Μπορείς να καταλάβεις το μεγαλείο του κάθε ανθρώπου, μόνο όταν δημιουργήσει κάτι και ο ίδιος χαθεί για πάντα. Συμβαίνει τώρα, συνέβαινε πάντοτε. Έτσι έγινε και με τον Μπουκόφσκι. Εκείνο τον άντρα που όχι μόνο εμπνέει το 90 τοις εκατό του πληθυσμού στην γη, αλλά έχει χτίσει δικούς του κόσμους που μοιράζεται μαζί μας. Άσχημους μεν, “μεγαλείο” (όπως θα έλεγε και ο ίδιος) δε.
Ο Τσάρλς Μπουκόφσκι ήταν μια ευφυΐα που έπινε περισσότερο απ’ όσο έπρεπε, ποτέ δεν έγραψε κάτι ευχάριστο για την σκληρή πραγματικότητα του κόσμου και ποτέ δεν ακολούθησε κανέναν κανόνα ζωής. Είναι γνωστός για την μοναδική του οπτική γωνία για τη ζωή, την αγάπη και το αλκοόλ. Στο «The Bukowski Tapes, Vol.2», σε ένα πάρκο στο Λος Άντζελες διηγείται μια από τις πολλές ιστορίες του με το αλκοόλ ενώ πίνει και καπνίζει με μουσική υπόκρουση κάτι σαν ψαλμωδίες. Αυτό ήταν το χειρότερο hangover του.
«To αλκοόλ είναι πιθανώς ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχουν εμφανιστεί στη Γη – μαζί με μένα. Ναι… είμαστε δύο από τα καλύτερα πράγματα επάνω σε αυτή τη Γη. Γι’ αυτό…και τα πάμε καλά αυτό κι εγώ.», σε μια συνέντευξη του στον Σων Πεν για το Interview.
Η σχέση του με το αλκοόλ και την συγγραφή λοιπόν, μοιάζει μοναδική. Σαν κάποια αυτοκαταστροφική σχέση που πάντα είχες μα ποτέ δεν ήθελες να παραδεχτείς. Μόνο που ο ίδιος παραδέχεται και διδάσκει.
- Αν έχεις χάσει την ψυχή σου και το ξέρεις, τότε έχει μείνει λίγη ακόμα ψυχή για να χάσεις.
- Όταν η αγάπη γίνεται διαταγή, το μίσος μπορεί να γίνει ευχαρίστηση.
- Οι ιδανικές συνθήκες είναι μεταξύ 10 μ.μ και 2 π.μ. Ένα μπουκάλι κρασί, τσιγάρα, ραδιόφωνο που παίζει κλασική μουσική. Γράφω 2 ή 3 νύχτες την εβδομάδα.
- Υπάρχουν φορές που αυτά τα μάτια μέσα στον εγκέφαλό σας κοιτάζουν πίσω σε σας.
- Αυτό είναι το πρόβλημα με το ποτό, σκεφτόμουν καθώς έβαζα ένα ακόμη. Εάν κάτι κακό συμβεί, πίνεις στην προσπάθειά σου να ξεχάσεις. Εάν κάτι καλό συμβεί, πίνεις ώστε να το γιορτάσεις. Αν δεν συμβαίνει τίποτα, πίνεις για να συμβεί.
- Το πιόμα είναι μια συναισθηματική πράξη. Είναι η ώθηση για να ξεπεράσεις την καθημερινή ρουτίνα, όπου όλα είναι ίδια. Σε τραβάει έξω από το σώμα σου και το νου σου, για να σε πετάξει στον τοίχο. Έχω την αίσθηση ότι το πιόμα είναι μια μορφή αυτοκτονίας, όπου σου επιτρέπεται να επιστρέψεις στη ζωή και να ξαναρχίσεις την επόμενη μέρα. Είναι σαν να σκοτώνεις τον εαυτό σου και να ξαναγεννιέσαι. Φαντάζομαι ότι έχω ζήσει δέκα ή δεκαπέντε χιλιάδες ζωές.
- Σκέφτομαι ότι χρειάζομαι ένα ποτό. Σχεδόν όλοι χρειάζονται ένα πότο, μόνο που δεν το γνωρίζουν.
- Το μεθύσι ήταν ωραίο πράγμα. Κατέληξα στο συμπέρασμα πως από δω και στο εξής θα μου άρεσε. Εξαφάνιζε κάθε τι το αυτονόητο, και ίσως, αν κατάφερνες να εξαφανίζεις τα αυτονόητα αρκετά συχνά, έπαυες να είσαι αυτονόητος ο ίδιος.
- Όταν έπινες, ο κόσμος ήταν ακόμα εκεί έξω, τουλάχιστον όμως δεν σε είχε τσακωμένο από το λαιμό.
- Αυτό που θέλει μια γυναίκα είναι μια αντίδραση. Αυτό που θέλει ένας άντρας είναι μια γυναίκα.
- Ενώ οι άνδρες ασχολούνται με το ποδόσφαιρο ή την μπύρα ή κάτι άλλο, αυτές οι γυναίκες μας σκέφτονται: Εστιάζουν την προσοχή τους πάνω μας, μας μελετούν και αποφασίζουν τι θα κάνουν: να μας δεχτούν, να μας δώσουν μια κλωτσιά, να μας ανταλλάξουν με κάτι καλύτερο ή απλά να μας σκοτώσουν.
