Είναι αυτή που συντροφεύει τα ταξίδια, τα πάρτι, τις γιορτές, τις φιλικές και οικογενειακές συγκεντρώσεις, τις εξόδους. Αιχμαλωτίζει με το φλας της οποιαδήποτε στιγμή, είτε αυθόρμητη, είτε «στημένη». Δε μιλάμε φυσικά, για τίποτε άλλο, αλλά για τη φωτογραφική μηχανή. Μια συσκευή που συνοδεύει τη γέννηση της φωτογραφίας και συνάμα συντροφεύει τη φαντασία οποιουδήποτε χρήστη της – δεινού και μη.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι η φωτογραφία ξεκίνησε σαν ιδέα από τον Αριστοτέλη τον 4ο αι. π. Χ., ο οποίος μίλησε για τη δημιουργία εικόνας μέσα από τον καθρέπτη της εικόνας. Η πρώτη φωτογραφία που κατάφερε να τυπωθεί ήταν το 1822 από το Γάλλο ερευνητή Nicéphore Niépce. Έπειτα, οι φωτογραφίες άρχισαν να γίνονται έγχρωμες. Μάλιστα, με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, οι φωτογραφίες έγιναν πάλι, αν και σκόπιμα, ασπρόμαυρες για να αποτυπώσουν τη δυστυχία ( το γκρι είναι συνώνυμό της ). Ωστόσο, με το πέρασμα του πολέμου, η φωτογραφία άρχισε να φθίνει, αφού έκανε την εμφάνισή της η τηλεόραση. Αυτό το «κουτί» με τις κινούμενες φιγούρες γοήτευσε περισσότερο το κοινό.
Και ερχόμαστε στο σήμερα. Μπορεί να υπήρξε διάστημα που η φωτογραφία να έχασε την αίγλη της, αλλά αυτό ήταν σίγουρα παροδικό. Πλέον, κινηματογραφικές ταινίες, σειρές και σίριαλ της τηλεόρασης, βασίζονται στη χρήση της φωτογραφίας για ένα ολοκληρωμένο και εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Η φωτογραφία κυρίευσε όλα τα είδη του θεάματος. Και όχι μόνο. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να συγκρατούν τις στιγμές τους – ασήμαντες και σημαντικές -, όπου κι αν βρεθούν, με όποιους κι αν βρεθούν. Συχνά, μάλιστα, διοργανώνονται διαγωνισμοί φωτογραφίας και σχετικά σεμινάρια για επαγγελματίες, αλλά και ερασιτέχνες. Οι χρήστες της φωτογραφίας πολλοί, οι επιλογές ακόμη πιο πολλές.
Λένε ότι οι φωτογραφίες σε ταξιδεύουν. Σε ταξιδεύουν σε εκείνες τις στιγμές ή σε εκείνα τα τοπία που ευχόσουν να μπορούσες να τα «παγώσεις» και να μείνεις εκεί για πάντα. Λειτουργούν, με λίγα λόγια, ως μηχανές του χρόνου. Οπότε ας θεωρήσουμε, ότι οι φωτογραφικές μηχανές δεν είναι απλώς συσκευές, αλλά μέσα, τα οποία χρησιμοποιούμε για να γυρίσουμε στο παρελθόν και να νιώσουμε – όσο ποιητικό κι αν ακούγεται αυτό – έστω και για λίγο χαρά και ζωντάνια.
Αποθανατίστε, λοιπόν, τις στιγμές σας, τα μέρη και τα πρόσωπα που αγαπάτε. Και να είστε σίγουροι ότι μια μέρα, καθώς θα κοιτάτε τις παλιές σας φωτογραφίες, αυτές οι στιγμές, τα μέρη και τα πρόσωπα θα ζωντανέψουν.