«Από µένα, µπαµπά, ποτέ δε δέχτηκες τίποτα που να µην ήταν τσάµπα ή µικρής αξίας. Ποτέ δεν έµαθες να παίρνεις. Δεν άντεχες την ιδέα να έχεις ανάγκη τον άλλον. Μπαµπά, νιώθω πως είναι πολύ αργά πια για σένα. Νιώθω πως είναι πολύ αργά πια για να περιµένω να µου µάθεις να δέχοµαι. Αλλά δεν είναι αργά για µένα, µπαµπά. Θέλω να µάθω να παίρνω, θέλω να µάθω ν’ αφήνω τους άλλους να µε στηρίζουν. Θέλω να µάθω να έχω ταίρι, µπαµπά. Όχι παιδί: ταίρι! Κι όσο για σένα, µπαµπά, δε θα καθίσω να περιµένω πότε θα µάθεις να παίρνεις. Σήµερα µεγάλωσα, µπαµπά… Ίσως από σήµερα να είµαι το πρώην παιδί σου.» (σελ. 222) «Φαντάζοµαι πως γράφω σε κάποια παλιά ασθενή μου, την Κλαούντια, όπως λένε και την κόρη µου… Και ίσως αυτή η Κλαούντια να είναι στην πραγµατικότητα η Κλαούντια που θα γίνει η κόρη µου σε λίγα χρόνια…» Αυτά είναι τα πρώτα γραπτά σε μορφή αλληλογραφίας του τότε νεαρού (1984) ψυχιάτρου-ψυχοθεραπευτή Χόρχε Μπουκάι, γραμμένα για μια ασθενή και επιστήθια φίλη του, την Κλαούντια, alter ego της μικρής του κόρης. Τα κείμενα των επιστολών άρχισαν εν αγνοία του να διακινούνται και να διαβάζονται μανιωδώς από τους ασθενείς του που ανακάλυψαν τις πρώτες του αναζητήσεις γύρω από τον έρωτα, την ομορφιά της ζωής, την αυτογνωσία και τα μυστήρια της ανθρώπινης ψυχολογίας».

Ένα ακόμα βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι που γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Ξεκινάει ένα καινούργιο ταξίδι στα μονοπάτια της ψυχολογίας, με τους αναγνώστες να έρχονται σε επαφή με θέματα, όπως, ο έρωτας, οι ανθρώπινες σχέσεις και η αυτογνωσία. Πάντα με τόνο αισιοδοξίας έρχεται να βάλει μια ακτίνα φωτός, στο μαύρο φόντο της ψυχής μας. Ευχάριστο στην ανάγνωση, σε γλώσσα κατανοητή για τους μη ειδικούς, με αρκετό ενδιαφέρον και πολλούς λόγους να προβληματιστείς.

« Αν μπορούσα να διαλέξω εγώ πώς θα νιώθω για τους ανθρώπους γύρω μου, θα διάλεγα να ερωτεύομαι όσο πιο έντονα μπορώ».

«Ο Χόρχε Μπουκάι (Jorge Bucay) γεννήθηκε το 1949 στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Γιατρός και ψυχοθεραπευτής της σχολής Γκεστάλτ, ειδικεύτηκε στη θεραπεία των νοητικών ασθενειών εργαζόμενος αρχικά σε νοσοκομεία και κλινικές και, εν συνεχεία, δίνοντας διαλέξεις σε ιδρύματα, κολέγια, θέατρα, καθώς και σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς. Μονίμως και παντού προσκεκλημένος, προσπαθεί να παρίσταται σε μαθήματα, σεμινάρια και συνέδρια στην Αργεντινή, την Ουρουγουάη, τη Χιλή, το Μεξικό, τις Η.Π.Α, την Ιταλία, την Ισπανία… Όταν αποφάσισε να ασχοληθεί και με τη συγγραφή, είδε περισσότερα από δώδεκα βιβλία του να μεταφράζονται σε -τουλάχιστον- είκοσι μία γλώσσες και να τοποθετούνται πρώτα στις λίστες των ευπώλητων κάθε χώρας. Εργάζεται ως ψυχοθεραπευτής ενηλίκων, ζευγαριών και κοινωνικών ομάδων».