1) Για λέξεις και σκέψεις, νότες και αστέρια σε ένα δίκλινο δωμάτιο σε κάποιο μικρό νησί των Κυκλάδων..
2) Για το πιο ατλαζένιο όνειρο: τη θάλασσα, τους ψιθύρους της και τα μεγάλα της μυστικά… Για αυτό που της μνημόνευσε ο Σεφέρης: “Έχοντας ερωτευτεί και κατοικήσει αιώνες μες στη θάλασσα έμαθα γραφή και ανάγνωση”. Για τις στιγμές της, αυτές που ζήσαμε κοντά της, καρυκευμένες με άμμο, κύματα, αλάτι και αγάπη. Και γιατί, τελικά, «θάλασσα λανθασμένη δε γίνεται».
3) Για τα αδύνατα που ‘γιναν δυνατά…
4) Για μια αγκαλιά και για τις νίκες από τις οποίες θα βγούμε ήρωες…
5) Για φεγγαρόλουστες νύχτες και για ημέρες χτισμένες στην αγάπη
6) Για το καλοκαίρι και το πολύ γαλάζιο που αγαπήσαμε…
7) Για ένα μπαλκονάκι της άνοιξης και του ονείρου.
8) Και για τους «έρωτες» της ζωής στα πιο μικρά της πράγματα, που αξίζουν… Για αυτό το κείμενο-θησαυρό που μιλά για αυτούς: «Ερωτευτείτε… Την πιο μικρή ελιά στην κοιλιά της, τον απογευματινό ύπνο κάτω απ’ το αρμυρίκι ή την καρυδιά, την πιο λεπτή ειρωνεία, το παγάκι, την παρέα που κλαίει γελώντας και τη βουβαμάρα του καταστρώματος της επιστροφής. Ερωτευτείτε το κορίτσι που περνάει δίπλα σας εδώ και τώρα. Ερωτευτείτε.»
9) Για την αγάπη που φωτίζει με τη λάμψη του παραμυθιού την καθημερινότητα.
Το κείμενο αυτό είναι αφιερωμένο στις όμορφες αναμνήσεις που θα έρθουν και στους αγαπημένους εκείνους που είναι δίπλα μας και αξίζει να τους θυμίζουμε πως:
“Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει Τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα
Κι αυτό που θέλω να σου πω το πιο όμορφο απ’ όλα, δε στο ‘χω πει ακόμα…”
Nazim Hikmet
Σε έναν δικό μου αγαπημένο «ήρωα», τον Γιάννη.