- Στα 25 όλοι είναι υπέροχοι. Στα 50 κάτι πρέπει να κάνεις για να γίνεις.
- Είναι δυνατόν να αγαπήσεις έναν άνθρωπο εάν δεν τον γνωρίζεις πολύ καλά.
- Εάν πετύχεις να ξεγελάσεις κάποιον δεν σημαίνει ότι είναι χαζός. Απλά σημαίνει ότι σε εμπιστεύεται περισσότερο από όσο αξίζεις.
- Η ομορφιά δεν είναι τίποτα, δεν μένει. Δεν ξέρεις πόσο τυχερός είσαι να είσαι άσχημος, γιατί αν αρέσεις στους ανθρώπους ξέρεις ότι είναι για κάτι άλλο.
- Η αγάπη είναι για τους κιθαρίστες, καθολικούς και φανατικούς στο σκάκι.
- Δεν μισώ τους ανθρώπους. Απλώς νιώθω καλύτερα όταν δεν είναι γύρω μου.
- Μερικές φορές σηκώνεσαι το πρώι από το κρεβάτι και σκέφτεσαι πως δεν θα τα καταφέρεις και ύστερα γελάς αφού θυμάσαι όλες τις προηγούμενες φορές που ένιωσες ακριβώς έτσι.
- Ήθελα τα πάντα ή τίποτα.
- Υπάρχουν πολύ χειρότερα πράγματα από την μοναξιά, μα συνήθως μας παίρνει δεκαετίες ολόκληρες να το καταλάβουμε και όταν αυτό συμβαίνει είναι πολύ αργά, και δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να είναι πολύ αργά.
- Βρες αυτό που αγαπάς και άστο να σε σκοτώσει.
- Σε αγάπησα όπως ένας άντρας αγαπά μια γυναίκα που δεν ακουμπά, μόνο της γράφει και κρατάει μικρές φωτογραφίες της.
- Μια αγάπη σαν και αυτή ήταν μια σοβαρή αρρώστια. Μια αρρώστια από την οποία ποτέ δεν αναρρώνεις εντελώς.
- Η ποίηση είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν συμβαίνει τίποτα άλλο.
- Υπάρχει ένα μέρος στην καρδιά μας που δεν θα γεμίσει ποτέ. Ένα κενό. Και ακόμη και στις καλύτερες στιγμές και τις σπουδαιότερες, θα το αναγνωρίζουμε. Θα το αναγνωρίζουμε περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Πως υπάρχει ένα μέρος της καρδιάς μας που ποτέ δε θα γεμίσει και θα περιμένουμε και θα περιμένουμε, μέσα σε αυτό το κενό.
- Θυμάμαι να ξύπνησα ένα πρωί και να βρήκα τα πάντα πασαλειμένα με το χρώμα μιας ξεχασμένης αγάπης.
- Η αγάπη είναι μια μορφή προκατάληψης. Αγαπάς όλα αυτά που χρειάζεσαι, όλα αυτά που σε κάνουν να νιώθεις καλά και όλα εκείνα που σε βολεύουν. Πως μπορείς να λες ότι αγαπάς έναν άνθρωπο όταν υπάρχουν δέκα χιλιάδες άνθρωποι που δεν έχεις γνωρίσει; Και ίσως ποτέ να μην γνωρίσεις. Αλλά εντάξει, κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε όμως πρέπει να καταλάβουμε πως η αγάπη είναι μόνο το αποτέλεσμα μιας τυχαίας ανακάλυψης. Οι περισσότεροι άνθρωποι το μεγαλοποιούν. Με βάση αυτά, ένα καλό σεξ δεν πρέπει να περιφρονείται εντελώς. Όμως και αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας τυχαίας συνάντησης. Έχεις δίκιο. Στην υγειά μας, θα πάρουμε ακόμη ένα.
- Αν δεν βγαίνει από την ψυχή σου σαν πύραυλος, αν η στασιμότητα δεν σε οδηγεί στην τρέλα, την αυτοκτονία ή την δολοφονία, τότε μην το κάνεις. Αν ο ήλιος μέσα σου δεν καίει τα σωθικά σου, μην το κάνεις. Όταν θα έρθει η ώρα και θα επιλεχθείς, θα γίνει από μόνο του και θα συνεχίσει να γίνεται μέχρι να πεθάνεις ή να πεθάνει εκείνο μέσα σου. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, δεν υπήρχε ποτέ.
- Πήγα στα χειρότερα μπαρ ελπίζοντας να πεθάνω αλλά το μόνο που κατάφερνα ήταν να μεθάω για ακόμη μια φορά.
- Είχε κυριευθεί από τρία απλά πράγματα: το ποτό, την απέχθεια και την μοναξιά. Και δύο ακόμη, τη νιότη και την ομορφιά.
- Συνήθως κουβαλάω μαζί μου πράγματα να διαβάσω έτσι ώσε να μην χρειαστεί να κοιτάξω τους ανθρώπους γύρω μου.
- Παρ’ όλα αυτά, οι γυναίκες, οι καλές γυναίκες, πάντα με τρόμαζαν γιατί τελικά θέλουν να τους δώσεις την ψυχή σου και ό,τι ψυχή έχει απομείνει από την δική μου, ήθελα να την κρατήσω.
- Όσα λιγότερα χρειαζόμουν, τόσο καλύτερα ένιωθα.
