Αν η τέχνη είναι μια μορφή αντίστασης, τότε ο Drinkdamilk ξέρει ακριβώς πώς να τη χρησιμοποιεί. Από τα πρώτα του σχέδια μέχρι το clothing brand που δημιούργησε, η πορεία του είναι γεμάτη δημιουργικότητα, τολμηρές επιλογές και μια ασταμάτητη διάθεση για εξέλιξη.

Με έμπνευση από τον σουρεαλισμό, τον κινηματογράφο και την καθημερινότητα, δεν διστάζει να θίξει κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα μέσα από τη δουλειά του. Σε αυτή τη συνέντευξη, μας μιλάει για την ανάγκη να σπάμε τα στερεότυπα, για την απάθεια που τον εξοργίζει και για το μέλλον της τέχνης σε έναν κόσμο που αλλάζει.

Και για να σε βάλουμε λίγο στο κλίμα, θα σου γράψουμε το αγαπημένο μας logo από εκείνον: «A.U.R.A: mAke yoUr younger self pRoud And give no fucks»

Ποιο είναι το πραγματικό σου όνομα και ποια η ιστορία πίσω από το ψευδώνυμο Drinkdamilk και ποια είναι η δική σου ιστορία σου;

Ονομάζομαι Αντώνης ή αλλιώς Drinkdamilk. Tο Drinkdamilk προέκυψε επειδή, όταν ήμουν μικρούλης έπινα αρκετό γάλα τύπου πρωί μεσημέρι βράδυ. Σε όλα τα παιδικά μου χρόνια, από όσο με θυμάμαι είχα αυτήν την συνήθεια οπότε όταν σκεφτόμουν πως θέλω να κάνω introduce τον εαυτό μου στον κόσμο ως καλλιτέχνης, ήθελα κάτι το οποίο να με αντιπροσωπεύει στο 100% και τότε στα 17 μου σκέφτηκα αυτό το ψευδώνυμο.

Είμαι 24 ετών και μένω Θεσσαλονίκη. Η καταγωγή μου είναι από την Ηγουμενίτσα. Είμαι freelancer γραφίστας και πλέον τρέχω και το clothing brand μαζί με τον κολλητό μου με όνομα Drinkdamilk Atelier.

Πότε και πως ξεκίνησε αυτό το «ταξίδι» της δημιουργικότητας για να κάνεις αυτή την επιχείρηση;

Από μικρός σχεδίαζα και ζωγράφιζα. Μετά ξεκίνησα το graffiti όταν ήμουν έφηβος και έπειτα το 2018 πήγα Αθήνα από Ηγουμενίτσα για σπουδές γραφιστικής (εν τέλη έκατσε η καραντίνα και δεν πήρα ποτέ το πτυχίο) κατά την διάρκεια με είχε βρει μέσω social media μια κοπέλα που έπαιξε μεγάλο ρόλο στην καριέρα μου η Φωτεινή, η οποία έχει ένα page/clothing brand το Hustlin All Day. Η Φωτεινή είχε την δυνατότητα να με φέρει σε επαφή με διάφορους μουσικούς και να με βάλει σε διάφορα projects. Της άρεσε πολύ η δουλειά μου και είχε πάρει την πρωτοβουλία να με προωθήσει και να με βοηθήσει πολύ σε διασυνδέσεις όπου με βοήθησαν όταν πήγα Αθήνα για να ξεκινήσω να κάνω δουλίτσες κυρίως σε μουσικά εξώφυλλα. Το πρώτο μου official cover τότε ήταν για τους Joker/Two-face για το album τους PIC7 όπου τα παιδιά́, με άφησαν να εκφραστώ και να δημιουργήσω αυτό ακριβώς που ήθελα. Ήταν ένα μεγάλο boost τότε.

