Καλησπέρα σας! Τι κάνετε; Τι μπορώ να κάνω για εσάς; (part 1)

Σε μια απλή βάρδια μου πίσω από το μπαρ μπορεί να συναντήσω και 30(!) διαφορετικούς χαρακτήρες. 30 διαφορετικές προσωπικότητες. 30 διαφορετικές διαθέσεις. 30 διαφορετικές γευστικές προτιμήσεις. 30 διαφορετικές ερωτικές διαθέσεις. Και γενικά 30 διαφορετικούς ανθρώπους. Το 30 είναι τυχαίος αριθμός, μπορεί να είναι 3 ή και 103, ανάλογα τη μέρα, την περίοδο και το μπαρ, φυσικά. Χωρίς παρεξήγηση, δεν είμαι ψυχολόγος και προς θεού δεν προσπαθώ να το παίξω ψυχολόγος.

Εμπειρικά, πολλά μπορείς να καταλάβεις παρατηρώντας το ντύσιμο, το στυλ και το ύφος του κάθε ανθρώπου, αλλά πολλές φορές εκπλήσσομαι – είτε θετικά είτε αρνητικά. Αυτό που με εκπλήσσει τις περισσότερες φορές είναι η αγένεια και πραγματικά είναι κρίμα. Είναι κρίμα γιατί κάθε φορά που είσαι αγενής με το μπάρμαν σου ή με το σερβιτόρο σου ή με όποιον βρίσκεται τριγύρω σου τόσο πιο πολύ υποβαθμίζεις τον εαυτό σου και δημιουργείς ακόμα ένα κενό σε αυτό που θέλω να ονοματίζω «Ο Παράδεισος Των Bartender» (που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η Αθήνα και εν μέσω κρίσης). Δύσκολη η ζωή του μπάρμαν, μην τη δυσκολεύεις περισσότερο. Όχι τίποτα άλλο, αλλά κρίμα δεν είναι να περιμένεις 30 λεπτά για ένα ποτό;

Η αντιμετώπιση που οφείλω να έχω είναι διαφορετική απέναντι στο καθένα, χωρίς να σημαίνει ότι είμαι ψεύτικος και υποκριτής αλλά πάντα χαμογελαστός και ευγενικός. Αν και σχεδόν όλα είναι μεταβλητά ανά πάσα στιγμή, ένα μένει σταθερό και δεν αλλάζει, ο χαιρετισμός Καλησπέρα σας! Τι κάνετε; όταν πλησιάζεις στο  μπαρ και Τι μπορώ να κάνω για εσάς; όταν σε βλέπω ότι θέλεις να μου παραγγείλεις. Ναι είναι σαν μια όμορφη ρουτίνα για εμένα. Έχω κι άλλες αλλά δεν είσαι έτοιμος να τις μάθεις ακόμα. Λειτουργούν αγχολυτικά για εμένα και δεν μπορώ να τα μοιραστώ και όλα, κάποια προτιμώ να κρατάω για εμένα.

Η ενέργεια.

Βάλε στο μυαλό σου την εικόνα ενός μπαρ γεμάτο από κόσμο. Βότκα, τζιν, ουίσκι, ρούμι, τεκίλα, μπίρα, κρασί ή οτιδήποτε άλλο πίνεις, μαζί με μουσική και καλή παρέα. Σκοπός η διασκέδαση. Η διασκέδαση μας πληρώνει. «Πρέπει να διασκεδάζεις το κόσμο μου λέγανε οι παλιοί», τώρα οι καινούργιοι μου λένε «συνδυάζω έλαιοζάκχαρα από αβοκάντο με gin infused με περγαμόντο και καπνιστό χέλι». Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Ίσως να μην καταλάβω ποτέ, γιατί και εγώ όταν είμαι σε κάποιο μπαρ θέλω το ποτό μου περιποιημένο (αν και προτιμώ τα κλασσικά whisky, G&T και Daiquiris) αλλά θέλω και να περάσω όμορφα. Μάλλον η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Η ενέργεια του χώρου επηρεάζετε από το μπάρμαν, κατά κύριο λόγο. Όπως και να το κάνουμε αυτός κινεί τα νήματα και το καταλαβαίνεις όταν μείνεις μαζί του μέχρι το κλείσιμο, μέχρι να ανοίξουν τα φώτα και να κλείσει η μουσική. Τότε τα λέμε όλα.

Να τον σέβεσαι, γιατί ο μπάρμαν ξέρει τη γυναίκα σου, ξέρει και τη γκόμενα σου, όπως μου είπε ένας παλιός πριν λίγο καιρό. Είχε δίκιο.

Όσο και να τα αναλύουμε ίσως να μην καταλήξουμε σε κάποιο συμπέρασμα. Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί μπάρμεν. Υπάρχουν πιο γρήγοροι και πιο δημιουργικοί από άλλους. Στο κάτω-κάτω μπάρμεν είμαστε, δεν ασχολούμαστε και με πυρηνική φυσική.  Το θέμα είναι να σέβεσαι αυτό που κάνεις και αυτούς που επηρεάζεις, είτε είσαι μπάρμαν είτε κομμωτής είτε Πρωθυπουργός της Ελλάδας.