Είσαι dj, προετοιμάζεσαι για κάθε βραδιά σου, μιξάρεις μουσική, κατεβάζεις (η πειρατεία σκοτώνει #not) αγοράζεις καινούρια τραγούδια, γιατί η δουλειά σου είναι μια: να παίξεις καλή μουσική, να πιάσεις το vibe του κόσμου και να κάνεις όλο το bar να κουνιέται/χορεύει για σένα.
Όλα αυτά ισχύουν σε κάποιο παράλληλο σύμπαν. Ουσιαστικά είσαι ένας ανθρώπινος ελβετικός σουγιάς, γιατί στα μάτια των θαμώνων είσαι τουλάχιστον 1 από τα παρακάτω:
- Φωτογράφος: Ο Neil Armstrong έφτασε στο φεγγάρι και έβγαλε 1 φωτογραφία. Η παρέα που θα κάτσει μπροστά στον dj θα βγάλει τουλάχιστον 347, τώρα με το Snapchat μπορεί και 529. Συνήθως θα σου ζητήσουν να τραβήξεις τις 231, αδιαφορώντας αν τελειώνει το τραγούδι ή αν θες να ετοιμάσεις την επόμενη αλλαγή.
- Γκαρνταρόμπα: Οκ, είσαι τυχερός γιατί όσο γεμάτο κι αν είναι το μαγαζί έχεις το χώρο σου. Έχεις και λίγο ελεύθερο αποθηκευτικό χώρο. Όμως το χειμώνα, όπου τα “να σου δώσω την τσάντα μου/το φουλάρι μου/το μπουφάν μου/τη ζακέτα μου/τα σκουπίδια που έφερα από το σπίτι μου/την πεθερά μου να τα βάλεις δίπλα σου” πάνε βροχή, το booth σου μοιάζει με πάγκο του Zara την 1η μέρα εκπτώσεων. Και το χειρότερο; Στο τέλος θα πρέπει να τα ξεδιαλύνεις για να τα δώσεις πίσω.
- Barman: 9 στα 10 bar έχουν το dj booth δίπλα στο bar. Στην αρχή νιώθεις ευλογημένος, αφού το refill σου είναι υπόθεση δευτερολέπτων. Εκεί που παίζεις έρχεται πανέμορφη γυναίκα προς το μέρος σου, σε κοιτάει, νιώθεις θεός, η αυτοπεποίθηση χτυπάει κόκκινο γιατί είσαι σίγουρος ότι θα σου πει πως παίζεις πολύ ωραία, αλλά τελικά αυτό που συμβαίνει: “1 Aperol Spritz για μένα και 1 Bombay tonic για το αγόρι μου”. Fail.
- Γραφείο πληροφοριών: Η ίδια γυναικάρα έρχεται προς το μέρος σου, σκέφτεσαι ότι θα σου δώσει συγχαρητήρια για τη μουσική, ότι θα σε ρωτήσει πώς λένε το τραγούδι που παίζει, ότι θα σε καλέσει για διακοπές στη βίλα της στην Ύδρα, αλλά τελικά: “Πού είναι η τουαλέτα;” Και το χειρότερο; Δεν σου λέει καν να συναντηθείτε εκεί σε 5 λεπτά.
- Jukebox: Βασικά, μακάρι να ήσουν jukebox, γιατί το jukebox έχει έναν αριθμό από τραγούδια και τέλος. Δεκτές και ευπρόσδεκτες οι παραγγελίες, αλλά όταν λες ότι δεν έχεις ένα τραγούδι, είτε δεν το έχεις, είτε θες να το αποφύγεις γιατί δεν κολλάει στο ύφος του μαγαζιού. Εκεί πάντα θα έρθει ο τύπος “πάρε αυτό το cd και βάλε το 3”, ο “έχω σε στικάκι το νέο τραγούδι των *&$&^*(&* (εκάστοτε άκυρο συγκρότημα)” ή ο wifi-enthusiast “μπες στο YouTube και βάλε το τραγούδι του group μου από 1 live που παίξαμε πριν 1 μήνα”, το οποίο είναι σε επίπεδο ποιότητας video από Nokia
- Ψυχολόγος: Εκεί λίγο πριν το κλείσιμο θα σου έρθει τύπος που είναι μόνος, θα πάρει whiskey και θα σου ζητήσει κομματάρα, συνήθως μια καλή ροκιά. Και τη στιγμή που θα του πεις “φοβερό κομμάτι, από τα αγαπημένα μου” έχεις γίνει ο ψυχολόγος του. Θα σου πει τα εσώψυχά του, θα σε κεράσει τουλάχιστον 3 σφηνάκια και δεν θα φύγει μέχρι να κλείσει το μαγαζί.
- Ήρωας: Ήρωας είσαι τη βραδιά που θα σου τύχουν ΟΛΑ τα παραπάνω.
Για όλους τους παραπάνω λόγους λατρεύω αυτή τη δουλειά. Είναι το μεγαλύτερο αγχολυτικό, ακόμα κι αν ο φίλος της κατηγορίας 6 σου ζητήσει Ραμόνες (ναι, με τον τόνο στο “ο” και με έψιλον στο τέλος). Και να συνεχίσετε να μου κάνετε όλα τα παραπάνω, μαζί με μερικά καινούρια, για να γράψω κι άλλο άρθρο J
