Η Δήμητρα Ψαχούλια έχει συνεργαστεί με πολιτικά και κυβερνητικά στελέχη, οργανισμούς, πολιτικά κόμματα, καθώς και με CEOs και υψηλόβαθμα στελέχη επιχειρήσεων, προσφέροντας εξατομικευμένες λύσεις για τη βελτίωση της δημόσιας εικόνας τους και την ενίσχυση της επικοινωνιακής τους στρατηγικής.

Η επικοινωνία είναι παντού – στις επιχειρήσεις, στα social media, στις σχέσεις μας. Ποιο πιστεύεις ότι είναι το πιο υποτιμημένο στοιχείο της καλής επικοινωνίας;

Σήμερα επικοινωνούμε αλλά δεν συνδεόμαστε. Δεν κάνουμε αυτό που αποτελεί ύψιστο στόχο της επικοινωνίας: Σύνδεση. Ψευτοεπικοινωνούμε δηλαδή. Μιλάμε. Απαντάμε. Ακούμε ή κάνουμε ότι ακούμε αλλά δεν συνδεόμαστε. Γιατί η σύνδεση προϋποθέτει πολλά στοιχεία: να αφήσω το “εγώ” να ακούσω καθαρά, να μη μιλάω για να μιλήσω αλλά να μιλάω για να απαντήσω σε αυτό που μου θέτει ο απέναντί μου. Να δω τι χρειάζεται ο άλλος άνθρωπος, τι μου λέει χωρίς να μου πει, τι μου επικοινωνεί ή τι δεν μου επικοινωνεί. Κάνουμε παράλληλους μονολόγους και τους ονομάζουμε επικοινωνία. Η αποτελεσματική επικοινωνία θέλει υπέρβαση και τσαλάκωμα.

Σε έναν κόσμο όπου η πληροφορία τρέχει πιο γρήγορα από ποτέ, πώς ξεχωρίζεις μια καλή ιστορία από τον επικοινωνιακό θόρυβο;

Η καλή ιστορία που συναντάμε μας κάνει αμέσως καλύτερους. Πιο ανθρώπινους, πιο σοφούς, πιο ευαίσθητους, πιο έξυπνους, πιο αποτελεσματικούς. Μας διδάσκει χωρίς να μας κάνει μάθημα. Μας βελτιώνει, μας κάνει να σκεφτόμαστε και να αναθεωρούμε. Μας φέρνει αντιμέτωπους με κάτι που ίσως δεν είχαμε σκεφτεί ή δεν θέλαμε να σκεφτούμε και πολλές φορές μας κάνει να κοιτάμε κατάματα την (πικρή) αληθεια. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε μια ιστορία που απλά ειπώθηκε – όπως τόσες που συναντάμε καθημερινά άλλωστε- από μια καλή ιστορία.

Ως επαγγελματίας που αφηγείται ιστορίες και χτίζει brands, πώς βλέπεις τη σχέση της επικοινωνίας με τη γυναικεία ενδυνάμωση; Μπορεί το storytelling να αλλάξει την ορατότητα των γυναικών;

Όταν οι ιστορίες έχουν δομημένο, συνεκτικό και ευφάνταστο αφήγημα και επικοινωνούνται σωστά είναι σπουδαία εργαλεία στα χέρια των γυναικών. Οι ιστορίες έχουν τη δύναμη να αλλάζουν αντιλήψεις, να δημιουργούν πρότυπα και να δίνουν φωνή σε εμπειρίες που συχνά παραμένουν αθέατες. Μέσα από αυθεντικές αφηγήσεις – είτε σε εταιρικά brands, είτε στα μέσα ενημέρωσης, είτε σε προσωπικά narratives – μπορούμε να ενισχύσουμε την ορατότητα των γυναικών, να αναδείξουμε τη δυναμική τους και να επηρεάσουμε θετικά το κοινωνικό και επαγγελματικό τοπίο. Όταν οι ιστορίες των γυναικών ακούγονται, αναγνωρίζονται και εμπνέουν, τότε η επικοινωνία γίνεται μοχλός πραγματικής αλλαγής.

Από την άλλη μεριά μαζί με τις ιστορίες και την επικοινωνία τους χρειάζεται η κάθε μια απο εμάς να περάσει στη δράση. Να δείξει στο χώρο της στην πράξη πώς μπορεί να αλλάξει στερεότυπα και ενδεχομένως αδικίες. Να βοηθήσει στην πράξη αρχικά η μία την άλλη, γιατί για να λέμε και την αλήθεια, ωραία τα λόγια αλλά νιώθω πολλές φορές ότι δεν βοηθάει πραγματικά η μια την άλλη. Πέφτουμε στην ίδια παγίδα και αυτά που θέλουμε να “πατάξουμε” ως κακώς κείμενα συχνά τα συναντάμε και ανάμεσα σε γυναίκες. Είναι και στον ανθρωπο…

Οι γυναίκες στον χώρο της επικοινωνίας και του media καλούνται συχνά να βρουν τη φωνή τους σε ένα περιβάλλον γεμάτο προκλήσεις. Υπήρξε στιγμή που αισθάνθηκες ότι έπρεπε να διεκδικήσεις περισσότερο χώρο;

