Δεν είναι όμως όλες οι σχέσεις των ανθρώπων ίδιες, ούτε όλοι οι φίλοι είναι καρμπόν με τους πρωταγωνιστές στα «Φιλαράκια». Καμιά φορά οι παρεΐστικες σειρές είναι τόσο γλυκανάλατες όσο και οι ρομαντικές ταινίες με τους εξιδανικευμένους έρωτες, δηλαδή απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Οι φιλίες μαραίνονται καμιά φορά για πολλούς διαφορετικούς λόγους.

Οι άνθρωποι αλλάζουν. Αυτός είναι ο πιο συνηθισμένος λόγος που οι άνθρωποι χωρίζουν, απομακρύνονται, χάνουν κάθε επαφή. Κάποτε ήσουν στην τρίτη τάξη του δημοτικού και γνώρισες εκείνο το παιδάκι που έπαιζε μπίλιες στην διπλανή αυλή. Γίνατε φίλοι, παίζατε κρυφτό, κυνηγητό και το μόνο που σας ένοιαζε είναι το πότε θα κλείσει το σχολείο για να αρχίσετε να μετράτε παγωτά και μπάνια. Στο λύκειο το παιδί με τις μπίλιες μεγάλωσε και άρχισε να ασχολείται με μηχανάκια, εξατμίσεις και ηχοσυστήματα. Κάπνιζε σαν φουγάρο και έβριζε σαν τον Έμινεμ. Εσύ τον καπνό δεν τον άντεχες, ούτε απ’ το τσιγάρο, ούτε απ’ τις πειραγμένες εξατμίσεις. Οι δρόμοι σας χωρίστηκαν, εντελώς φυσικά, χωρίς πολλούς τσακωμούς ή κάποια αφορμή.

Οι άνθρωποι έχουν κόμπλεξ. Αν κοιτάξεις γύρω σου θα βρεις ανθρώπους υγιείς και μη. Ψυχικά και Σωματικά. Ακόμα και οι φαινομενικά υγιείς, δεν είναι δα και τόσο άρτιοι. Μπορεί να έχουν λίγη μυωπία ή ίσως να κουβαλάνε και μπόλικα… κόμπλεξ. Δεν χρειάζεται να είσαι βαριά ψυχικά άρρωστος για να έχεις συμπλέγματα. Η ζήλια, ο ανταγωνισμός, ο εγωκεντρισμός, η ανάγκη για αυτοεπιβεβαίωση. Όλα αυτά μπορεί να δηλητηριάσουν μια φιλία, ανδρών και γυναικών. Ο τύπος με το μικρό μόριο που θα φλερτάρει την γκόμενα του φίλου με τα μούσκουλα για να επιβεβαιωθεί, η κοπέλα που θα σχολιάσει το βάρος  της φίλης της, επειδή επί χρόνια προσπαθούσε να χάσει η ίδια βάρος. Καβγάδες, τσακωμοί και ένας δρόμος που ξαφνικά οδηγεί σε διασταύρωση.

Οι άνθρωποι ξεχνάνε. Μπορεί να πέρασες μια τετραετία με την παρέα των συμφοιτητών σου στα Γιάννενα, όμως μόλις πήρες το πτυχίο και γύρισες Αθήνα, ξέχασες και τα γέλια, τα κλάματα, τα σφηνάκια και τα όνειρα που κάνατε μεθυσμένοι στις 3 τα ξημερώματα. Στην αρχή μιλάγατε στο skype και κάνατε μερικές επισκέψεις και εκδρομούλες μαζί, με τους μήνες περιοριστήκατε να μιλάτε στο chat του facebook και πάνω στον χρόνο περιοριστήκατε στα likes. Οι άνθρωποι ξεχνάνε και προχωράνε μπροστά όταν οι συγκυρίες κάνουν τα πράγματα λίγο πιο δύσκολα για οποιαδήποτε σχέση. Ακόμα και συγγενική.

Φυσικά, όταν υπάρχει αμοιβαία θέληση, δύο φίλοι μπορούν να παραμείνουν αιώνιοι κολλητοί. Οι άνθρωποι αλλάζουν, έχουν κόμπλεξ και ξεχνάνε, όμως όταν μάθεις να ανέχεσαι τον διαφορετικό χαρακτήρα ή τα κόμπλεξ του άλλου, όταν καταλάβεις πως οι άνθρωποι δεν υπάρχουν μόνο στις αναμνήσεις, τότε ίσως καταφέρεις να κάνεις αιώνιους φίλους, όπως ο Χάρυ, ο Ρον κι η Ερμιόνη.