Πολύ συχνά μοιάζουμε να ξεχνάμε πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στην ζωή ενός ανθρώπου η φαντασία. Μεγαλώνουμε και πιστεύουμε ότι έχουμε πολύ πιο σημαντικά πράγματα να κάνουμε από το να κάτσουμε να σκεφτούμε την δύναμη της δημιουργικότητας και της επιρροής που μπορεί να έχει σε εμάς και τους γύρω μας. Πριν μερικά λεπτά, καθώς έκανα scroll στο Lost At E Minor, έπεσα πάνω στην παρακάτω μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων του Brandon Oldenburg, “Taking Flight”. Το “Taking Flight” είναι εμπνευσμένο από την ζωή και την κληρονομία του Antonio Pasin, εφευρέτη του Radio Flyer Wagon. Μέσα σε πέντε λεπτά, ο Oldenburg μας δείχνει πόσο δυνατή είναι η φαντασία ενός ανθρώπου, αν την αφήσει. Ο μικρός Τόνι, πηγαίνει έκτακτα στον παππού του γιατί κάτι προέκυψε στην δουλειά του μπαμπά του και για ακόμη μια φορά δεν κατάφεραν να περάσουν χρόνο μαζί. Μετά από παράπονα και έναν μικρό χαμό για το ότι ο παππούς κάνει “πράγματα για μεγάλους”, όπως το να κουρεύει το γρασίδι, ο Τόνι βλέπει μια φωτογραφία ενός μικρού αγοριού με τον παππού του και προσπαθεί να την φτάσει. Πέφτοντας στο πάτωμα του γκαράζ και τρέχοντας να δει αν είναι καλά ο παππούς του Τόνι, λέει μόνο μια μικρή φράση: “Δεν σου έχει πει  ποτέ ο μπαμπάς σου το ταξίδι που κάναμε με αυτό;” Έτσι ξεκινάει ένα ταξίδι φαντασίας στο κεφάλι του Τόνι και του παππού του, με ζούγκλες, αεροπλάνα και κροκόδειλους, ενώ ταυτόχρονα βλέπουμε σε δύο πλάνα ένα κοριτσάκι που την ίδια στιγμή κάθεται στο περβάζι του σπιτιού της και παίζει σε κάποιο tablet. Οι διαφορές των δύο αυτών παιδιών είναι εμφανείς. Όπως και το ότι ο παππούς δεν έκανε πάντα “πράγματα για μεγάλους” ήθελε απλώς μια μικρή υπενθύμιση. Όπως όλοι μας άλλωστε. Ένα αγόρι μαθαίνει πως να είναι παιδί, ένας πατέρας πως να γίνει μπαμπάς και ένας παππούς μα θυμίζει τι πραγματικά σημαίνει το να είσαι παιδί.