Έχω την τύχη να περιβάλλομαι από λίγους και καλούς φίλους, ελάχιστους θα έλεγα. Γι’ άλλους, μόνο τύχη δεν μπορεί είναι αυτό, μα όσοι γνωρίζουν την έννοια της αληθινής φιλίας ξέρουν πως έχουν δίκιο, γιατί στο θέμα φιλία μετράει η ποιότητα κι όχι η ποσότητα. Φτάνοντας λοιπόν σ’ αυτό το σημείο που είμαι σήμερα, έχοντας πατήσει δηλαδή τα πρώτα –άντα, συνειδητοποίησα πως όχι μόνο είναι ευλογία να έχεις καλούς κι αληθινούς φίλους, μα είναι και σπουδαίο να τους βλέπεις να εξελίσσονται, να ωριμάζουν, να κάνουν οικογένεια ή να γίνονται γονείς.
Αν έτυχε πρόσφατα να είδες κάποιο φίλο σου να παντρεύεται ή κάποια φίλη σου να γίνεται μανούλα, νομίζω καταλαβαίνεις πολύ καλά τι θέλω να πω. Μιλάω γι’ αυτά τα συναισθήματα υπέρμετρης ευτυχίας που σε κατακλύζουν τις στιγμές εκείνες που βλέπεις τους κολλητούς, τους φίλους σου, τους δικούς σου ανθρώπους να προχωρούν ένα βήμα παρακάτω, να ολοκληρώνονται σαν άνθρωποι πετυχαίνοντας τους στόχους και τα όνειρά τους. Και δεν έχει καμιά απολύτως σημασία αν αυτή η ολοκλήρωση και η ευτυχία προέρχεται από ένα γάμο, από την απόκτηση ενός παιδιού ή από μια επαγγελματική καταξίωση. Όποια κι αν είναι η πηγή αυτής της χαράς, σημασία έχει ότι μαζί με αυτούς χαίρεσαι κι εσύ.
Γιατί μ’ αυτούς τους ανθρώπους, που τώρα πήραν προαγωγή ή βρήκαν το άλλο τους μισό, εσύ έχεις ζήσει τις πιο όμορφες μα και τις πιο δύσκολες στιγμές. Έκλαψες μαζί τους τα βράδια που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από ένα επίπονο χωρισμό. Γέλασες και χάρηκες με την καρδιά σου όταν πήραν πτυχίο. Ήσουν εκεί, σε καλές μα και σε άσχημες στιγμές, συνεχίζεις να είσαι και θα είσαι για μια ζωή.
Θα τους δεις να παντρεύονται τον άνθρωπο που αγαπούν και θα κλαις από χαρά και συγκίνηση, την ώρα που θα περνούν μπροστά από τα μάτια σου όλες σας οι στιγμές. Θα γελάς καθώς θα τους σκέφτεσαι μερικά χρόνια πριν να ορκίζονται πως δεν πρόκειται ποτέ να παντρευτούν. Και να τώρα, που βρίσκεσαι εδώ να τους καμαρώνεις στα σκαλιά της εκκλησίας. Θα μοιραστείς μαζί τους την εκπλήρωση των ονείρων τους, τις επαγγελματικές και προσωπικές τους επιτυχίες και θα ευγνωμονείς το Θεό που έχεις αυτούς τους ανθρώπους στη ζωή σου και που κατάφερες να τα ζήσεις και να τα μοιραστείς όλα αυτά μαζί τους. Θα τους δεις να γίνονται γονείς και θα πιάνεις τον εαυτό σου να συγκινείται στην προσπάθεια σου να εντοπίσεις τα κοινά χαρακτηριστικά αυτού του τοσοδούλικου πλάσματος με τον κολλητό ή την κολλητή σου.
Και για να λέμε την αλήθεια, αυτό μας συμβαίνει με ελάχιστους ανθρώπους στη ζωή μας. Αυτοί οι ελάχιστοι λοιπόν, είναι και οι πραγματικοί μας φίλοι. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να καταφέρνεις να βιώνεις κι εσύ με τους κολλητούς σου όλες αυτές τις στιγμές απύθμενης ευτυχίας και χαράς που η ζωή μας κληρώνει για να ζήσουμε λίγες μόνο φορές. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο, από το να γίνεσαι παρατηρητής αλλά και συμπρωταγωνιστής στην ευτυχία ενός αδελφικού σου φίλου.
