Σκέψου τον έρωτα σαν μια σπίθα. Είναι εκείνη η μικρή λάμψη που ξυπνά κάτι μέσα σου, σε αγγίζει και σου χαρίζει μια αίσθηση ότι όλα μπορούν να ξεκινήσουν ξανά. Όταν ερωτεύεσαι, ο κόσμος μοιάζει να παίρνει μια νέα μορφή, σαν να αλλάζουν οι αποχρώσεις του, σαν να αναπνέεις έναν αέρα γεμάτο υπόσχεση. Κάθε στιγμή αποκτά μια ένταση, μια γλυκιά αβεβαιότητα, και το πρόσωπο που αγαπάς γίνεται το κέντρο του σύμπαντός σου.

Όταν φροντίζεις να γεμίζεις τη δική σου ζωή με αγάπη, δημιουργία και νόημα, τότε κάθε τι άλλο – ο έρωτας, η φιλία, η επιτυχία – έρχεται σαν δώρο και όχι σαν αναγκαιότητα. Γίνεσαι ικανός να δώσεις και να δεχτείς χωρίς φόβο, γιατί ξέρεις πως ό,τι κι αν συμβεί, έχεις ήδη χτίσει μέσα σου μια αίσθηση πληρότητας που δε χάνεται.

Όμως, μην ξεχνάς πως η ευτυχία δεν είναι αποκλειστικά δεμένη με τον έρωτα. Ναι, ο έρωτας είναι ένας από τους πιο δυνατούς τρόπους να νιώσεις ζωντανός, αλλά η ευτυχία είναι κάτι πιο βαθύ, πιο θεμελιώδες. Δεν εξαρτάται από κάποιον άλλο· πηγάζει από μέσα σου.

Ελπίζω να έχεις δει τη ταινία “Η Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού” (Eternal Sunshine of the Spotless Mind). Αν όχι, σε παρακαλώ κάνε το δώρο, αυτό, στον εαυτό σου και δες τη. Εκεί, οι χαρακτήρες προσπαθούν να σβήσουν τις αναμνήσεις ενός έρωτα που τους πόνεσε, όμως στην πορεία συνειδητοποιούν πως η χαρά και ο πόνος που βίωσαν τους καθόρισαν. Η ευτυχία τους δεν ήταν μόνο στις όμορφες στιγμές του έρωτα, αλλά και στη δύναμη που βρήκαν μέσα τους να αγαπήσουν, να νιώσουν, να ζήσουν. Αυτό που μένει είναι το ταξίδι, όχι μόνο ο προορισμός.

Ο έρωτας μπορεί να γίνει ο καθρέφτης σου

Σου δείχνει ποιες πλευρές σου είναι δυνατές και ποιες φοβάσαι να δεις. Μέσα από τον έρωτα, ίσως συνειδητοποιείς πόσο ευάλωτος μπορείς να γίνεις, αλλά και πόσο δυνατός. Μα ακόμα και αν όλα καταρρεύσουν – αν η σπίθα σβήσει, αν το πρόσωπο που αγαπάς φύγει – η ευτυχία σου δεν πρέπει να καταρρεύσει μαζί.

Μην περιμένεις από κανέναν να σου δώσει την πληρότητα που αναζητάς. Αν στηρίξεις όλη σου την ευτυχία σε έναν άλλον άνθρωπο, τότε γίνεται εύθραυστη, ασταθής. Το πρόσωπο που αγαπάς μπορεί να σε γεμίσει με χαρά, να γίνει το χρώμα στην καθημερινότητά σου, αλλά δε μπορεί να είναι ολόκληρος ο καμβάς.

Xτίσε τη δική σου ευτυχία

Ξεκίνα από τα μικρά πράγματα: ένα ζεστό φλιτζάνι καφέ το πρωί, τη μουσική που σε ταξιδεύει, τη βόλτα κάτω από τα αστέρια, μια ταινία που αγαπάς. Ανακάλυψε ποιος είσαι

όταν είσαι μόνος, τι σε κάνει να γελάς, τι σε γεμίζει. Όταν μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου, τότε μπορείς να αγαπήσεις και κάποιον άλλο με έναν τρόπο πιο ουσιαστικό, πιο βαθύ.

Είναι η ηρεμία σου όταν κάθεσαι μόνος σου με τις σκέψεις σου και δεν νιώθεις φόβο ή κενό. Είναι η αυτογνωσία που χτίζεις με την πάροδο του χρόνου, οι μικρές στιγμές που επιβεβαιώνουν πως είσαι αρκετός, όπως ακριβώς είσαι.

Και αν το καλοσκεφτείς: τι πιο όμορφο από το να αγαπάς κάποιον, όχι γιατί έχεις ανάγκη να σε ολοκληρώσει, αλλά γιατί θέλεις να μοιραστείς μαζί του την πληρότητα που ήδη νιώθεις; Όταν η ευτυχία σου πηγάζει από εσένα, τότε ο έρωτας γίνεται , όχι ένα βάρος. Ένας τρόπος να μεγαλώνεις μαζί με κάποιον, χωρίς να χάνεις τον εαυτό σου.

Και τότε, ο έρωτας δεν θα είναι το μοναδικό σου λιμάνι

Θα είναι ο συνοδοιπόρος σου σε μια θάλασσα γεμάτη ορίζοντες. Και όταν έρθουν στιγμές μοναξιάς, θα ξέρεις πως δεν είσαι ποτέ πραγματικά μόνος, γιατί έχεις μέσα σου τη δύναμη να βρεις την ευτυχία.

Θυμήσου τα λόγια της (υπέρτατης) ταινίας “Επιστροφή στο Μπρούκλιν” (Brooklyn): «Θα έρθει μια στιγμή που δεν θα νιώθεις χαμένος, σαν να ανήκεις κάπου, και αυτό θα είναι αρκετό». Αυτή η στιγμή έρχεται όχι επειδή είσαι ερωτευμένος, αλλά επειδή έχεις βρει την ισορροπία σου. Ο έρωτας μπορεί να σου δώσει τη σπίθα, αλλά η ευτυχία είναι η φωτιά που μαθαίνεις να κρατάς αναμμένη.

Λοιπόν, σου προτείνω να ζήσεις τον έρωτα αλλά… Μην ξεχνάς: η ευτυχία σου είναι δική σου. Είναι ο κόσμος που χτίζεις μέσα σου και κουβαλάς παντού, ακόμα και όταν η σπίθα του έρωτα γίνει ανάμνηση.