Έμπνευση για σένα τι είναι; Πόσο εύκολα τη διακρίνεις γύρω σου;

Για μένα έμπνευση είναι η ίδια η ζωή, η καθημερινότητά μου, η οικογένεια μου, οι φίλοι μου, η προσωπική μου ζωή. Είναι ένα συνονθύλευμα από όλα τα παραπάνω. Την διακρίνω εύκολα γιατί συνεχώς παίρνω ερεθίσματα. Συνεχώς ζω, συνεχώς μαθαίνω και προσπαθώ να έχω το μυαλό μου ανοιχτό πέρα από τα μάτια μου.

Οι επιρροές στη τέχνη σου, από που προέρχονται πέρα από τον σουρεαλισμό;

Οι επιρροές μου είναι κυρίως από το σινεμά. Μου αρέσει να χαζεύω movie posters πέρα από τις προβολές, επίσης από τη μουσική και το τελευταίο διάστημα, μπορεί να τσεκάρω κάποιο βιβλίο γραφιστικής ώστε να πάρω κάποια έξτρα ιδέα και να κάνω μια αναδρομή σε παλαιότερες τεχνοτροπίες και αισθητικές.

Τι σε «τρώει» στη κοινωνία μας; Αυτό που θεωρείς άδικο, ανήθικο και λυπηρό;

Μου τη σπάει πολύ η απάθεια που επικρατεί σε μεγάλο βαθμό. Το γεγονός ότι άνθρωπος, δεν μπορεί να εμπιστευτεί, ότι κυριαρχεί ζήλια και σιχαίνομαι ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη! Αναγκάζεσαι να παλέψεις για τα αυτονόητα!

Photo: Christos Kapriniotis

Στα σχέδια σου, δείχνεις και τις κοινωνικές σου και πολιτικές σου ανησυχίες. Βρίσκεις αντίκτυπο; Θες να το συνεχίσεις;

Όταν είχα κάνει ένα post με ένα σχέδιο μου το 2021-2022, δεν θυμάμαι ακριβώς, όπου έδειχνα την βουλή να καίγεται τότε μου είχαν κατεβάσει το σχέδιο και είχα φάει αρκετά reports και κάποια επιθετικά μηνύματα αλλά προφανώς όχι κάτι το οποίο να με επηρεάσει. Aυτό ένιωθα τότε, αυτό αποτύπωσα και δεν το μετανιώνω. Γενικά μέχρι και σήμερα δεν θεωρώ πως βρίσκω κάποιο αντίκτυπο, αντιθέτως θέλω ο κόσμος που με υποστηρίζει και του αρέσει η τέχνη μου να βλέπει και αυτή την πλευρά του εαυτού μου και εννοείται θα συνεχίσω να αποτυπώνω τις απόψεις μου και αυτά που νιώθω.

Θεωρείς ότι είσαι ένας rule breaker, που θες να αλλάξεις τόσο την οπτική γύρω μας όσο και την κοσμοθεωρία σε κάποια θέματα που είναι παλιομοδίτικα και «κολλημένα»;

Χμ, δεν ξέρω αν μπορώ να αποκαλέσω τον εαυτό μου rule breaker αλλά θα πω με σιγουριά πως μoy αρέσει να «καταστρέφω» διάφορα στερεότυπα. Είμαι από χωριό, και έχω δεχθεί και σχόλια στα εφηβικά μου χρόνια ακόμα και για το ότι φόραγα φαρδιά ρούχα κλπ., γιατί παρέπεμπε στο ραπ στοιχείο και ήταν κάτι πιο ασυνήθιστο τότε. Αν μπορώ να βάλω το λιθαράκι μου και να αλλάξω οπτικές προς το καλύτερο, εννοείται θα το κάνω με μεγάλη μου χαρά

Η νέα γενιά μιλάει; Αντιστέκεται; Ή μήπως θεωρείς ότι τα social, μας αποχαυνώνουν;

Θεωρώ πως η νέα γενιά μιλάει και αντιστέκεται, παλεύει όσο και αν κάποιους δεν τους βολεύει αυτό και δεν το θέλουν. Θεωρώ πως αγωνιζόμαστε για τα θέλω μας.

