Ο Δημήτρης Χριστοφορίδης ξεκίνησε από τις Νύχτες Κωμωδας της Λουκίας Ρικάκη το 2008. Όταν έπαιξε στο Μαιευτήριο στην Θεσσαλονίκη πρίν περίπου δύο μήνες, ο κόσμος γελούσε ασταμάτητα και εμένα μου κίνησε την περιέργεια να τον ρωτήσω πώς γεννιούνται τα αστεία! Βέβαια, αυτό δεν είναι κάτι τόσο απλό και ο ίδιος περιγράφει τη σχέση του με την κωμωδία σαν μια οποιαδήποτε άλλη σχέση. Χρειάζεται δουλειά, λέει. Οπωσδήποτε ταλαντούχος, πολύ αγαπητός στο κοινό αλλά και φιλοσοφημένος, ο Δημήτρης σίγουρα δεν κατέληξε τυχαία στην κωμωδία. Εκείνη τον διάλεξε; Tην διάλεξε αυτός; Δεν έχει σημασία.  Σημασία έχει ότι αυτή η σχέση πάει καλά και εμείς ευχόμαστε να κρατήσει για πάντα!

Εσείς σαν κωμικός με τι γελάτε αλήθεια; Γελάτε εύκολα;

Όχι πολύ εύκολα, δηλαδή καθόλου σχεδόν. Γελάω με πολύ χαζά  πράγματα κάποιες φορές, με οτιδήποτε καμενιές στο utube π.χ. Με κάποιους κωμικούς συναδέλφους που είναι και φίλοι μου γελάω πάρα πολύ, καθώς μοιραζόμαστε μαζί και τις αγωνίες της κωμωδίας.

Τι χρειάζεται κάποιος για να κάνει stand up;

Να έχει μια αντίληψη για το τι είναι αστείο αν και πάντα αυτό το κρίνει ο κόσμος. Υπάρχουν δηλαδή άνθρωποι που νομίζουν ότι είναι φοβερά αστείοι αλλά δεν είναι. Το να κάνεις stand up επίσης, δεν είναι το να λέω αστεία στην παρέα μου, η κωμωδία είναι κάτι άλλο. Μπορεί στην παρέα σου να είσαι αστείος, αλλά να μην είσαι στη σκηνή, ή να μην είσαι αστείος στην παρέα σου, αλλά να κάνεις τον κόσμο να γελάει, όταν βρίσκεσαι στη σκηνή. Οπότε, χρειάζεται να έχεις σίγουρα αντίληψη και σίγουρα να δουλέψεις πάρα πολύ, γιατί  το πώς θα χτιστεί ένα αστείο έχει νόμους.

Άρα μπορούμε να πούμε ότι ένα αστείο είναι αντικειμενικά αστείο, αφού έχει νόμους;

Έχει ένα μεγάλο μέρος αντικειμενικότητας και έχει και ένα πολύ μεγάλο μέρος υποκειμενικότητας. Όλα τα πράγματα στην τέχνη έχουν και αντικειμενική και υποκειμενική πλευρά. Δηλαδή, δεν μπορείς να πείς ότι ο Πικάσο είναι κακός ζωγράφος, ούτε μπορείς να ισχυριστείς ότι ο Τίμ Μπάρτον είναι ο καλύτερος σκηνοθέτης όλων των εποχών. 

Πάντα έχεις έμπνευση για αυτά που γράφεις ή λές τώρα θα κάτσω να δουλέψω;

Όχι, λέω τώρα θα κάτσω να δουλέψω. Δεν έχω σχεδόν ποτέ έμπνευση. Είναι μια δουλειά. Πρέπει την έμπνευση να την κυνηγάς με ρόπαλο, λένε. Το να σου έρθει ένα αστείο κι όταν έρθει απλά να το γράφεις, δεν σου δίνει υλικό. Θα κάτσω να γράψω 3-4 ώρες και εξαρτάται και από την εποχή. Τώρα ας πούμε, που είμαι σε μια φάση που πρέπει να γράψω, για να κάνω καινούριο υλικό, προσπαθώ να κάνω 4 ώρες τη μέρα δουλειά.

