Το θέμα του χωρισμού γενικά, πιστεύω πως το έχουμε υπεραναλύσει. Το θέμα όμως, του χωρισμού στις διακοπές είναι κάτι εντελώς ξεχωριστό και πολύ πιο βαρύ από έναν απλό χωρισμό. Για παράδειγμα, φαντάσου το βάρος του να χωρίζεις (ή να σε χωρίζουν) επί είκοσι. Τόσο βαρύ.
Η απόφαση του να χωρίσεις, είναι μια μεγάλη απόφαση. Πρέπει να είσαι σίγουρη και να πιστεύεις πραγματικά ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να λυθούν τα θέματά σας σαν ζευγάρι. Πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται πολύ σκέψη πριν παρθεί και ας υποθέσουμε πως δεν είστε από εκείνα τα ζευγάρια που σε κάθε τσακωμό λένε “καλή συνέχεια ζωής, τελειώσαμε.” Όχι, δεν γίνονται μόνο στα βραζιλιάνικα αυτά. Έτσι λοιπόν, το να χωρίσεις ενώ είστε διακοπές μαζί δικαιολογείται μόνο εάν ο άλλος έχει κάνει μεγάλη πατάτα.
Θα σου φτιάξω λοιπόν, ένα σενάριο. Είστε διακοπές σε ένα πολύ mainstream νησί και έχετε πασχίσει και οι δύο για να πάρετε μια πενθήμερη άδεια από την δουλειά σας και να την περάσετε μαζί. Έχετε τσακωθεί με φίλους και οικογένεια που προτιμάτε το αγόρι σας και έχετε πάει με ένα κεφάλι καζάνι, με την ελπίδα ότι θα ηρεμήσετε επιτέλους. Ξαφνικά τσακώνεστε και νιώθεις ότι θέλεις να χωρίσεις αφού υπάρχουν τόσα παράπονα θαμμένα μέσα σου. Η επιλογή εκεί, ας ελπίσουμε ότι θα είναι δική σου: (α) Το καταπίνεις και αυτό και περιμένεις να γυρίσετε ώστε να του πεις να χωρίσετε, (β) κλείνεις το επόμενο πλοίο για την Αθήνα ή (γ) μένεις και τσακώνεστε 24/7.
Και αν το νησί ήταν ένα ερημονήσι και δεν μπορούσες να φύγεις; Αν η υπομονή σου είχε φτάσει στα όριά της και δεν αντέχεις άλλους τσακωμούς; Εδώ παιδιά τα πράγματα είναι τόσο απλά που δεν ξέρω καν γιατί πρέπει να τα λέμε ξανά και ξανά. Αν βρίσκεσαι σε μια σχέση που το μόνο που κάνετε είναι τσακωμοί, καλύτερα να μην πάτε μαζί διακοπές. Όταν κάποιος βλέπει, δηλαδή, πως δεν τραβάει η σχέση και κουράζεστε όλοι, κοιτάει να πάει τις διακοπές του με την παρέα του και γυρνάει να χωρίσει. Ή και Vice versa. Γιατί ο χωρισμός είναι από μόνος του επίπονος, είτε είσαι θύμα είτε είσαι θύτης. Δεν χρειάζεται να γίνεται περισσότερο δραματικός.
Δουλεύουμε έναν ολόκληρο χρόνο, για μια άδεια 15 ημερών και αποφασίζουμε να την περάσουμε με τον σύντροφό μας. Πριν πάρουμε λοιπόν τέτοιες μεγάλες αποφάσεις κοιτάμε πρώτα να μην είμαστε στα χωρίσματα. Πολύ λίγοι έρωτες αναζωπυρώθηκαν εν ώρα διακοπών. Οι περισσότεροι κατάντησαν να περιμένουν πως και πως να γυρίσουν για να χωρίσουν. Για να μην είσαι από αυτούς που παίρνουν το επόμενο πλοίο για το σπίτι. Φαντάσου κιόλας να μην υπάρχει πλοίο για το σπίτι.
Επομένως, οι διακοπές είναι χρόνος ιερός που περνάς μακριά από την δουλειά. Δεν θέλεις να βγει σε κανέναν ξινό όλο αυτό και προς Θεού, δεν θέλεις να στεναχωρηθεί κανείς. Δεν είναι ούτε η ώρα ούτε το μέρος να φτιάξετε τα προβλήματά σας σαν ζευγάρι, ούτε όμως και το καταραμένο νησί που θα χωρίσετε. Ο μόνος χωρισμός που δικαιολογείται να κάνετε ενώ είστε διακοπές είναι λόγω απιστίας. Αλλά και πάλι, ποιος κάνει την απιστία ενώ είναι διακοπές με την κοπέλα του; Ο Χωρισμος στις Διακοπες
SHARE
Ο χωρισμός στις διακοπές είναι ένα από τα μεγαλύτερα do not που θα βρεθούν στην ζωή σου. Ό,τι και να γίνει, όσο και να τσακωθείς με το αγόρι σου, στις διακοπές δεν γίνεται να χωρίσεις. Αφενός γιατί σου βγαίνουν και εσένα ξινές οι διακοπές, ακόμη και αν είσαι αυτός που έχει πάρει την απόφαση, αφετέρου γιατί δεν υπάρχει γυρισμός. Κοινώς, κανείς δεν θα σου συγχωρέσει το ότι αναγκάστηκε να πάρει πλοίο, τρένο, αεροπλάνο για να γυρίσει πίσω.