Κοίτα, και τα social media καλώς ή κακώς πλέον έχουν μεγάλη ισχύ προς τα έξω, αν χρησιμοποιούνται σωστά δηλαδή. Δεν θεωρώ ότι μόνο «χαζεύουν» τον κόσμο, μπορούν και να αφυπνίσουν. Αλλά σίγουρα πρέπει με άμεσο τρόπο να δηλώνουμε το παρών μας και την συμμετοχή μας και όχι μόνο να μένουμε σε μια οθόνη.

Σε έναν κόσμο που αλλάζει, τι σου δίνει ελπίδα και τι σου προκαλεί τρόμο;

Όσο περίεργο και αν ακουστεί με τρομάζει η τεχνολογία. Το πόσο τρομακτικά αλλάζει και το πόσο μεγάλη επιρροή έχει με τα χρόνια. Μου δίνει ελπίδα ο κύκλος με τα άτομα που έχω επιλέξει να έχω γύρω μου.

Τι άλλο είδος τέχνης σου αρέσει και ποιους καλλιτέχνες θαυμάζεις; Τι άλλο σου αρέσει να κάνεις;

Μου αρέσει αρκετά η φωτογραφία, η ζωγραφική και βρίσκω πολύ ενδιαφέρον την σκηνοθεσία. Κάποιοι από τους καλλιτέχνες που θαυμάζω είναι: ο σκηνοθέτης Άρης Κατσιγιάννης, ο σκηνοθέτης BRTHR, από γραφίστες Moab Villain, Coreydamonblack, Gucci Maze, 100br και άλλοι πολλοί.

Μου αρέσει πολύ να πηγαίνω για φαγητό, να δοκιμάζω νέες γεύσεις, να ανταλλάζω απόψεις στο group που έχω φτιάξει με όνομα Graphix Club, όπου υπάρχουν πολλά δημιουργικά άτομα και συζητάμε διάφορα περί τέχνης και γραφιστικής. Ακόμη, μου αρέσει να κάνω βόλτες με τα φιλαράκια μου, να πηγαίνω σε εκθέσεις και να περνάω χρόνο με τον σκύλο και την γάτα μου.

Έρωτας ή φιλία;

Δύσκολη ερώτηση. Χωρίς να ακουστώ διπλωμάτης, θα πω και τα δύο, γιατί το καθένα καλύπτει διαφορετικές ανάγκες.

Αν για μια μέρα, έπαιρνες τη εξουσία στα χέρια σου, τι θα άλλαζες;

Δεν θα ήθελα ποτέ να έχω εξουσία στα χέρια μου. Δεν μου αρέσει αυτός ο όρος, αλλά σίγουρα θέλω να αλλάξω πολλά σε αυτόν τον κόσμο.

Τι χρώμα θεωρείς ότι υπάρχει γύρω μας; Θα το άλλαζες;

Υπάρχει σίγουρα πολύ μαυρίλα εκεί έξω, αλλά προσπαθώ να είμαι σαν τα σκυλάκια. Πάντα χαρούμενος ακόμα και αν όλα είναι ασπρόμαυρα γύρω μου. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι το baby pink πάντως.

Ποιο είναι το μότο σου;

Το μότο μου, είναι η μαμά μου που είναι μια πολύ δυναμική γυναίκα και η ενέργεια της και η θέληση για ζωή και επίτευξη στόχων με γεμίζει και μένα στο 100%.

Σκέφτεσαι να φύγεις εκτός Ελλάδας για να κυνηγήσεις τη τέχνη σου;

Το είχα κάνει παλιότερα, συγκεκριμένα στην Σουηδία, αλλά δεν πέτυχε. Δεν θα ξανά έφευγα να είμαι ειλικρινής. Χτίζω όσο γίνεται το μέλλον μου εδώ.

Τι άλλο σκέφτεσαι να κάνεις επαγγελματικά στο μέλλον;

Σκέφτομαι σίγουρα να ανοίξω ένα concept store στο οποίο θα φιλοξενώ το clothing brand μου. Κατά τ’ άλλα δεν έχω σκεφτεί κάτι άλλο όσο αφορά το κοντινό μέλλον.

Επιμέλεια: Γεωργία Κωτσιοπούλου