Από πού αντλείς τα αστεία σου;

Εξαρτάται. Υπάρχουν πολλές φορές που ζείς ένα θέμα και το γράφεις με τις σκέψεις που έχεις από αυτή σου την εμπειρία και υπάρχουν και καταστάσεις που ενώ τις ζείς, δεν σε επηρεάζουν άμεσα. Δηλαδή, άλλο να μιλήσεις για κάποιου είδους σχέση, που περιλαμβάνει πολύ τον εαυτό σου μέσα, καθώς είναι μια κατάσταση που εμπλέκεσαι συναισθηματικά, κι άλλο το να είσαι μέσα στο μετρό και να περιγράφεις τα βαγόνια ή τον κόσμο.

Τι είδους παρατηρήσεις είναι αυτές που σε κάνουν να αντιμετωπίζεις  π.χ το μετρό με μια κωμική ματιά;

Συνήθως αυτό που σε κάνει να δείς με κωμική ματιά, είναι αυτό που θα σε εκνευρίσει ή θα σε πειράξει. Αυτό λειτουργεί κάπως αυθόρμητα, λές και μέσα σου υπάρχει ένας τεχνίτης που μετατρέπει όλα αυτά που σε ενοχλούν ή σε πειράζουν, σε αστεία.

Σαν να τα εξωραΐζεις δηλαδή τα πράγματα αυτά, μέσω του χιούμορ σου;

Δεν είναι σε όλους τους κωμικούς το ίδιο. Άλλοι εκφράζουν επιθετικότητα με το χιούμορ, άλλοι εκφράζουν πόνο, άλλοι μια δυσκολία ή κόμπλεξ. Δεν είναι σε όλους τους ανθρώπους το χιούμορ ένας μηχανισμός άμυνας. Αυτό είναι μια γενίκευση. Σαν μια γενική αρχή μπορεί να ισχύει αλλά αν θέλουμε να κάνουμε μια κουβέντα σοβαρή, δεν μπορούμε να μιλάμε έτσι. Κάθε ένας κωμικός έχει μια δικιά του αφετηρία που ξεκινάει το χιούμορ του. Εμένα μου αρέσει να μιλάω για πράγματα που όταν γελάσει το κοινό, κατά κάποιο τρόπο απενεχοποιώ τις σκέψεις μου.

Ποιος θεωρείται επιθετικός κωμικός;

Επιθετικός κωμικός είναι κάποιος που θέλει να κάνει establish την προσωπικότητα του. Στα μάτια μου, είναι αυτός που κάνει κωμωδία κεντροθετώντας πάρα πολύ τα πιστεύω του και τα αναγάγει σε ηθικές αξίες. Για παράδειγμα ο Stanhope, την θέση του, την αναγάγει σε αλήθεια ζωής. Εγώ πιο πολύ ρωτάω για τα πράγματα. Πιο πολύ κρυφό κοιτάω και κάνω ερωτήσεις, προσπαθώντας να αναδείξω κάποιες πλευρές τους που μου κάνουν εντύπωση. Είμαι πιο εσωστρεφής.

Κάποιοι προσπαθούν να περάσουν τις απόψεις τους ή μηνύματα μέσω του stand up;

Όταν εκτίθεσαι στην τέχνη σαν καλλιτέχνης εκθέτεις μια άποψη. Αλλά αυτή είναι άποψη ή είναι αποψάρα; Υπάρχουν κωμικοί που έχουν αποψάρες. Ο Stanhope π.χ έχει αποψάρες. Ενώ είναι καλός κωμικός ο τρόπος του είναι τρόπος ΑΠΟΨΑΡΑΣ.