Το θέμα του χωρισμού γενικά, πιστεύω πως το έχουμε υπεραναλύσει. Το θέμα όμως, του χωρισμού στις διακοπές είναι κάτι εντελώς ξεχωριστό και πολύ πιο βαρύ από έναν απλό χωρισμό. Για παράδειγμα, φαντάσου το βάρος του να χωρίζεις (ή να σε χωρίζουν) επί είκοσι. Τόσο βαρύ.
Η απόφαση του να χωρίσεις, είναι μια μεγάλη απόφαση. Πρέπει να είσαι σίγουρη και να πιστεύεις πραγματικά ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να λυθούν τα θέματά σας σαν ζευγάρι. Πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται πολύ σκέψη πριν παρθεί και ας υποθέσουμε πως δεν είστε από εκείνα τα ζευγάρια που σε κάθε τσακωμό λένε “καλή συνέχεια ζωής, τελειώσαμε.” Όχι, δεν γίνονται μόνο στα βραζιλιάνικα αυτά. Έτσι λοιπόν, το να χωρίσεις ενώ είστε διακοπές μαζί δικαιολογείται μόνο εάν ο άλλος έχει κάνει μεγάλη πατάτα.
Θα σου φτιάξω λοιπόν, ένα σενάριο. Είστε διακοπές σε ένα πολύ mainstream νησί και έχετε πασχίσει και οι δύο για να πάρετε μια πενθήμερη άδεια από την δουλειά σας και να την περάσετε μαζί. Έχετε τσακωθεί με φίλους και οικογένεια που προτιμάτε το αγόρι σας και έχετε πάει με ένα κεφάλι καζάνι, με την ελπίδα ότι θα ηρεμήσετε επιτέλους. Ξαφνικά τσακώνεστε και νιώθεις ότι θέλεις να χωρίσεις αφού υπάρχουν τόσα παράπονα θαμμένα μέσα σου. Η επιλογή εκεί, ας ελπίσουμε ότι θα είναι δική σου: (α) Το καταπίνεις και αυτό και περιμένεις να γυρίσετε ώστε να του πεις να χωρίσετε, (β) κλείνεις το επόμενο πλοίο για την Αθήνα ή (γ) μένεις και τσακώνεστε 24/7.
Και αν το νησί ήταν ένα ερημονήσι και δεν μπορούσες να φύγεις; Αν η υπομονή σου είχε φτάσει στα όριά της και δεν αντέχεις άλλους τσακωμούς; Εδώ παιδιά τα πράγματα είναι τόσο απλά που δεν ξέρω καν γιατί πρέπει να τα λέμε ξανά και ξανά. Αν βρίσκεσαι σε μια σχέση που το μόνο που κάνετε είναι τσακωμοί, καλύτερα να μην πάτε μαζί διακοπές. Όταν κάποιος βλέπει, δηλαδή, πως δεν τραβάει η σχέση και κουράζεστε όλοι, κοιτάει να πάει τις διακοπές του με την παρέα του και γυρνάει να χωρίσει. Ή και Vice versa. Γιατί ο χωρισμός είναι από μόνος του επίπονος, είτε είσαι θύμα είτε είσαι θύτης. Δεν χρειάζεται να γίνεται περισσότερο δραματικός.
Δουλεύουμε έναν ολόκληρο χρόνο, για μια άδεια 15 ημερών και αποφασίζουμε να την περάσουμε με τον σύντροφό μας. Πριν πάρουμε λοιπόν τέτοιες μεγάλες αποφάσεις κοιτάμε πρώτα να μην είμαστε στα χωρίσματα. Πολύ λίγοι έρωτες αναζωπυρώθηκαν εν ώρα διακοπών. Οι περισσότεροι κατάντησαν να περιμένουν πως και πως να γυρίσουν για να χωρίσουν. Για να μην είσαι από αυτούς που παίρνουν το επόμενο πλοίο για το σπίτι. Φαντάσου κιόλας να μην υπάρχει πλοίο για το σπίτι.