Στο παρελθόν πάλευα πολύ για τα αυτονόητα: να ακούγομαι ισότιμα, να μην “ξεπετάνε” την άποψή μου επειδή ήμουν γυναίκα όταν βρισκόμουν σε τραπέζι σύσκεψης με άντρες, να νιώθω ορατή, να μην κρίνομαι βάσει του φύλου μου. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρότερη γυρνούσα άπειρες φορές θυμωμένη, καταρρακωμένη και απογοητευμένη- χωρίς υπερβολές. Έδινα μάχες που δεν ξέρω και εγώ πώς μπόρεσα να τις δώσω- έχασα βέβαια και πολλές- , με αμφισβήτησα, με αδίκησα αλλά δεν το έβαζα κάτω. Διεκδικούσα το χώρο μου από τότε που με θυμάμαι και παρά τα αρχικά άτσαλα λάθη μου πχ μπορεί να ήμουν πιο επιθετική, ή να υπερέβαλα, δεν το μετανιώνω. Ακόμα όμως και σήμερα πολύ συχνά ασφυκτιώ. Ακόμα και μετά από τόσα χρόνια νιώθω συχνά πιεσμένη ανάμεσα στα στερεότυπα, τα όρια που μας έχουν άλλοι επιβάλλει, ορίσει ή φαντάστηκαν για εμάς και σε αυτό που νιώθω και θέλω να κάνω ή να πω.

Η συνέπεια, ο επαγγελματισμός και η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας είναι οι λέξεις κλειδιά στη διεκδίκηση του χώρου μας.

Οι στρατηγικές επικοινωνίας αλλάζουν συνεχώς. Ποια δεξιότητα θεωρείς ότι θα είναι η πιο σημαντική για τις γυναίκες που θέλουν να διαπρέψουν στον χώρο της επικοινωνίας τα επόμενα χρόνια;

Η καθαρή ματιά χωρίς εμμονές, το πάθος για αυτό που κάνουν και η φαντασία είναι αυτά που ξεχωρίζουν τον οποιονδήποτε σε ό,τι και αν κάνει.

Θα έλεγα επίσης ότι θα πρέπει οι νέες επαγγελματίες, που είναι και καταρτισμένες και φέρουν φρέσκιες ιδέες και προσλαμβάνουσες μιας φανταστικής γενιάς να μη ακολουθούν πάντα τη λογική του viral και του πυροτεχνήματος. Να είναι δημιουργοί ιστοριών με ψυχή και όχι να επιδίδονται λυσσαλέα στη μάχη των likes. Στο υπέδαφος, στο σκοτάδι γεννιέται ο σπόρος και μεγαλώνει αθόρυβα και σιωπηλά μέχρι να δούμε το άνθος. Δεν είναι όλα τα όμορφα ορατά αμέσως. Θέλει υπομονή. Θα χρειαστούμε, ειδικά τα επόμενα χρόνια ιστορίες δυνατές και ικανές που θα επικοινωνηθούν με έναν τέτοιο τρόπο που θα μετασχηματίζουν την κοινωνία. Θα εξηγούν. Δεν θα διχάζουν. Αυτό θα είναι το στοίχημα της επόμενης γενιάς επαγγελματιών.

Θα κινητοποιούν κόσμο για θετική συμμετοχή και θα θέτουν έναν υγιή προβληματισμό ή θα τους βυθίζουν σε ένα περιεχόμενο και σε έναν αλγόριθμο που τους “σαπίζει το μυαλό” (brain rot); Θα υποκλιθούν στο εύκολο ανέβασμα και θα υπηρετήσουν την ποσότητα ή θα ψάξουν τρόπο να ενδυναμώνουν τους ανθρώπους μέσω ισχυρών ιστοριών;

Έχεις δει μια αλλαγή στο πώς προσεγγίζονται οι γυναίκες στην επικοινωνία και τα media; Τι βήματα πιστεύεις ότι πρέπει να γίνουν ακόμα;

Έχουμε 2025 και στα πολιτικά πάνελς έχουμε πάντα περισσότερους άνδρες απο ό,τι γυναίκες. Σε άλλους χώρους ευτυχώς είναι κάπως καλύτερη η κατάσταση π.χ. στην ενημέρωση ή την ψυχαγωγία και φυσικά στο χώρο της επικοινωνίας. Υπάρχει ακόμα δρόμος να διανύσουμε γιατί δεν αρκεί να φαινόμαστε. Πρέπει να μη χρειάζεται μονίμως να απολογούμαστε ή να αποδεικνύουμε γιατί είμαστε εκεί που είμαστε. Για να είμαστε ειλικρινείς: προκαλεί ακόμα εντύπωση αν μια γυναίκα τα καταφέρει μόνη της και διαπρέψει. Πρέπει πάντα κάποιος να βρίσκεται απο πίσω: ισχυρός γονέας, σύζυγος, φίλος.

Αν έπρεπε να περιγράψεις τη φιλοσοφία σου για την επικοινωνία και τη δύναμή της μέσα σε μία πρόταση, ποια θα ήταν αυτή;

Είσαι το μήνυμά σου.