Συχνά ακούμε για τη συναισθηματική πείνα, γνωρίζουμε ξεκάθαρα τη βιολογική (όταν γουργουρίζει το στομάχι μετά από κάποιες ώρες νηστείας) αλλά δεν έχουμε ασχοληθεί καθόλου με την ηδονική… Οι περισσότεροι ψυχολόγοι και διαιτολόγοι προσπαθούν να τιθασεύσουν τη συναισθηματική υπερφαγία και πραγματικά για τα περισσότερα άτομα αυτό είναι αποτελεσματικό. Με το να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα που μας οδηγούν στο να φάμε ενώ δεν πεινάμε (θεωρούμε ως δεδομένο ότι μια φυσιολογική διατροφή ή δίαιτα έχει καλύψει τη βιολογική ανάγκη για φαγητό), είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα αυτογνωσίας, το οποίο συχνά είναι απαραίτητο για να ξεφύγουμε από τα επεισόδια υπερφαγίας, να αποκτήσουμε μια περισσότερο υγιή σχέση με το φαγητό και τελικά να μπορέσουμε να φτάσουμε στο στόχο μας, την απόκτηση ενός υγιούς βάρους;
Τι συμβαίνει όμως, όταν τρώμε για να ευχαριστηθούμε; Και δεν εννοώ απαραίτητα ότι είμαστε θλιμμένοι πριν. Εννοώ να απολαμβάνουμε το φαγητό, όπως είναι φυσιολογικό, και να συνεχίζουμε να τρώμε επειδή το φαγητό μας αρέσει. Αυτό είναι κάτι το οποίο δηλώνουν περισσότερο οι άντρες. πχ. γιατί έφαγες τα πατατάκια ενώ ήταν εκτός προγράμματος; μας γιατί ήταν πάρα πολύ νόστιμα και τα ευχαριστήθηκα! (λιπόθυμη η διαιτολόγος). Το φαγητό πρέπει οπωσδήποτε να το απολαμβάνουμε, απλά το ερώτημα είναι πού βρίσκεται το μέτρο; Τα τρόφιμα που προκαλούν αυτή την ηδονική πείνα, είναι συνήθως τρόφιμα πλούσια σε υδατάνθρακες και λίπος, τα οποία πιθανώς να προκαλούν και την ανάλογη επίδραση στις ορμόνες της διάθεσης. Είναι σημαντικό όμως να διαχωρίσουμε αυτά τα τρόφιμα από τα «απαγορευμένα» που φαίνονται συνήθως περισσότερο δελεαστικά σε σχέση με τα «επιτρεπτά». Πρόκειται για τρόφιμα τα οποία απλά μας αρέσουν και τα απολαμβάνουμε ανεξάρτητα από τη βιολογική ή συναισθηματική πείνα…
Το κλειδί είναι η ποσότητα. Εδώ δεν μπορούμε να αναρωτηθούμε αν το θέλουμε αυτό το τρόφιμο πραγματικά, γιατί η απάντηση είναι ναι! Η πρόκληση είναι να πάρουμε την ευχαρίστηση και να σταματήσουμε όταν η βιολογική πείνα θα έχει καλυφθεί. Το ζήτημα είναι να μπορέσουμε να ζυγίσουμε την ικανοποίηση που θα πάρουμε με τις «επιβλαβείς» θερμίδες από τα λιπαρά ή τη ζάχαρη που θα καταναλώσουμε… ! Επιστράτευση της λογικής και ψυχραιμία!
