Δεν θα σας πω ψέματα. Το μονοπάτι της single ζωής έχει τα καλά του, έχει τα κακά του. Προσωπικά, πιστεύω ότι έχει περισσότερα καλά. Ακούστε να σας πω. 

Η θλιμμένη single 

Ένας τίτλος εμπνευσμένος από την «θλιμμένη Τζάσμιν» του Woody Allen (άσχετο). Αυτό το στάδιο συνήθως το περνάς μετά από ένα χωρισμό ή όταν μία κοντινή σου φίλη ζει έναν θυελλώδη έρωτα, και το ζιζάνιο του «εγώ γιατί όχι;» (σε πηγάδι κατούρησα;), σου τρώει το μικρό σου αθώο μυαλουδάκι. Παραδέχομαι, είναι το πιο στενάχωρο στάδιο, αλλά ξέρεις πολύ καλά ότι κι αυτό χρειάζεται. Αυτή η ησυχία που επικρατεί, γιατί αντικειμενικά δεν αντέχεις και πολλά παραπάνω, σε βοηθάει να επουλώσεις τυχόν πληγές και να αναπληρώσεις απώλειες. Γιατί, όπως λέει και ο λαός, πως θα σηκωθείς αν δεν πέσεις πρώτα. Ο έρωτας με έρωτα δεν περνάει, όσο κι αν χτυπάτε τον ποπό σας κάτω, όποτε καθίστε, βάλτε τα κάτω και βρείτε τα με τον εαυτό σας αρχικά, και μετά με όλους τους υπόλοιπους. Το θέμα είναι να ξεπεράσεις αυτό που σε πλήγωσε, όχι να συνηθίσεις απλά να είσαι μόνη σου. Ναι ναι, τώρα είναι που ξεσκίζεστε στα παγωτά και γίνεστε ένα με τον καναπέ.   

Πολλά υποσχόμενη 

Μία λέξη: Parteey! Προσοχή όμως, γιατί μπορεί να γίνει άκρως εθιστικό το στάδιο αυτό. Είσαι ελεύθερη κι ωραία, και το πρόγραμμά σου περιλαμβάνει κυρίως πάρτι, φίλες, αλκοόλ, ξενύχτια, φλερτ, χορό, hangover και απεριόριστη ανεμελιά. Δεν δίνεις λογαριασμό σε κανέναν, δεν χρωστάς εξηγήσεις πουθενά, και είσαι φτερό στον άνεμο. Η γοητίλα και το sex appeal σου έχουν βαρέσει κόκκινο, και όσο τραβάς την προσοχή, τόσο ταΐζεται και το εγώ σου, που ψωμολυσσούσε τόσο καιρό. Δεν είναι απαραίτητο ότι ξενοκοιμάσαι κάθε βράδυ, ούτε καν ότι βγαίνεις ραντεβού. Είσαι ένα ατίθασο νιάτο, που ζεις τη ζωή σου, πώς να το κάνουμε.

Απλώς δεν τον γουστάρεις 

Αρχίζεις και μπαίνεις στο παιχνίδι των ραντεβού, λίγο στα τυφλά, δεν ξέρω αν θες και πραγματικά, αλλά λες να προσπαθήσεις. Το πρόβλημα είναι ότι βγαίνεις με αυτούς που ΣΙΓΟΥΡΑ δεν σου κάνουν. Το υποσυνείδητο σου ξέρει πολύ καλά τι κάνει, και σε ωθεί επίτηδες σε μονοπάτια που θα σε βοηθήσουν να καταλάβεις  κυρίως τι δεν θες, και το κατά πόσο είσαι όντως έτοιμη να μπεις σε μια καινούρια σχέση. Το σκεπτικό ότι αν δεν δοκιμάσεις δεν ξέρεις αν σ’ αρέσει ή όχι, έχει μια λογική, αλλά επίσης έχει και συγκεκριμένα χρονικά περιθώρια. Δεν μπορείς (θεωρητικά) να βγαίνεις συνεχώς με τον ίδιο ακατάλληλο τύπο, μόνο και μόνο για «δοκιμή» ή γιατί είναι Παρασκευή και δεν έχεις τι να κάνεις. Μεγάλη (λέμε τώρα) κοπέλα είσαι, ξέρεις πάνω κάτω τα γούστα και τα θέλω σου.

