Μια φράση ειπωμένη από πολλά στόματα, ακούγεται λίγο κλισέ και αρκετά ασαφής, αλλά κρύβει πίσω της μια ολόκληρη θεωρία. Στην πραγματικότητα τρώμε όπως να’ ναι και όπως τύχει ανάλογα τις συνθήκες. Ακόμα και όταν ακολουθούμε ένα πρόγραμμα διατροφής, αυτό δεν είναι απόλυτα συνειδητό. Εκτελούμε εντολές χωρίς να το πολυσκεφτούμε και αγωνιούμε μόνο για το αποτέλεσμα. Στο σχολείο σίγουρα δε μας έμαθαν πώς να τρώμε. Στο σπίτι μας, μας έμαθαν πώς να τρώμε σαν τους γονείς μας ή προσπάθησαν να μας μάθουν να τρώμε κάπως διαφορετικά, αλλά τη στιγμή που σκουπίσαμε με το δάχτυλο τη σάλτσα που περίσσεψε από το τάπερ και τη φάγαμε χωρίς δεύτερη σκέψη, καταλάβαμε ότι έχουμε γίνει σαν τη γιαγιά μας.
Πώς είναι δυνατόν να μάθει κάποιος να τρώει; εννοώ πρακτικά; Πρέπει να κάνουμε κάποιες ερωτήσεις στον εαυτό μας και οι απαντήσεις θα μας κατατοπίσουν:
- γιατί; γιατί θέλω να φάω; πεινάω; πραγματικά; αν όχι, ποιο αίσθημα επικρατεί; μπορώ να το διαχειριστώ διαφορετικά; Θα χρειαστούν αρκετές φορές μέχρι να καταλάβουμε ακριβώς τι μας συμβαίνει και θα πρέπει κάθε φορά να κάνουμε στον εαυτό μας την ερώτηση για να φτάσουμε στο μοτίβο που μας οδηγεί σε λάθος κινήσεις.
- πότε; κάνω καθορισμένα γεύματα; τρώω συνέχεια; χάνω γεύματα; τσιμπολογάω; Καλό είναι τα γεύματα να είναι ορισμένα. Χοντρικά να μην τρώμε πριν το δίωρο και να μη μένουμε νηστικοί περισσότερο από 4 ώρες.
- πώς; κάθομαι; τρώω στο πόδι; έχω οθόνη (τηλεόραση/ υπολογιστή/ κινητό) γύρω μου; το πιάτο μου είναι όμορφο; κάνω συγχρόνως δουλειές; Το φαγητό είναι απόλαυση, το λιγότερο που αξίζει λοιπόν, στον εαυτό μας είναι να αφιερώνουμε 5-10 λεπτά μόνο σε αυτή τη διαδικασία. Με αυτόν τον τρόπο θα αισθανόμαστε περισσότερο χορτάτοι, ικανοποιημένοι και θα έχουμε καλύτερη πέψη.
- ποιος; ποιος ετοίμασε το φαγητό; όχι μόνο ποιος το μαγείρεψε αλλά και ποιος το έφτασε στα χέρια μας (είναι φρέσκο; είναι κονσέρβα; δεν έχουμε ιδέα;). Ακόμα και αν δεν έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε με την κουζίνα, μπορούμε οι επιλογές μας να πλησιάζουν τις σπιτικές.
- τι; φτάσαμε λοιπόν στο δια ταύτα: τι θα φάω; τι χρειάζεται το σώμα μου; τι θα μου κάνει καλό; τι μου προσφέρει η επιλογή μου;
Μπορεί συχνά να λέμε «πρέπει να μάθω να τρώω» αλλά ακόμα πιο συχνά λέμε «ξέρω τι πρέπει να φάω αλλά δεν το κάνω». Οι σκέψεις δικές σας…