Ναι η μεσογειακή διατροφή είναι ποιοτική και αποτελεί πρότυπο για τη διατροφή σχεδόν όλου του δυτικού κόσμου και ναι είναι πολύ νόστιμη. Εμείς όμως περήφανα την κάνουμε μπάχαλο… Δε φταίει η κουζίνα μας αλλά η ιδιοσυγκρασία μας:

• Υπερβολική χρήση ελαιολάδου. Το ελαιόλαδο είναι αντικαρκινικό και αντιοξειδωτικό. Σε υπερβολική κατανάλωση όμως, είναι απλά παχυντικό. Αρκεί να αναφερθεί ότι μια κουταλιά της σούπας μας δίνει 135 θερμίδες ή μάλλον ας το πάμε αλλιώς, με ποσότητες που καταλαβαίνουμε στην ελληνική οικογένεια: 1 κιλό λάδι έχει 9.000 θερμίδες!
• Φαγητά στη μέση του τραπεζιού. Όταν βγαίνουμε έξω παραγγέλνουμε ορεκτικά για να τα μοιραστούμε, αρκετά ώστε να χορτάσουν και όσοι κάθονται στο διπλανό τραπέζι και πιθανότατα παίρνουμε και τη δική μας μερίδα. Εκεί όμως όπου ένας βορειοευρωπαίος μπορεί να πάθει εγκεφαλικό είναι στα οικογενειακά τραπέζια όπου η κατάσταση πραγματικά ξεφεύγει.
• Θεωρούμε το «μπούκωμα» του άλλου με φαγητό περιποίηση και την άρνηση τροφής ως προσβολή. Το έκαναν οι μαμάδες, και πιθανότατα το κάνουμε κι εμείς χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Μπορεί να μη μαγειρέψουμε, αλλά το να παραγγείλουμε 3 πίτσες για 3 άτομα είναι πάνω κάτω το ίδιο.
• Στο ίδιο μοτίβο, δεν μπορούμε να διανοηθούμε να περάσουμε καλά χωρίς να φάμε. Είναι το γνωστό που ακούω στο γραφείο: «στο λέω από τώρα, δεν υπάρχει περίπτωση να μη φάω το Πάσχα/ στα γενέθλιά μου (και όλων των φίλων και συγγενών)/ στις διακοπές κλπ.
• Η παραδοσιακή μας κουζίνα δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο επιβαρυντικό όπως κρέμα γάλακτος ή μπέικον. Κάνουμε όμως ό,τι μπορούμε με τα κοκκινιστά που τα έχουμε τσιγαρίσει καλά καλά και συνεχίζουμε με την πέτσα από διάφορα ζώα (βλ. παϊδάκια, αρνί κλπ)
• Έχουμε τους καλύτερους φούρνους του πλανήτη και πολλοί βασίζουμε την επιβίωσή μας σε αυτούς. Υπάρχουν άνθρωποι εθισμένοι σε οτιδήποτε παράγεται μέσα σε ένα φούρνο και δε μιλάμε μόνο για το ψωμί, αλλά και για τις σφολιάτες, τα παξιμάδια και τα βουτήματα.
• Θεωρούμε τα τοπικά αλκοολούχα προϊόντα light. Αν το κρασί ή το τσίπουρο το έστειλε ο θείος του κουμπάρου, για κάποιο λόγο πρέπει να καταναλωθεί με την ίδια άνεση που θα τρώγαμε ένα κεκάκι.