Ποτέ του δεν ήταν. Δεν μιλά για έναν χοντρό κύριο ντυμένο στα κόκκινα να φέρνει δώρα και να τρώει κουλουράκια. Δεν μιλά για ελαφάκια, στολίδια και ταράνδους. Είναι ένα ερωτικό τραγούδι απόρριψης, απωθημένων που το τραγουδά ένας ερωτευμένος άνευ ανταποκρίσεως. Ένα κλασσικό τραγούδι από κάποιον που την “πάτησε” και τώρα θέλει να πάρει την εκδίκηση του. Θα μπορούσε να είναι άνετα μια ζεμπεκιά πόνου! Δεν είναι γλυκανάλατο, δεν είναι κοινότυπο. Δε μιλά για έλκηθρα, δώρα και γιρλάντες. Είναι μια γλυκιά, σικάτη ρετροσπεκτίβα! Μιλάει για το ανέφικτο, για τον έρωτα που όλοι κάποτε χάσαμε (και δε θέλαμε καθόλου) για αυτό και όλοι (κι εσύ, κι εγώ) το έχουμε σιγοτραγουδήσει άπειρες φορές στο σαλόνι μας κρατώντας το τηλεκοντρόλ για μικρόφωνο. Γιατί είναι από τα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια που όταν παίζονται στο ραδιόφωνο, κι ας είναι 32 ετών τραγούδι, δεν αλλάζω σταθμό. Γιατί το βίντεο κλιπ είναι τρελή 80ίλα και απλά και απόλυτα αγαπώ τα 80’s. Γιατί Χριστούγεννα σημαίνει λάμψη, χαμόγελα, θέλω και αγάπη και αυτό το τραγούδι πλημμυρίζει από όλα αυτά. Γιατί η μουσική του αν την απομονώσεις θα νιώσεις πως πέφτει από τον ουρανό χιόνι και γκλίτερ. Γιατί πάντα θα θυμάμαι στο ΟΑΚΑ τον George Michael να τραγουδά και δίπλα μας να δακρύζουν κάτι μεταλλάδες! Ladies and gentleman μιλάμε για ένα old time classic που θα ακούγεται εις τους αιώνες των αιώνων και το ξέρεις. Και καταβάθος πολύ το γουστάρεις.