Είναι και αυτές οι μέρες που μοιάζουν λίγο ανούσιες και περιττές.
Αυτές που δυσκολεύεσαι να σηκωθείς από το κρεβάτι σου μιας και η μόνη δύναμη που θεωρείς πως έχεις είναι να συρθείς στον καναπέ και μετά ξανά στο κρεβάτι και τούμπαλιν.
Αυτό και μόνο.
Κάποιες φορές ξέρεις τον λόγο, άλλες πάλι απλώς δεν έχεις όρεξη (πάντα υπάρχει λόγος απλά υπάρχουν και οι φορές της αυταπάρνησης που τις βαφτίζουμε “μέρες που απλά δεν είμαι σε φάση μωρέ, δεν έχω κάτι -ψέμα-).
Αυτές τις μέρες λοιπόν (που όλοι τις περνάμε) η μοναδική συντροφιά που θέλω εκτός από αυτή των γλυκών σε εναλλαγή με των αλμυρά, είναι η μουσική.
Αυτές τις μέρες τα τραγούδια όλα μιλούν για εσένα κι έχουν την μαγική ιδιότητα να φωτίζουν και να δίνουν λύση σε όλα τα προβλήματα σου.
Πόσες φορές πάνω στην θλίψη σου δεν έχεις ακούσει έναν στίχο και κολλάς; Κολλάς και τον ακούς 10000 φορές και η καθεμία από αυτές επιβεβαιώνει πως ο συνθέτης κρυφοκοιτάζει την ζωή σου και τον ενέμπνευσες να γράψει το κομμάτι αυτό .
Η μουσική έχει το χάρισμα να σε πάει παραπέρα, να σε βγάλει από τον λήθαργο σου ή να σε οδηγήσει στα πιο σωστά του μονοπάτια.
Να φωτίσει διαδρόμους που δεν ήξερες πως υπάρχουν. Η μουσική είναι σωτήριο πράγμα.
Νομίζω πως η πιο λογική εξήγηση είναι πως έχει γραφτεί από ανθρώπους που έχουν πονέσει, έχουν στοιχειωθεί, έχουν αγαπήσει, έχουν παλέψει ή έχουν εγκαταλείψει όνειρα κι ανθρώπους και κάπου μέσα στα τραγούδια τους βρίσκεις κι εσύ την δική σου προσωπική ιστορία.
Δεν είναι τυχαία όλα αυτά τα χέρια που ατενίζουν τον ουρανό σε κάθε συναυλία ως ένδειξη “έχω υπάρξει και εγώ στην θέση του τραγουδιστή”.
Δε θα μιλήσω για τα μπουζούκια που στο άσμα “Μη ρωτάς το γιατί η αγάπη αυτή έχει τώρα τελειώσει” σπάνε τραπέζια, ρίχνουν τόνους λουλούδια, πίνουν άσπρους πάτους δίχως αύριο και ανεβαίνουν πάνω στις καρέκλες.
Ταύτιση.
Με μια δόση αγαλλίασης μαζί.
Αυτό ακριβώς είναι η μουσική.
Ένα γλυκό ναρκωτικό. Μόνο που δεν κάνει ποτέ κακό.
Η ζωή χωρίς μουσική θα ήταν ξενέρωτη.
Ο καθένας μας έχει ένα προσωπικό soundtrack που τον συντροφεύει. Και δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από το να ακούσεις ένα τραγούδι και να ξανά ζήσεις μια στιγμή που έχεις αγαπήσει ξανά και ξανά σαν να γυρνάς πίσω στον χρόνο.
Η μουσική είναι όπλο. Χρησιμοποίησε το σωστά.