Η αναζήτηση της ευτυχίας υπήρξε ανέκαθεν στην σκέψη και τις επιδιώξεις των ανθρώπων. Ανάλογα με την εποχή, τις ιστορικές συνθήκες και τον τρόπο ζωής ο ορισμός της ευτυχίας επαναπροσδιορίζεται, αλλά πάντα διατηρεί κάποια σταθερά σημεία. Πάντα, η ευτυχία θα καθορίζεται από μια στιγμή, ένα άνθρωπο, μια αίσθηση και πάντα θα ονειρευόμαστε να τη φτάσουμε. Παρόλα αυτά, είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε να προσπαθούμε να την βρίσκουμε στη ζωή μας και να την προσφέρουμε στους ανθρώπους γύρω μας, όπως συμβαίνει όταν μοιραζόμαστε μια ενδιαφέρουσα σκέψη, μια μεγάλη βόλτα, μια καλή θεατρική παράσταση που θα συζητάμε για μέρες.
Το θέατρο αποτελεί μία διαδικασία που αφενός μας δείχνει τρόπους να πλησιάσουμε την ευτυχία και αφετέρου μας προετοιμάζει να την αναγνωρίσουμε. Σε πρώτο επίπεδο αποτελεί μία μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης που μπορεί να είναι απολαυστική, αστεία, τρυφερή ή ενδιαφέρουσα, που θα μας παρασύρει μακριά από τον πραγματικό χρόνο και την απαιτητική συνήθως καθημερινότητα. Παράλληλα, είναι ένα μέσο για να ενημερωθούμε, να σκεφτούμε, να αντιδράσουμε και τελικά να κάνουμε ένα βήμα μπροστά ατομικά και ίσως και κοινωνικά. Ως θεατές παραδινόμαστε στη μαγεία, την ποίηση και τη σύμβαση, ενώ πλουτίζουμε και «πλατύνουμε» γνωστικά, διανοητικά και ψυχικά. Με αυτόν τον τρόπο το θέατρο μας χαρίζει ουσιαστικές στιγμές ευτυχίας με διάρκεια στο χρόνο και αξία. Αξία, που φυσικά γίνεται μεγαλύτερη, όταν μοιράζεται με κάποιον άλλον.
Αναζητώντας τις προϋποθέσεις για τις δικές μας ευτυχισμένες στιγμές, μπορούμε να συμπεριλάβουμε στις ζωές μας το θέατρο. Είτε μόνοι, είτε με κάποιον αγαπημένο, θα ξεφύγουμε από τα συνηθισμένα, θα γνωρίσουμε έναν άλλο κόσμο και σίγουρα θα σκεφτούμε κάτι καινούργιο, κάτι που δεν είχαμε σκεφτεί ποτέ πριν. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να μπούμε στον κόσμο του θεάτρου ανοιχτοί και διαθέσιμοι σε όλα αυτά που έχει να μας δώσει και να πιστέψουμε στα θαύματα γιατί, χρησιμοποιώντας τα λόγια του Κάρολου Κουν, «πρέπει να πιστέψουμε σε θαύματα για να γίνουνε θαύματα».
