Χαρακτηριστική για όλους η σκηνή όπου μια παρέα (γυναικών επί το πλείστον), που απολαμβάνει το καφέ της, ξεφυλλίζοντας ταυτόχρονα το αγαπημένο τους περιοδικό μόδας.

Το κριτήριο της επιλογής του “αγαπημένου” περιοδικού μόδας, είναι μια απλή αλλά και ταυτόχρονα πολύπλοκη διαδικασία, βασισμένη σε λεπτομέρειες και επιθυμίες καθαρά προσωπικές και υποκειμενικές. Στο μοναδικό σημείο όμως που όλες οι παραπάνω διαφορετικές απόψεις συγκλίνουν, είναι στην κοινή απορία στα σημεία που υπερτερεί  η εικονιζόμενη του εξωφύλλου έναντι της κατόχου του περιοδικού.

Πρόκειται για μια διαχρονική και ανεξίτηλη απορία στο πέρασμα του χρόνου, με ιδιαίτερη άνθιση στην εποχή του lifting και του photoshop (δηλαδή στις μέρες μας). Εξονυχιστικές ματιές, που δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν από εκείνη του μικροβιολόγου πάνω από το μικροσκόπιο, αναζητούν οτιδήποτε φαινομενικά τεχνητό ή “ύποπτα” ωραιοποιημένο, προκειμένου να καταλήξουν σε μια “ετυμηγορία”. Ανεξάρτητα προσωπικών πεποιθήσεων, κοινωνικής θέσης, επαγγελματικής ιδιότητας και ύψους καταθέσεων τραπεζικού λογαριασμού, η πλειοψηφία των γυναικών τείνει να καταλήγει στο προφανές συμπέρασμα.

Εκεί όπου όλοι οι συντελεστές που βρίσκονται πίσω από τις κάμερες, θα μπορούσαν με το ίδιο ακριβώς «μαγικό» ραβδάκι τους, να μεταμορφώσουν μια καθημερινή γυναίκα της διπλανής πόρτας, σε ένα εξώφυλλο περιοδικό που δεν θα υστερεί στο παραμικρό από το επίπεδο διάσημων περιοδικών. Αδιαφορώντας για τις ανασφάλειες και γενικότερα για τα συναισθήματα που οδηγούν κάθε άνθρωπο στην παραπάνω διαδικασία, εστιάζουμε στην αιτία που δεν είναι άλλη από την ίδια μας την εποχή.

Εκεί όπου όλοι μας έχουμε κυριολεκτικά καταργήσει τα πολυπόθητα μαγικά ραβδάκια των make up artists, των hair stylists και φυσικά των fashion stylists από μόνοι μας! Στη πρώτη χρονική περίοδο που η επιμέλεια της εξωτερικής μας εμφάνισης μετατράπηκε σε πιο προσωπική από ποτέ, όλοι μας έχουμε αναπτύξει τεχνικές ικανότητες και βασικές γνώσεις όχι μόνο φωτογραφίας αλλά και επεξεργασίας εικόνας. Το αποδεικτικό στοιχείο εντοπίζεται στις εκατοντάδες φωτογραφίες που αναρτούνται καθημερινά στο διαδίκτυο, με πρωταγωνιστές/στριες διαφόρων ηλικίων, φύλου και στιλ που δεν έχουν στη κυριολεξία να ζηλέψουν τίποτε από μια φωτογραφία μιας μέσης δημιουργικής ομάδας, ενός περιοδικού μόδας.

Η παραπάνω αναφορά γίνεται καθαρά και μόνο για να επισημάνει ότι ο καθένας μας έχει πλέον όλες τις βασικές γνώσεις (εμπειρικά ή πειραματικά) προκειμένου να δημιουργήσει μια εικόνα για τον εαυτό του, έτη φωτός μακριά από τις εκείνες που οι “έβγαζαν” οι παλαιότερες γενιές. Φτάνοντας σε σημείο προβληματισμού, ακόμη και οι πιο αυθόρμητες και “φυσικές” εικόνες, παρουσιάζονται σαν editorial μόδας ή σαν πορτραίτα διάσημων προσωπικοτήτων. Η αλήθεια είναι ότι κανένας από εμάς δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από τα πρόσωπα των εξωφύλλων! Ο καθένας μας θα μπορούσε να επηρεάσει και να προβληματίσει ευχάριστα τις παρέες που πίνουν το καφές τους και σχολιάζουν, διαβάζοντας τις απόψεις του και παρατηρώντας τον τρόπο ζωής του. Ίσως τελικά η ουσία, να μην εντοπίζεται σε ένα ενοχλητικά όμορφο και καλαίσθητο φωτογραφικά εξώφυλλο, αλλά στη συνέντευξη και στο ήθος του/της πρωταγωνιστή/στριας. Στο σημείο αυτό όμως ίσως να μη χρειάζεται μεγεθυντικός φακός για τα ψεγάδια της εικόνας, αλλά ανοιχτό μυαλό για τις νέες ιδέες.