Είναι πλέον πασίγνωστες, σχεδόν κλισέ, οι συμβουλές ευτυχίας. Μικρές χαρούμενες στιγμές με την οικογένεια σου, να ακούσεις μουσική, να μυρίσεις λουλούδια, να πας βόλτα στη παραλία. Πόσα όμως μας ευχαριστούν και δεν περιλαμβάνονται σε λίστες με κλισέ; 

Οι ρομαντικές κομεντί, τα πρησμένα μάτια, τα χαρτομάντηλα παντού

Δεν μπορεί να βλέπουμε το Notebook ενώ δε μας αρέσει. Δεν μας ανάγκασε κανείς. Μας αρέσουν οι ιστορίες αγάπης, έχουμε περιέργεια πως θα καταλήξουν, είμαστε εθισμένοι στην ελπίδα πως τα πράγματα στο τέλος πάντα πάνε καλά. Πρέπει να γίνει μια έρευνα πάνω σ αυτό και να μελετηθεί πόσοι άνθρωποι αναφέρουν ως αγαπημένη τους ταινία μια που να τελειώνει με θάνατο ή χωρισμό. Ή εστώ να θυμούνται εύκολα μια τέτοια ταινία. Άρα απολαμβάνουμε τα δράματα, τα κλάμματα, τις μύξες στο σινεμά.

Τα βίντεο με ανθρώπους που πέφτουν

Προσωπικά δεν περνάω καλά με αυτά τα βίντεο αλλά έχω παρακολουθήσει αρκετές φορές συναδέρφους που έχουν χάσει το παραμικρό ίχνος σοβαρότητας βλέποντας videos με ανθρώπους που τρώνε τούμπες/πέφτουν από ψηλά/απλά σκοντάφτουν/σκοτώνονται. Παραδέχομαι πως είναι κάπως αστείο να δεις μπροστά σου κάποιον να πατάει το κορδόνι του και να χάνει την ισορροπία του αλλά εδώ υπάρχει μια διαφορά με το βλέπω βίντεο με άνθρωπο που πέφτει από ατύχημα από τον 5ο όροφο και δε μπορώ να πάρω ανάσα από τα γέλια. Παρόλα αυτά εγώ κρατάω ότι υπάρχει αυτή η -παράξενη- μερίδα ανθρώπων που είναι ευτυχισμένη με την κακή τύχη της -άτυχης- άλλης μερίδας που πέφτει και χαρίζει γέλιο στους πρώτους.

Nα κάνεις εικόνα την κηδεία σου

Αυτή η φανταστική συνήθεια των ανθρώπων που ενώ λυπούνται ή τρομάζουν βαθιά στην προοπτική του θανάτου τους, στη σκέψη ότι εκεί θα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα έχουν πλαντάξει από το κλάμα, χαμογελούν. Πόση ανάγκη για επιβεβαίωση πια; Μας αγαπάνε. Και θα κλάψουν σίγουρα. Ένας, δύο, πέντε; Πάντως κάποιος θα κλάψει. Ο παππούς μου πάντως έλεγε ”’όσοι περισσότεροι κλάψουν για μένα τόσο καλύτερα” εννοώντας ότι αυτό θα σημαίνει πως θα είναι πια γέρος και όλοι θα συνεχίσουν τις ζωές τους χωρίς πολλές εξηγήσεις και κλάμματα με κάλυψη από την απάντηση ”μακάρι να φτάσουμε τα χρόνια του”.

Oι καυγάδες στο δρόμο, οι γειτόνισσες που μαλώνουν, τα ευτράπελα σε δημόσιες υπηρεσίες

Όσο και αν βιάζεσαι στο δρόμο παραδέξου πως έχεις για λίγο απολαύσει καυγά οδηγών ταξί. Παραδέξου πως γίνεται λίγο πιο ενδιαφέρουσα η αναμονή στο ΙΚΑ όταν κάποιος φωνάξει με θάρρος ”με ένα ταμείο δε γίνεται δουλειά, οι υπεύθυνοι δεν το βλέπουν;”. Και πόσο ωραία έχεις περάσει όταν στον ακάλυπτο μαλώνουν για μια μπουγάδα και τα νερά της σφουγγαρίστρας. Μη ξεχάσω και τις θέσεις πάρκινγκ. Και τώρα παραδέξου πόσο θέλεις να σφίξεις το χέρι εκείνου που έχει δίκιο και πόσο σε μισείς όταν δε βρίσκεις θάρρος να πάρεις το μέρος του αδικημένου. Θέλω από καιρό να το θίξω αυτό το θέμα.