Προσπαθείς να σηκωθείς από το κρεβάτι ακόμα και όταν σε τραβάει πιο δυνατά από τη βαρύτητα. Προσπαθείς να διαλέξεις το καλύτερο outfit για την ημέρα σου, ακόμα κι αν το μόνο που θέλεις, είναι να μείνεις με τις πιτζάμες σου. Πιέζεις τον εαυτό σου να κοινωνικοποιηθεί ακόμα και όταν η απομόνωση, σου δίνει περισσότερη άνεση. Προσπαθείς να ζήσεις ακόμα και αν η ζωή μοιάζει με χάσιμο χρόνου κάποιες φορές.
Τα μικρά πράγματα που κάνουμε, μόνο και μόνο για να δούμε αν μας έχει απομείνει έστω και μια στάλα ελπίδας είναι και η ίδια η πηγή της ελπίδας. Τροφοδοτεί το μυαλό και την καρδιά, θυμίζοντάς σου ότι ακόμα και στη χειρότερη κατάστασή σου, μπορείς να είσαι κάποι@: κάποι@ που προσπαθεί και αυτό είναι από μόνο του υπέροχο. Μπορεί να μην νιώθεις τόσο σπουδαί@ σήμερα, αλλά προσπαθείς να γίνεις, και νομίζω ότι αυτό είναι όμορφο. Υπάρχει ομορφιά στο γίγνεσθαι. Το να φυτεύεις και να ποτίζεις τους δικούς σου σπόρους, είναι άξιο θαυμασμού.
Κι έπειτα είναι ο στόχος. Ο άπιαστος στόχος. Που μέρα με τη μέρα γίνεται κομμάτι σου. Καθημερινότητά σου. Που από εκεί που απλώς τον οραματίζεσαι, τον αγγίζεις κάθε μέρα όλο και πιο πολύ. Το προσπαθείς, και όσο τον πλησιάζεις, παίρνεις δύναμη και κίνητρο. Προσπαθείς, δε σταματάς. Μέχρι να τον κατακτήσεις.
Πάντα, θα υπάρχουν στιγμές που ακόμα και η προσπάθεια θα μοιάζει εξαιρετικά δύσκολη. Τότε, κάνε ένα διάλειμμα, αλλά μην τα παρατήσεις. Η μεγαλύτερη ευλογία, είναι η ελευθερία να είσαι αυτ@ που θέλεις να είσαι, η ελευθερία να ελέγχεις τι συμβαίνει στο μυαλό σου και η ελευθερία να αφήνεις ό,τι σε βαραίνει, πίσω. Αν σήμερα δεν θέλεις να προσπαθήσεις, τότε ας είναι έτσι. Όταν τα πράγματα γίνουν λίγο πιο εύκολα, έστω και λίγο, να είσαι εκεί για τον εαυτό σου.
Βέβαια, είναι ευκολότερο να το λες παρά να το κάνεις, ειδικά στις πιο ευάλωτες μέρες μας. Θα σκοντάψεις και θα πέσεις, καταλήγοντας πιο τραυματισμέν@ από ό,τι είσαι ήδη. Όμως οι πιο αξιομνημόνευτοι στρατιώτες, είναι εκείνοι που στάθηκαν όρθιοι, παρά τα πολλαπλά χτυπήματα. Δεν θα μάθουμε ποτέ πού μας οδηγεί αυτό, αλλά είμαι σίγουρη ότι απέχει πολύ από τους δρόμους της παραίτησης. Πιστέψτε με, δεν θα ήθελες να βρίσκεσαι εκεί.
Άφησε ένα σημάδι- άφησε την “ιστορία” σου να περάσει, ως ένα άτομο που προσπάθησε πραγματικά και έζησε πραγματικά, πριν φύγει. Όσο η γη συνεχίζει να περιστρέφεται, θα προσπαθούμε και θα προσπαθούμε και θα προσπαθούμε ξανά. Γιατί έχει κι αυτό την ομορφιά του.