Αποδεικνύεται όλο και περισσότερο, ότι ο ρόλος του εγκεφάλου στο να αποφασίζει τι και πόσο τρώμε υπερβαίνει αυτό που πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Το τσιμπολόγημα πολλές φορές είναι μία ακούσια απάντηση του οργανισμού στο stress, τα νεύρα, την πλήξη και τα έντονα συναισθήματα όπως χαρά, λύπη ή θυμός.

Σχεδόν πάντα, και με μαθηματική ακρίβεια, αυτό το τσιμπολόγημα μας παχαίνει, καθώς δεν αντιλαμβανόμαστε καθόλου εκείνη τη στιγμή πόσες θερμίδες μπορεί να προσλάβουμε.

· Σπάσε το κύκλο της αλυσίδας

Αν γνωρίζεις ότι δεν μπορείς να αντισταθείς στα chips αργά το βράδυ μπροστά στην τηλεόραση, φρόντισε να μην τα έχεις και στο σπίτι σου. Δεν είναι περίεργο να μην μπορείς να αντισταθείς , ειδικά κάποιες μέρες. Όμως, σαμποτάρεις τον εαυτό σου εάν επιμένεις να έχεις ένα ντουλάπι γεμάτο junkfood, την ίδια στιγμή που θέλεις να ξεφύγεις από το συνεχές τσιμπολόγημα.

· Αναρωτήσου εάν πεινάς πραγματικά

Όταν η πείνα δεν είναι βιολογική αλλά αποδίδεται σε άλλους λόγους όπως βαρεμάρα, καθιστική ζωή, πολλές ώρες μπροστά στην τηλεόραση, στεναχώρια ή και stress ονομάζεται συναισθηματική πείνα. Η συναισθηματική πείνα έρχεται όταν κάποιο άλλο συναίσθημα όπως η μοναξιά, μας οδηγεί να υπερκαταναλώσουμε τροφές και snacks- ενδεχομένως όχι και τόσο υγιεινές- για να καλύψουμε αυτό το συναίσθημα και όχι επειδή πραγματικά πεινάμε.

Κάνε ένα απλό test: Τη στιγμή που θα θελήσεις χωρίς δεύτερη σκέψη να καταναλώσεις μία τροφή όπως μπισκότα, πατατάκια ή γλυκό, δώσε στον εαυτό σου 5-10 λεπτά να το ξανασκεφτεί. Εάν 5-10 λεπτά καταφέρεις και εστιάσεις κάπου αλλού (διάβασμα ενός βιβλίου, δουλειές σπιτιού, κάποιο τηλεφώνημα σε φίλη/ο) , χωρίς να σκεφτείς την τροφή, μετά τα 10 λεπτά, η παρόρμηση για τσιμπολόγημα σίγουρα θα έχει περάσει. Εάν περάσει, ήταν καθαρά μία στιγμή πλήξης και δεν πεινάς πραγματικά. Εάν όχι, τότε θα καταναλώσεις κάποιο snack, αλλά αυτή τη φορά πολύ πιο συνειδητά.

· Καθιέρωσε έναν κανόνα: «Να τρως πάντα καθιστή/ός»

Κακά τα ψέματα, το συνεχές τσιμπολόγημα είναι μία συνήθεια χτισμένη χρόνια και ίσως να μην σου είναι εύκολο να το ελέγξεις. Μπορείς όμως να θέσεις τους δικούς σου όρους σε αυτό το παιχνίδι μυαλού-πείνας. Προσπάθησε κάθε φορά που θα θέλεις κάτι να τσιμπολογήσεις (ακόμα και το κάτι μικρό), να κάθεσαι στο τραπέζι και να το απολαμβάνεις. Σύντομα θα δεις ότι πολύ λιγότερο θα μπαίνεις σε αυτή τη διαδικασία, γιατί δεν είναι πραγματική πείνα αλλά μία παγιωμένη συνήθεια, κυρίως όταν βαριέσαι, δεν είσαι καλά ή χαζεύεις στην τηλεόραση.

· Μην τσιμπολογάς όσο είσαι απασχολημένη/ος κάπου αλλού.

Ναι , σωστά διάβασες. Δεν μπορείς να δουλεύεις, να διαβάζεις τα νέα της επικαιρότητας, να ετοιμάζεις το φαγητό της επόμενης μέρας και παράλληλα να τσιμπολογάς συνεχώς. Το σώμα σου αυτό το τισμπολόγημα δεν το αντιλαμβάνεται, με αποτέλεσμα μόλις τελειώσεις όλες αυτές τις δουλειές, ο εγκέφαλος σου να εξακολουθεί να ζητάει τροφή.

· Μην επιβραβεύεις τον εαυτό σου με φαγητό

Η κατανάλωση υγιεινών τροφών από εβδομάδα σε εβδομάδα θα σε βοηθήσει να αποκτήσεις μία ρουτίνα γύρω από το φαγητό σου και να μην σκέφτεσαι τα γεύματα σου ως «ανταμοιβή». Καλό θα είναι να μην χρησιμοποιείς λιχουδιές όπως το παγωτό, τη σοκολάτα ή τα πατατάκια ως “δώρο” στον εαυτό σου μετά από μια απαιτητική μέρα. Δοκίμασε αυτή την πρόκληση για 15 ημέρες και θα δεις ότι τελικά, είναι πιο εύκολο, από όσο θεωρείς!

Last but not least.. να θυμάσαι πως το φαγητό είναι απόλαυση. Τίποτα δεν απαγορεύεται. Όμως, είναι διαφορετικό να απολαμβάνεις το αγαπημένο σου γλυκό ή τα chips που λατρεύεις, όταν τα έχεις πραγματική ανάγκη , και διαφορετικό να έχεις χτίσει μία ρουτίνα γύρω από αυτό, σχεδόν κάθε βράδυ, χωρίς έλεγχο και μέτρο.