκτήσει το πολυπόθητο “θήραμα”, παραβλέπει την πιο βαθιά και ουσιαστική του ανάγκη που είναι να επουλώσει το τραύμα του. Κάνει μια μεγάλη προσπάθεια, για να λάβει “αποδεικτικά στοιχεία” ότι αυτή τη φορά, σε αυτή την ιστορία, το τέλος θα είναι διαφορετικό.
Αν τα βιώματα του στη σχέση του με τους φροντιστές του, περιλαμβάνουν ένα ιστορικό απόρριψης, τότε υποσυνείδητα το άτομο προσπαθεί να δημιουργήσει και να ανακυκλωθεί σε σενάρια απόρριψης που στρώνουν το έδαφος για να κυνηγήσει στη σχέση, με την πιο σημαντική και αναπόφευκτη συνέπεια: να κυνηγήσει χωρίς όρια, ώστε το άτομο που επιθυμεί, να τ@ν επιλέξει.
Ουσιαστικά, το άτομο αναπαράγει ένα γνώριμο μοτίβο συμπεριφοράς, με το οποίο έχει μάθει να αλληλεπιδρά με τους γύρω του, αναδεικνύοντας πως προκειμένου να “αναγνωριστεί”, χρειάζεται πρώτα να περάσει κάποια εμπόδια και να απορριφθεί. Σαν να λέει, με ένα διαφορετικό τρόπο ότι “δεν έχει αξία οτιδήποτε μπορείς να πετύχεις εύκολα.”
Τελικά όμως ακόμα και όταν κατακτηθεί ο πολυπόθητος στόχος, το άτομο αισθάνεται πραγματικά ολοκληρωμένο ή αναζητάει τον επόμενο στόχο;
Η επίλυση αυτής της ερώτησης, θα έρθει όταν το άτομο στρέψει το φακό στον εαυτό του και απαντήσει στο πού και τι τελικά εξυπηρετεί τον ίδιο, η ανάγκη του να “κυνηγάει”. Η λύτρωση θα μπορέσει να έρθει μέσα από μια εσωτερική διεργασία ή μια ψυχοθεραπευτική διαδικασία, κατά την οποία θα μπορέσει να δημιουργήσει λειτουργικά και λιγότερο κοπιαστικά μοτίβα.”
Ευχαριστούμε την κ. Έλσα Πούλιου, Συστημική, Οικογενειακή & Ομαδική Ψυχοθεραπεύτρια & Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας, Τηλ: 6978064411, Instagram: @e.p_sychotherapy, e-mail: [email protected]