Όπως περνάνε τα χρόνια και εσύ αλλάζεις, εξελίσσεσαι, ωριμάζεις με τον δικό σου μοναδικό τρόπο, τόσο παρατηρείς και τις αλλαγές που πραγματοποιούνται στις ανάγκες σου, στις προτεραιότητες και στις επιθυμίες σου. Σίγουρα δεν είσαι ο ίδιος άνθρωπος που ήσουν στα είκοσι και σίγουρα δεν θα είσαι ο ίδιος στα σαράντα σου.

Όταν έχεις φτάσει στη τρίτη δεκαετία της ζωής σου και τη διανύεις, συνειδητοποιείς ότι όλα αυτά για τα οποία ήσουν σίγουρος ότι θες πριν από λίγα χρόνια, έχουν αλλάξει, ή τουλάχιστον διαφοροποιηθεί ως ένα σημείο. Είναι αν θες οι χαρακιές που μετράς στη ζώνη σου, χαρακιές που έγιναν με δάκρυα χαράς και λύπης, με αξημέρωτα βράδια αγκαλιά τη μία με τις σκέψεις σου και την άλλη με τον σύντροφο σου. Μέσα από τις ατέλειωτες ώρες που πέρασες αναλύοντας χαρακτήρες και ερμηνεύοντας συμπεριφορές και μέσα από αυτή την επεξεργασία έμαθες και σιγά σιγά τον εαυτό σου, έμαθες τί σου αρέσει και τί όχι, τί μπορείς να ανεχτείς και τί απεχθάνεσαι.

Είναι μοιραία η συνειδητοποίηση του τί μας ολοκληρώνει πραγματικά, τί μας γεμίζει και τί έχουμε εν τέλει ανάγκη από τη ζωή μας και από τους ανθρώπους που έρχονται σε αυτήν. Φυσικά δεν είναι για όλους το ίδιο και εδώ είναι η μαγεία αλλά και το παιχνίδι που σου παίζει η μοίρα, το σύμπαν ή ό, τι άλλο μπορούμε να δεχτούμε ότι ορίζει ως ένα σημείο τουλάχιστον τη πορεία μας σε αυτόν τον κόσμο.

Δεν είναι εύκολο να βρεις κάποιον με τις ίδιες ανάγκες και απόψεις με εσένα. Να αντιλαμβάνεται τη ζωή και τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο που τα αντιλαμβάνεσαι εσύ. Αυτό αφορά τόσο φίλους όσο και συντρόφους.

Ο καθένας τη στιγμή που τον γνωρίζεις έχει φτάσει στο σημείο αυτό μέσα από έναν δικό του δρόμο και μετά από έναν δικό του αγώνα, άλλοτε βατό και άλλοτε αιματηρό. Είναι οι χαρακιές που αναφέραμε παραπάνω, που για άλλους είναι επιδερμικές και για άλλους έχουν βρει κόκκαλο. Οπότε προσπαθείς να βρεις κοινά, έναν κοινό παρονομαστή που να σας συνδέει και που πάνω σε αυτόν μπορεί να θεμελιωθεί μια σχέση.

Το κοινό που μπορούμε όλοι να έχουμε είναι η ανάγκη για επαφή, για ουσιαστική επικοινωνία, πέρα από την επιφάνεια και τα τετριμμένα. Υπάρχουν φυσικά και οι άνθρωποι που είτε συνειδητά είτε λόγω περιορισμένης αντίληψης αρνούνται να συνειδητοποιήσουν αυτή την ανάγκη τους.

Αναφέρομαι σε όλους εμάς που έχουμε αντιληφθεί ότι η ζωή είναι περισσότερο γεμάτη και αποκτά βαθύτερο νόημα όταν τη μοιράζεσαι με ανθρώπους σαν και εσένα, με ανθρώπους που έχουν ανάγκη να νιώσουν, να βιώσουν κάτι πιο ουσιαστικό και γνήσιο, έχουν ανάγκη να αισθανθούν συναίσθημα αγάπης, φιλίας, έρωτα. Το μόνο που εύχομαι είναι να μπορούμε να αναγνωρίζουμε τους όμοιούς μας λίγο πιο εύκολα και να μπορούμε να εκδηλώνουμε τις ανάγκες μας χωρίς φόβους και περιστροφές.