Με το δέκατο Athens Pride να είναι προ των πυλών, νομίζω ότι είναι πλέον μια κατάλληλη στιγμή για να μιλήσουμε για τον παροιμιώδη «ελέφαντα στο δωμάτιο» προσπαθώντας, παράλληλα, να διατηρήσουμε μια υποτυπώδη σοβαρότητά (πιστέψέ με, είναι πιο δύσκολο απ’ ό,τι φαίνεται)! Μην αγχώνεσαι, δεν θα μιλήσουμε για τους gay. Τουλάχιστον όχι πολύ! Σήμερα θα μιλήσουμε κυρίως για εσένα και για τους λόγους που, το να βρίσκεσαι κοντά σ’ έναν gay άντρα μπορεί να σε κάνει να νιώσεις άβολα ακόμα και αν ο ίδιος δεν κάνει τίποτα που να σε προκαλεί! Νομίζω ότι, στην πραγματικότητα, πρόκειται απλώς γι’ άλλη μία από εκείνες τις περιπτώσεις που μας τρομάζει αυτό που, για διάφορους λόγους, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε και, άρα, ν’ αποδεχτούμε.
Κατ’ αρχάς, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια, νομίζω ότι ο κυριότερος προβληματισμός σου όταν βρίσκεσαι στον ίδιο χώρο με έναν gay είναι η σκέψη ότι μιλάμε για έναν άντρα που τον ελκύουν ερωτικά άλλοι άντρες. Όπως εσύ, καλή ώρα. Θεωρείς λοιπόν πολύ πιθανό ότι θα σου την πέσει, φέρνοντάς σε, στην καλύτερη, σε πολύ δύσκολη θέση. Άκου τώρα μια είδηση: όπως ένας straight άντρας (τουλάχιστον κάποιος ο οποίος δεν είναι θολωμένος απ’ την μακροχρόνια αποχή απ’ το σεξ!), δεν νιώθει έλξη για κάθε γυναίκα που κυκλοφορεί γύρω του, έτσι ακριβώς και ένας gay δεν ελκύεται από τον κάθε άντρα που θα δει να περνάει από δίπλα του στον δρόμο!
Προφανώς, ο πραγματικός τρόμος αρχίζει την στιγμή που θα στην πέσει όντως ένας gay. Το γεγονός από μόνο του, σε βάζει αναπόδραστα στο τρυπάκι ν’ αρχίσεις να σκέφτεσαι τα πώς και τα γιατί: Μήπως στέλνω, ασυνείδητα, τα λάθος μηνύματα; Και αν είμαι gay και δεν το ξέρω; Είμαι κι εγώ ένας από αυτούς; Πανικός και ανατριχίλα! Μην αγχώνεσαι, αν ήσουν κι εσύ ένας από «αυτούς», κάτι μου λέει ότι θα το ήξερες ήδη. Και ακόμα και αν είσαι από εκείνους που είχαν μια ομοφυλοφιλική εμπειρία, κάποια στιγμή στη ζωή τους (πρόσφατα διάβασα κάπου ότι περίπου ένα 30% του straight πληθυσμού έχει πειραματιστεί με άτομα του ίδιου φύλου), να θυμάσαι πάντα αυτό που λέει ο σοφός λαός για τον ένα κούκο που δεν φέρνει την άνοιξη.
Επίσης, όσο υπεραπλουστευτικό κι αν ακούγεται, αν είσαι gay, είσαι. Αν δεν είσαι, (μάντεψε…) δεν είσαι! Και αν κάποιος άνθρωπος του περιβάλλοντός σου είναι, κατάλαβε ότι αυτή είναι η προτίμησή του και ζήσε μ’ αυτό γιατί, στην τελική, δεν σου πέφτει και κανένας λόγος, αν εκείνος είναι ευτυχισμένος μ’ αυτό. Άλλωστε, γιατί ν’ ασχολείσαι ιδιαίτερα με τις σεξουαλικές προτιμήσεις οποιουδήποτε άλλου – εκτός και αν δεν είσαι απόλυτα ικανοποιημένος με τις δικές σου;
Αν τώρα δεν είσαι από εκείνους που νιώθουν ρίγη να διατρέχουν την σπονδυλική τους στήλη όταν βρεθούν στο ίδιο δωμάτιο μ’ έναν gay, αλλά από εκείνους που υποστηρίζουν ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τους gay φτάνει να μην είναι προκλητικοί, να μην φιλιούνται δημόσια, να μην διεκδικούν τα ίδια δικαιώματα με τα ετερόφυλα ζευγάρια και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, βρίσκομαι στην πολύ δυσάρεστη θέση να σου πω ότι βαυκαλίζεσαι! Αυτή η τοποθέτηση, πέραν του ότι είναι παιδαριώδης, είναι και άκρως ρατσιστική. Και ναι, ούτε εμένα με τρελαίνει να βλέπω δύο άντρες να φασώνονται μες στη μέση του δρόμου αλλά, προσωπικά, βρίσκω εξίσου αντιαισθητικό και το να βλέπω ένα ετερόφυλο ζευγάρι να επιδίδεται σε αντίστοιχες εκδηλώσεις (πες με πουριτανό, αλλά είναι πολύ πιθανό να τους πετάξω ένα «get a room, for crying out loud» με την διάσημη, οξφορδιανή προφορά μου). Απ’ την στιγμή, όμως, που αποδέχεσαι το δικαίωμα ενός άντρα και μιας γυναίκας να φέρονται έτσι, πρέπει να μπορείς να το αποδεχτείς γενικότερα! Και μην ψαρώνεις με τις κουλαμάρες που σου λέει η Εκκλησία σχετικά και το θέμα! Ο αυνανισμός και το προγαμιαίο σεξ θεωρούνται επίσης αμαρτίες αλλά δεν νομίζω ν’ απέχεις από κάποιο απ’ τα δύο γι’ αυτόν τον λόγο (και αν το κάνεις, ειλικρινά σου εύχομαι περαστικά!).
Και κάτι τελευταίο. Ζούμε στο 2015 και, παρ’ όλ’ αυτά, υπάρχουν ακόμα πολλοί άνθρωποι που θεωρούν την ομοφυλοφιλία αρρώστια. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που πιστεύουν ότι, με την κατάλληλη θεραπεία, ένας gay μπορεί να έρθει στον ίσιο δρόμο (pun fully intended!). Σκέψου το αντίστροφα. Πιστεύεις ότι εσύ, όντας straight, θα μπορούσες ποτέ να μπεις στον «στραβό» δρόμο; Νομίζω ξέρουμε και οι δύο πολύ καλά την απάντηση!