Για πολλούς από εμάς το φθινόπωρο μοιάζει με Πρωτοχρονιά. Νέες αρχές, διάθεση για ξεκινήματα, ολοκαίνουργια, πεντακάθαρα σημειωματάρια που μας κάνουν νόημα με τις άπληστες κενές σελίδες τους, καλοξυσμένα μολύβι —όλα αυτά τα φυλαχτά που αντιπροσωπεύουν μια αίσθηση ”ξεκινάμε από την αρχή”.
Κουβαλάμε τα υπολείμματα αυτού του συναισθήματος από το σχολείο αλλά νομίζω πως ως ενήλικες είμαστε περισσότερο πρόθυμοι από ποτέ να αποδεχτούμε την επιστροφή στα προγράμματα και τη ρουτίνα μετά το καλοκαιριού. Νομίζω.
Σ΄ αυτό το σημείο προς υπεράσπισή μου θα σου θυμίσω τα ζεστά, νωχελικά Σαββατοκύριακα, παρέα με αγαπημένα βιβλία: κόσμους και ιστορίες στις οποίες μπορείς να χαθείς όπως κάνει μία αγκαλιά ενός πολύ αγαπημένου ανθρώπου μας.
Σελίδες που δεν θέλεις να τελειώσουν
Εκείνοι που επιλέγουν βιβλία από το εξώφυλλο κι από τον τίτλο επειδή εμπιστεύονται κατά τα άλλα τυφλά τον εκδοτικό οίκο καταλαβαίνουν αμέσως πόσο feel good είναι το Αγαπημένα Πράγματα της Lauren Bravo. H Αγγλίδα συγγραφέας, ένα κορίτσι σαν εμάς, πριν την πανδημία, εργάστηκε εθελοντικά στο κατάστημα μεταχειρισμένων της περιοχής της, μία εμπειρία που τελικά της προσέφερε άφθονη έμπνευση για το μυθιστόρημά της, μία ιστορία για τη φιλία, την απώλεια, και το πώς να ξαναβρίσκεις τον δρόμο σου.
“Ένα ντεμπούτο γεμάτο ζωή, αγάπη και ιστορίες που κρύβονται ακόμα και στα πιο απλά αντικείμενα” γράφει στο του metaixmio.gr.
Η ιστορία αφορά τη ζωή της Γκουέν που έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Έχει πατήσει εδώ και καιρό τα τριάντα, είναι μόνη της, οι φίλες της το μόνο που κάνουν είναι να φροντίζουν τα μωρά τους στα προάστια και οι γονείς της μιλάνε ασταμάτητα για πράγματα τόσο σημαντικά όσο οι κάδοι του δήμου. Νιώθει μοναξιά. Όπως όλοι μας… σωστά; Όταν την απολύουν από μια δουλειά που έτσι κι αλλιώς τη σιχαινόταν, η Γκουέν, που τρώει μόνη της σε μια παμπ, δοκιμάζει την πιο νόστιμη πουτίγκα της ζωής της, και συνειδητοποιεί πως δεν έχει κανέναν για να του το πει. Αποφασίζει λοιπόν να αρχίσει να ζει ξανά τη ζωή της, να ξαναβρεί τις φίλες της, να επανασυνδεθεί με την οικογένειά της, και να κλείσει επιτέλους αυτό το ραντεβού στον οδοντίατρο. Πρώτη της στάση το μέρος όπου όλα έχουν μια δεύτερη ευκαιρία: το μαγαζί μεταχειρισμένων της γειτονιάς της. Με τη βοήθεια απρόσμενων φίλων και παλιών αντικειμένων, που κουβαλούν τις δικές τους κρυφές ιστορίες, η Γκουέν θα βρει έναν τρόπο να ξεκουνηθεί και να προχωρήσει με γενναιότητα, πείσμα και χιούμορ.