Στραβοί κουτσοί στον Άγιο Παντελεήμονα 

Εδώ πια δεν μιλάμε για προθυμία και διαθεσιμότητα. Μιλάμε για φωτεινή πινακίδα πάνω από το κεφάλι σου κάθε φορά που βγαίνεις από το σπίτι, με την ένδειξη «είμαι απεγνωσμένη, σας παρακαλώ δώστε μου λίγη σημασία». Κακό, κακό, απλά κακό. Αφού έχεις δει τα σκούρα στην προηγούμενη διαδικασία, που μεταξύ μας εσύ η ίδια σαμποτάρεις τον εαυτό σου και καλά κάνεις, αρχίζει και σε διακατέχει ένα μικρό άγχος, για το τι τελικά θα απογίνεις εσύ στον μάταιο τούτο κόσμο, λες και σε πήραν τα χρόνια. Καταλήγεις να βγαίνεις ραντεβού με τον κάθε πικραμένο που σου ζητάει να βγείτε, και σπαταλάς το χρόνο και την ενέργειά σου σε λάθος άτομα. Παραείσαι διαθέσιμη, βγαίνεις 58 ραντεβού την εβδομάδα, και κάθε φορά ελπίζεις να είναι το τυχερό σου. Που συγνώμη που θα στο πω και θα σε στεναχωρήσω, αλλά έτσι δεν θα το βρεις το τυχερό σου. Το χειρότερο απ’ όλα ξέρεις ποιο είναι; Το ότι σιγά σιγά, και όσο οι ελπίδες σου πεθαίνουν, το ενδεχόμενο να συμβιβαστείς σου φαίνεται όλο και πιο ελκυστικό, πράγμα που με εξοργίζει απίστευτα, και δεν με έχετε δει θυμωμένη ακόμα.

Λευτεριά στις λεύτερες

Θα σας πω κάτι, και βάλτε το καλά στο μυαλό σας: δεν πειράζει να μην θέλετε να είστε σε σχέση. Δεν πάει κάτι λάθος μαζί σας, δεν έχετε πρόβλημα στον εγκέφαλο, όλα λειτουργούν μια χαρά, σας το υπόσχομαι. Δεν σημαίνει ότι είστε ενάντια στον έρωτα ή στην αγάπη και άλλα τέτοια γλυκανάλατα, ίσα ίσα που επειδή ξέρετε πόσο σημαντικό και σπάνιο είναι, δεν ξαμολιέστε σαν τις λυσσασμένες να το βρείτε με το ζόρι. Όταν είναι να έρθει, καλώς να έρθει, και θα το καταλάβετε κι εσείς, κι εγώ, και όλοι. Αν δεν βρεις τον εαυτό σου πρώτα, αν δεν τα πας καλά με σένα, να γουστάρεις την παρέα σου, όσο τρελό και να σας ακούγεται αυτό, τότε όποιος έρθει απλά θα καλύψει πρόχειρα τις ανασφάλειες σου, που όταν φύγει, θα μείνεις πάλι εσύ με τα κενά σου. Σίγουρα είναι ωραίο να νιώθεις αποδεκτός και επιθυμητός, αλλά μην δίνετε παραπάνω αξία στη γνώμη των άλλων απ’ όσο πραγματικά χρειάζεται. Μην σκέφτεσαι ότι είσαι μόνη σου, γιατί δεν είσαι. Έχεις τους φίλους σου, την οικογένεια σου, και κυρίως τον εαυτό σου. Αφιερώστε το χρόνο σας σε πράγματα που πραγματικά σας γεμίζουν, δοκιμάστε τον εαυτό σας και επενδύστε στις σχέσεις με τους ανθρώπους που αγαπάτε, γνωρίστε καινούριους, και όλα τα άλλα θα ‘ρθουν. Μετά απ’ αυτό, και να σκεφτείτε μόνο να συμβιβαστείτε, σίγουρα κάτι μέσα σας θα τσινήσει, και θα καταλάβετε αν σας κάνει όντως ή όχι. Γιατί η παρέα που κάνεις με σένα είναι ωραία. Πολύ ωραία για την ακρίβεια.