 Πολλοί  πιστεύουν ότι δεν μπορείς να κάνεις πλάκα με όλα π.χ υπάρχουν ρατσιστικά αστεία που για κάποιους είναι ανήθικο να γελάσουν με αυτά . Τι έχεις να πείς για αυτό;

Είναι πολύ μεγάλη κουβέντα το ποια είναι τα όρια της κωμωδίας και αν περνάνε ρατσιστικά ή σεξιστικά αστεία. Δεν μπορώ να πώ ότι τα χρησιμοποιώ ιδιαίτερα, αλλά χαίρομαι όταν ακούω ένα καλά δοσμένο τέτοιο αστείο. Δεν αναπαράγω στερεότυπα ο ίδιος, αλλά αν κάποιος το κάνει, δεν θα του πώ να μην το κάνει. Μερικές φορές επίσης, λές κάτι το οποίο είναι τόσο ακραία κακό και επιθετικό, που μόνο από την ίδια του την υφή γελάς. Δεν γελάς δηλαδή, με το βάθος του αστείου ή την άποψη αυτή καθεαυτή, γελάς με το πόσο ακραία έχει σκεφτεί αυτός ο άνθρωπος. Μπαίνουμε τώρα βέβαια και σε μια κουβέντα περί προνομίων. Αν κάποιος ήταν Αφροαμερικάνος, Μεξικανός ή άλλη εθνικότητα που έχει υποστεί τον ρατσισμό, πιθανόν να μην γέλαγε με κάτι σχετικό.

Εσύ τι εισπράττεις μέσα από αυτή τη δουλειά και πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με αυτή;

Κάνω μια δουλειά που μου αρέσει. Όταν αποφάσισα να ασχοληθώ δεν ήμουν σίγουρος ότι θα μου αρέσει. Πρέπει να δίνουμε χρόνο σε κάποια πράγματα. Πολύ δύσκολα θα μας κερδίσει κάτι αμέσως. Όταν ξεκίνησα από τις Νύχτες Κωμωδίας της Λουκίας Ρικάκη, το έκανα επειδή πάντα μου άρεσε η κωμωδία. Έκανα αστεία και ήμουν fan της κωμωδίας, οπότε ήταν μέσα σε αυτά που ήθελα να δοκιμάσω. Με κέρδισε 3 χρόνια αργότερα και με κέρδισε ακόμα παραπάνω μετά από 5 χρόνια, όταν είπα ότι εδώ είναι η ταυτότητα μου. Είναι σαν μια σχέση που δεν ξέρεις πως θα πάει. Μπορεί να έχεις καυγάδες ή προβλήματα σε αυτή, αλλά με κάποιο τρόπο όλα λύνονται και μένεις με τον άλλο και ανακαλύπτεις μετά από καιρό, ότι είσαι ερωτευμένος μαζί του ενώ δεν ξεκίνησες έτσι και μετέπειτα ανακαλύπτεις ότι και εκείνος είναι ερωτευμένος μαζί σου. Δηλαδή θέλει χρόνο. Είναι πολύ εγωιστικό να περιμένεις από κάτι να σε κερδίσει κατευθείαν, πρέπει να αφοσιωθείς σε κάτι και τότε αυτό αρχίζει και σου δίνει πράγματα.

Τι θα λέγατε σε κάποιον που δεν έχει δεί ποτέ stand up; Tι μπορεί να ανακαλύψει μέσα από αυτό;

Πρώτον το χιούμορ του. Με τι μπορεί να γελάσει κι αυτό είναι σημαντικό. Επίσης πιστεύω ότι η κωμωδία είναι δείγμα πολιτισμού. Όταν ένας άνθρωπος στην προσωπική του ζωή ασχολείται με την κωμωδία, κάνει τη ζωή του καλύτερη. Επίσης η κωμωδία σε οδηγεί στην αυτοπαρατήρηση και στην αυτοκριτική. Σε κάνει να βλέπεις πράγματα σε εσένα. Υπάρχουν περιπτώσεις που το κοινό προσβάλλεται από ένα αστείο επειδή προσβάλλονται οι ηθικές του καταβολές ή και τα πιστεύω  του. Αν όμως προσβάλλεσαι με την αντίθετη άποψη δεν είσαι ανεκτικός. Η κωμωδία κάνει δηλαδή μια κοινωνία καλύτερη.

Που μπορεί να σας δει κάποιος αυτό τον καιρό;

Παρουσιάζω και παίζω στο 104 Comedy Club στο Γκάζι, σε διάφορα Φεστιβάλ κωμωδίας και στις 15 Δεκέμβρη στην Θεσσαλονίκη στο Cosmos. Επίσης κάποιος μπορεί να πληροφορείται για παραστάσεις μου από το status μου στο facebook.