Καιρός να αποδομήσουμε και να ξεπεράσουμε αυτήν την διαβόητη και κατά την γνώμη μου, τελείως άκυρη φράση που έχει θρέψει γενιές και γενιές και τελικά, σχέσεις και σχέσεις και το μόνο που έχει καταφέρει είναι να κάνει τις κακές σχέσεις χειρότερες και να διαιωνίζει όλες τις λάθος επιλογές μας. Αυτή η φράση δεν είναι άλλη από το «με αγαπάει με τον τρόπο του/της».

Αυτή η φρασούλα έχει δώσει διαβατήριο σε κάθε κακοποιητική συμπεριφορά, σε κάθε ακατάλληλο σύντροφο, σε κάθε χωρισμό που έπρεπε να συμβεί χθες, να παραταθεί για μήνες, χρόνια, ίσως και για μία ζωή. Οι ειδικοί θεωρούν πως η αγάπη έχει κανόνες. Και είναι πολύ απλοί και συγκεκριμένοι. Σεβασμός, εκτίμηση, επικοινωνία. Ό,τι άλλο θετικό εκτός από αυτά είναι καλοδεχούμενο. Ό,τι όμως είναι έξω από αυτά δεν το βαφτίζουμε απλώς «έναν άλλο τρόπο» και προχωράμε, σαν να είναι όλα φυσιολογικά.

Την πρώτη φορά που άκουσα αυτήν τη φράση ήταν από τη μητέρα μου, που νόμιζε πως εξηγεί έτσι τον πατέρα μου, ο οποίος ήταν ένας αρκετά επιθετικός άνθρωπος. Κάθε φορά που αντιδρούσα στην κακή συμπεριφορά του, η μητέρα με καθησύχαζε, λέγοντάς μου πως απλώς μας αγαπάει με τον τρόπο του. Μετά το άκουσα από κάποιες φίλες μου που όταν τους παραπονέθηκα για κάποιον που σχετιζόμουν ότι έψαχνε το κινητό μου και γενικότερα, να ελέγχει τις κινήσεις μου, μου είπαν πως απλώς με αγαπάει με τον τρόπο του. Μετά, συνέχισα να το ακούω από άλλες φίλες και φίλους για τις δικές τους σχέσεις και κάθε φορά που αντιδρούσα, μου έλεγαν πως δεν καταλαβαίνω, διότι τα αγόρια και τα κορίτσια τους απλώς τους αγαπούσαν με τον τρόπο τους. Ε, μετά βρήκα κι εγώ τον δικό μου κακοποιητικό μ….α και έπεισα τον εαυτό μου πως απλώς με αγαπάει με τον τρόπο του. Μέχρι που ξεκίνησα ψυχοθεραπεία και έμαθα πως η αγάπη δεν διαχωρίζεται σε τρόπους, κλίμακες και άλλες διαστάσεις. Τόσο ΑΠΛΩΣ.

Η πραγματική αγάπη έχει μόνο έναν τρόπο, τον καλό.

Οποιοσδήποτε δεν ανταποκρίνεται σε αυτήν την προσδοκία, απλώς δεν μας αγαπάει. Μπορεί να νιώθει κάτι άλλο για εμάς, όπως επιθυμία, ηδονή, ανάγκη, εξάρτηση πολλές φορές, αλλά όχι αγάπη. Και σίγουρα πάνω στα προηγούμενα δεν μπορεί κανείς να στηρίξει μία υγιή σχέση, πόσο μάλλον μία σχέση ζωής. Προφανώς, το να νομίζουμε πως κάποιοι μας αγαπάνε με τον τρόπο τους μας εξυπηρετεί κάπου. Ίσως αν πιστεύουμε κάτι τέτοιο, δεν χρειάζεται να αλλάξουμε τίποτα στην ζωή μας. Οι αλλαγές πονάνε. Ίσως είναι δύσκολα εκεί έξω και πού να ψάχνεις τώρα; Ίσως πάλι μεγαλώσαμε πολλοί με μητέρες σαν την δική μου και μάθαμε να δικαιολογούμε τα πάντα.

Αν, όμως, χρειάζεται να μας αγαπήσουν με τον τρόπο τους, δεν θα θέλατε τουλάχιστον αυτός ο τρόπος να είναι μοναδικός; Όμως, να θυμάστε πως μοναδικότητα δεν σημαίνει κακοποίηση ούτε αδιαφορία ούτε ικανοποίηση των αναγκών του ενός σε βάρος των αναγκών του άλλου. Και σίγουρα μοναδικότητα, δεν σημαίνει καθόλου δικαιολόγηση των λαθών του άλλου, τοποθετώντας μια γενικόλογη ταμπέλα τύπου «αγάπη ειδικού τρόπου». Καλό είναι να ξεπεράσουμε τα κλισέ που μας βολεύουν και να αποδεχτούμε πως η αγάπη δεν έχει «ναι μεν αλλά», μόνο καθαρά και όμορφα «ναι».