Βρες το βιβλίο εδώ
Ένα βαθιά προσωπικό και δυνατό μυθιστόρημα
Η Callile Laurens γράφει τι σημαίνει να γεννιέσαι κορίτσι στη Γαλλία της δεκαετίας του 60 και πώς αυτό μέσα στις επόμενες δεκαετίες αλλάζει – ή και όχι. Η γραφή της Camille Laurens είναι αριστοτεχνική και αποτυπώνει, άλλοτε με χιούμορ και άλλοτε με συγκίνηση και τρυφερότητα, τις κοινωνικές αλλαγές αλλά και τη σημασία των λέξεων στη διαμόρφωση μιας ζωής. Σ’ αυτό το πολύ δυνατό μυθιστόρημα, η Camille Laurens ξεδιπλώνει το πεπρωμένο μιας γυναίκας αντιμέτωπης με τις αλλαγές στη γαλλική κοινωνία των τελευταίων σαράντα χρόνων. Μέσω της αφηγήτριας διατυπώνονται και μερικά μείζονα ζητήματα σε σχέση με την εκπαίδευση των γυναικών, τη διατήρηση της αντρικής κυριαρχίας, και τη μετάδοση των φεμινιστικών αξιών στις νεότερες γενιές.
Στο Κορίτσι, σε μετάφραση της Στέλλας Ζουμπουλάκη, η Λωράνς Μπαρρακέ γεννήθηκε το 1959 σε μεσοαστική οικογένεια από τη Ρουέν της Νορμανδίας. Ο πατέρας της γιατρός, η μητέρα της νοικοκυρά. Από πολύ νωρίς κατάλαβε, μέσα από τη γλώσσα και τις νουθεσίες των γονιών της, ότι η θέση των κοριτσιών είναι κατώτερη της θέσης των αγοριών. Αυτή η εμπειρία της επιβεβαιώθηκε στο σχολείο, στη σχολή χορού, στην τοπική βιβλιοθήκη, και οπουδήποτε η γλώσσα επιβάλλει την κυριαρχία του αρσενικού γένους. Στην ερώτηση «Έχεις παιδιά;» ο πατέρας της απαντούσε «Όχι, έχω δυο κόρες». Τα πράγματα θα ήταν ευκολότερα γι’ αυτήν αν είχε γεννηθεί αγόρι.
Ψηφίστηκε ως το καλύτερο βιβλίο του 2020 σύμφωνα με το λογοτεχνικό περιοδικό Lire, ενώ ήταν υποψήφιο για το βραβείο Landerneau des lecteurs και είναι υποψήφιο για το Domitys 2021.
Βρες το βιβλίο εδώ
Το διαχρονικό κλασικό που ξαναγεννιέται
Μια συγκινητική ιστορία αγάπης και γάμου από τη Μπέτι Σμιθ, την πολυαγαπημένη συγγραφέα του Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν.
Το βιβλίο Το αύριο θα είναι καλύτερο είναι τοποθετημένο στις συνοικίες του Μπρούκλιν της δεκαετίας του 1920, και διηγείται την ιστορία της ντροπαλής, πρόθυμης κι αισιόδοξης Μάρτζι και της αναζήτησής της για μια ζωή καλύτερη από τη μιζέρια και τη φτώχεια που βιώνει.
Η Μάρτζι είναι νέα και μόλις τέλειωσε το σχολείο. Οι γονείς της είναι εξουθενωμένοι από την ασταμάτητη σκληρή δουλειά. Εκείνη ακόμα διαπνέεται από ακλόνητη αισιοδοξία, και από την πίστη ότι μια καλύτερη ζωή είναι εφικτή. Οι στόχοι της είναι απλοί: να βρει έναν άντρα ν’ αγαπήσει, να κάνει παιδιά, και να ζήσει σ’ ένα ωραίο σπίτι, στο οποίο τα παιδιά της δεν θα γνωρίσουν ποτέ τον τρόμο της ανέχειας, την ανάγκη να κρυφτούν από γονείς που καβγαδίζουν, και τον φόβο της τιμωρίας. Κι όταν γνωρίζει τον Φράνκι, πιστεύει ότι επιτέλους τα όνειρά της ίσως πραγματοποιηθούν.
Γεμάτο με τις χαρές και τους σπαραγμούς της οικογενειακής ζωής, το Αύριο θα είναι καλύτερο έχει μια απλότητα, μια τρυφερότητα και ένα χιούμορ που μόνο η Μπέτι Σμιθ θα μπορούσε να έχει γράψει.
“Η συγγραφέας του Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν αποκαλύπτει για μία ακόμα φορά το χάρισμα να αποτυπώνει με συμπόνοια τους μικρούς ανθρώπους μιας μεγάλης πόλης, τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες, τις ελπίδες και τις φιλοδοξίες τους, την αμυντική τους πικρία, τον ζήλο τους να ζήσουν ακόμα κι αν η ίδια η ζωή τους χτυπά αλύπητα.” γράφει το Kirkus.
Βρες το βιβλίο εδώ
