Ωστόσο, αποδεικνύεται ότι το μυαλό μας, αν και ισχυρό, συχνά μπαίνει εμπόδιο στις φιλοδοξίες μας, για μια ολοκληρωμένη ζωή. Υπάρχει τεράστια δύναμη στο να σκέφτεσαι λιγότερο και να πράττεις περισσότερο.
Η επιρροή των σκέψεων στις πράξεις
Ένα άρθρο των New York Times του Dr. Moshe Bar, καθηγητή Νευροεπιστήμης στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, αναφέρει μια περίεργη ιδιότητα του νου: “Πολλοί ψυχολόγοι υποθέτουν, ότι το μυαλό που αφήνεται στην τύχη του, τείνει να ακολουθεί ένα καλά πεπατημένο μονοπάτι γνωστών συνειρμών. Αλλά τα ευρήματα, υποδηλώνουν ότι η καινοτόμος σκέψη και όχι η συνήθης ιδεοληψία, είναι ο προεπιλεγμένος γνωστικός μας τρόπος όταν το μυαλό μας είναι καθαρό“.
Αν το μυαλό μας είναι από τη φύση του καινοτόμο και δημιουργικό, όπως ισχυρίζεται ο Dr Bar, αξίζει να κατανοήσουμε ότι το αυτό που μας εμποδίζει να πράττουμε, φαίνεται να είναι όλη αυτή η διανοητική φλυαρία που συμβαίνει στο κεφάλι μας.
Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα με τις σκέψεις μας;
Ζούμε μέσα στις σκέψεις μας και όχι μέσα στον κόσμο. Αυτό ισχύει για όλους, συνεχώς. Και δεν είναι κάτι κακό. Οι σκέψεις κουβαλούν μέσα τους κάθε είδους ιδέες και ιδέες που μας βοηθούν να βρούμε το δρόμο μας.
Χαίρομαι που μπορώ να σκέφτομαι. Πιθανότατα αισθάνεσαι το ίδιο. Οι σκέψεις σου δεν είναι και τόσο κακές, αφού μπορεί να αισθάνεσαι όμορφα όταν σκέφτεσαι. Ωστόσο, τι συμβαίνει όταν έχεις κολλήσει σε ένα κακό συναίσθημα; Μια μέρα γεμάτη μποτιλιάρισμα, μια κακή συνθήκη στη δουλειά, ένα κακομαγειρεμένο φαγητό και μικρές καθημερινές περιπτώσεις που μπορεί να σου μένουν στο μυαλό. Η νοητική φλυαρία ενισχύεται, και μαζί της, προκύπτει ένα κακό συναίσθημα που φαίνεται να διαρκεί για πολύ.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει την ικανότητα να ενισχύει τα αρνητικά και ως εκ τούτου, να σε κάνει να σκέφτεσαι πολύ και να πράττεις λίγο. Παίρνεις πολύ σοβαρά τις αντιλήψεις σου, αντί να τις βλέπεις απλώς ως προϊόν της σκέψης σου, η οποία ποικίλλει ανάλογα με το ποιος είναι ο σκεπτόμενος και από ποια πλευρά του κρεβατιού ξύπνησε!
Βγες από τις σκέψεις σου
Θα έχεις τη δυνατότητα να πράττεις περισσότερο όταν σκέφτεσαι λιγότερο. Μπορείς να είσαι πιο δημιουργικ@ στη δουλειά, να αποδίδεις καλύτερα στην καθημερινότητά σου και να νιώθεις καλύτερα στο σύνολο. Αυτό που μπαίνει εμπόδιο είναι η υπερβολική σκέψη και η προσκόλληση σε αυτήν.
Οι σκέψεις έχουν έναν σκοπό, αλλά όταν εμπλέκεσαι με κόσμο, σε εξυπηρετεί καλύτερα να είσαι στο παρόν και συνδεδεμέν@ με αυτό που πραγματικά συμβαίνει, όχι κολλημέν@ στις εικόνες του μυαλού σου. Ενώ δεν μπορούμε να σταματήσουμε τις σκέψεις μας, μπορούμε να τις παρατηρήσουμε. Ο διαλογισμός και οι πρακτικές ενσυνειδητότητας μπορούν να κάνουν θαύματα. Αυτό που αποκαλύπτεται μέσα από την ηρεμία του νου, είναι μια πιο δημιουργική, καινοτόμος και χαλαρή κατάσταση που οδηγεί σε θετικά αποτελέσματα και περισσότερες πράξεις.
Σύγχρονες επιστημονικές έρευνες, όπως το έργο των γιατρών Bar, Goleman, Davidson και άλλων, αρχίζουν να αποκαλύπτουν αυτά τα οφέλη. Ωστόσο, δεν υπάρχει πραγματικά καμία ανάγκη να περιμένεις τις επιστημονικές αποδείξεις, μπορείς να πειραματιστείς μόν@ σου και να βιώσεις τα οφέλη, αν είσαι πρόθυμ@ να δοκιμάσεις.
Άρχισε να πράττεις
Αυτή η προσκόλληση στις σκέψεις μας, είναι που μας κάνει περισσότερο διστακτικούς. Κρατιόμαστε τόσο σφιχτά από τις προσδοκίες, που ξεχνάμε πώς να ξεφύγουμε. Όταν αναλογιζόμαστε τις συνέπειες μιας επιλογής, ψάχνουμε να βρούμε ποια επιλογή έχει περισσότερο νόημα για εμάς. Αλλά όταν δεν είμαστε σε θέση να αποκτήσουμε σαφήνεια, τότε έχουμε ένα αδιέξοδο. Δημιουργούμε τον κίνδυνο χαμένων ευκαιριών ή μιας ζωής που δεν έχουμε ζήσει και η μεταμέλεια πονάει περισσότερο από την αποτυχία. Όταν αποφασίζουμε να απομακρυνθούμε από αυτό που κάποτε θέλαμε, καταλήγουμε να κουβαλάμε μια βαλίτσα γεμάτη ενοχές. Αισθανόμαστε τρομερά όταν πείθουμε τον εαυτό μας να μην κάνει το “άλμα”. Είναι σχεδόν εγκληματικό. Ένας κόσμος γεμάτος ευκαιρίες, που χάνονται με τον άνεμο.
Δεν είναι ότι πρέπει να βιαζόμαστε να κάνουμε πράγματα απερίσκεπτα, απλώς πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει ένα κομβικό σημείο μεταξύ περισυλλογής και δράσης. Τη στιγμή που συλλογιζόμαστε για πολλή ώρα, δεν είμαστε πλέον “νηφάλιοι”.
Ο κόσμος είναι γεμάτος αβεβαιότητα και πρωτιές. Κάθε μεγάλη απόφαση είναι σαν να βουτάμε από έναν βράχο, στη θάλασσα. Πρώτα έρχεται ο ενθουσιασμός, το σημείο όπου βουτάμε στον ενθουσιασμό και μετά έρχεται ο πανικός, μια στιγμή απόλυτου τρόμου. Προσπάθησε να το καταπνίξεις αυτό, από τη γέννησή του.
Έτσι, την επόμενη φορά που θα σταθείς σε ένα καινούργιο βήμα, πάρε μια βαθιά ανάσα, και πες στον εαυτό σου ότι όλα θα πάνε καλά. Υπενθύμισέ του, ότι όσο περισσότερο χρόνο χρειάζεσαι για να το σκεφτείς, τόσος λιγότερος αρκεί για να το πράξεις. Πάρε μια απόφαση και προχώρα. Απλώς προχώρα!