Επομένως, οι διακοπές είναι χρόνος ιερός που περνάς μακριά από την δουλειά. Δεν θέλεις να βγει σε κανέναν ξινό όλο αυτό και προς Θεού, δεν θέλεις να στεναχωρηθεί κανείς. Δεν είναι ούτε η ώρα ούτε το μέρος να φτιάξετε τα προβλήματά σας σαν ζευγάρι, ούτε όμως και το καταραμένο νησί που θα χωρίσετε. Ο μόνος χωρισμός που δικαιολογείται να κάνετε ενώ είστε διακοπές είναι λόγω απιστίας. Αλλά και πάλι, ποιος κάνει την απιστία ενώ είναι διακοπές με την κοπέλα του;
Το θέμα του χωρισμού γενικά, πιστεύω πως το έχουμε υπεραναλύσει. Το θέμα όμως, του χωρισμού στις διακοπές είναι κάτι εντελώς ξεχωριστό και πολύ πιο βαρύ από έναν απλό χωρισμό. Για παράδειγμα, φαντάσου το βάρος του να χωρίζεις (ή να σε χωρίζουν) επί είκοσι. Τόσο βαρύ.
Η απόφαση του να χωρίσεις, είναι μια μεγάλη απόφαση. Πρέπει να είσαι σίγουρη και να πιστεύεις πραγματικά ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να λυθούν τα θέματά σας σαν ζευγάρι. Πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται πολύ σκέψη πριν παρθεί και ας υποθέσουμε πως δεν είστε από εκείνα τα ζευγάρια που σε κάθε τσακωμό λένε “καλή συνέχεια ζωής, τελειώσαμε.” Όχι, δεν γίνονται μόνο στα βραζιλιάνικα αυτά. Έτσι λοιπόν, το να χωρίσεις ενώ είστε διακοπές μαζί δικαιολογείται μόνο εάν ο άλλος έχει κάνει μεγάλη πατάτα.
Θα σου φτιάξω λοιπόν, ένα σενάριο. Είστε διακοπές σε ένα πολύ mainstream νησί και έχετε πασχίσει και οι δύο για να πάρετε μια πενθήμερη άδεια από την δουλειά σας και να την περάσετε μαζί. Έχετε τσακωθεί με φίλους και οικογένεια που προτιμάτε το αγόρι σας και έχετε πάει με ένα κεφάλι καζάνι, με την ελπίδα ότι θα ηρεμήσετε επιτέλους. Ξαφνικά τσακώνεστε και νιώθεις ότι θέλεις να χωρίσεις αφού υπάρχουν τόσα παράπονα θαμμένα μέσα σου. Η επιλογή εκεί, ας ελπίσουμε ότι θα είναι δική σου: (α) Το καταπίνεις και αυτό και περιμένεις να γυρίσετε ώστε να του πεις να χωρίσετε, (β) κλείνεις το επόμενο πλοίο για την Αθήνα ή (γ) μένεις και τσακώνεστε 24/7.
Και αν το νησί ήταν ένα ερημονήσι και δεν μπορούσες να φύγεις; Αν η υπομονή σου είχε φτάσει στα όριά της και δεν αντέχεις άλλους τσακωμούς; Εδώ παιδιά τα πράγματα είναι τόσο απλά που δεν ξέρω καν γιατί πρέπει να τα λέμε ξανά και ξανά. Αν βρίσκεσαι σε μια σχέση που το μόνο που κάνετε είναι τσακωμοί, καλύτερα να μην πάτε μαζί διακοπές. Όταν κάποιος βλέπει, δηλαδή, πως δεν τραβάει η σχέση και κουράζεστε όλοι, κοιτάει να πάει τις διακοπές του με την παρέα του και γυρνάει να χωρίσει. Ή και Vice versa. Γιατί ο χωρισμός είναι από μόνος του επίπονος, είτε είσαι θύμα είτε είσαι θύτης. Δεν χρειάζεται να γίνεται περισσότερο δραματικός.
Δουλεύουμε έναν ολόκληρο χρόνο, για μια άδεια 15 ημερών και αποφασίζουμε να την περάσουμε με τον σύντροφό μας. Πριν πάρουμε λοιπόν τέτοιες μεγάλες αποφάσεις κοιτάμε πρώτα να μην είμαστε στα χωρίσματα. Πολύ λίγοι έρωτες αναζωπυρώθηκαν εν ώρα διακοπών. Οι περισσότεροι κατάντησαν να περιμένουν πως και πως να γυρίσουν για να χωρίσουν. Για να μην είσαι από αυτούς που παίρνουν το επόμενο πλοίο για το σπίτι. Φαντάσου κιόλας να μην υπάρχει πλοίο για το σπίτι.
Επομένως, οι διακοπές είναι χρόνος ιερός που περνάς μακριά από την δουλειά. Δεν θέλεις να βγει σε κανέναν ξινό όλο αυτό και προς Θεού, δεν θέλεις να στεναχωρηθεί κανείς. Δεν είναι ούτε η ώρα ούτε το μέρος να φτιάξετε τα προβλήματά σας σαν ζευγάρι, ούτε όμως και το καταραμένο νησί που θα χωρίσετε. Ο μόνος χωρισμός που δικαιολογείται να κάνετε ενώ είστε διακοπές είναι λόγω απιστίας. Αλλά και πάλι, ποιος κάνει την απιστία ενώ είναι διακοπές με την κοπέλα του; 
