Ένα βράδυ Παρασκευής, μετά απο ραντεβού τριών ωρών σε ένα όμορφο, μικρό εστιατόριο, ανακάλυψα πως ο άντρας με τον οποίο είχα βγει, είχε πληρώσει για το γεύμα, με πήγε μέχρι το αμάξι μου και είπε, ‘να το κάνουμε ξανά, σύντομα’, εκείνο το βράδυ, αφού γυρίσαμε σπίτι μας, μου έστειλε μήνυμα κατά λάθος.
Η συζήτηση πήγε κάπως έτσι:
Αυτός: ‘Είσαι ξύπνια;’
Εγώ: ‘Ναι.’
Αυτός: ‘Θέλεις να μιλήσουμε;’
Εγώ: ΄Ναι.’
Και μετά μου τηλεφώνησε και μου εξήγησε οτι μου έστειλε κατά λάθος το μήνυμα που προοριζόταν για την κοπέλα του.
Την κοπέλα του; Τι; Δεν είχαμε μόλις περάσει τρεις ώρες όμορφης και ουσιαστικής συζήτησης; Δεν μοιραστήκαμε τη φιλοσοφία μας για τις σχέσεις, τα δημιουργικά projects, την πνευματικότητα, και άλλες τόσες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες της ζωής μας; Δεν το είχα φανταστεί, ‘η σπίθα’ υπήρχε, για όλο το βράδυ.
Mε πολύ θράσος είπε, ‘Συγγνώμη, θα ήθελα πολύ να κάνουμε παρέα ξανά!’
Επανέλαβα στον εαυτό μου το τελευταίο κομμάτι: ‘Παρέα;’
Διάβασε επίσης Τι μου έμαθαν τα πρώτα ραντεβού
Οι λέξεις μου προκάλεσαν τόση απογοήτευση. Μου άρεσε, και παρ’ όλη αυτή τη στιγμή στο τηλέφωνο, ήξερα οτι ήταν καλό παιδί. Το να δέχομαι μηνύματα του που προορίζονταν για κάποια άλλη γυναίκα, λίγο μετά το τέλος του ραντεβού μας, με έκανε να νιώσω σαν ένα κορίτσι έτοιμο για το prom, μόνο που ο συνοδός της πηγαίνει τελικά με το κορίτσι της διπλανής πόρτας.
Προτού κλείσουμε το τηλέφωνο, είπα, ‘Περίμενε. Δηλαδή, τι ήταν για εσένα το σημερινό δείπνο;’
Τότε μου εξήγησε, ‘Λοιπόν, αυτή τη στιγμή βγαίνω με μια κοπέλα που είναι σε διάσταση με το σύζυγο της, οπότε θέλω να δω που θα πάει όλο αυτό. Ίσως όταν αυτό τελειώσει θα μπορούσαμε να βγούμε μαζί αλλά για να είμαι ακριβής, ναι, θα είναι καλύτερα να μείνουμε ‘φίλοι’ για την ώρα. Αν και ξέρω πως υπήρχε φλόγα ανάμεσα μας. Δεν θα το κρύψω.’
Μετά απο αυτά τα λόγια, ένιωσα πως βρισκόμουν σε μια αίθουσα αναμονής, όπου ο γιατρός δεν θα με καλέσει ποτέ. Ήθελε να μείνω εκεί, και να περιμένω, σε περίπτωση που επιστρέψει.
Αλλά, δεν θα καθίσω στην αίθουσα αναμονής. Χάνω το χρόνο μου. Θα ζήσω τη ζωή μου. Θα συνεχίσω να προχωράω μπροστά.
Πότε είναι ένα ραντεβού, ραντεβού;
Μήπως σκεφτόμουν πάρα πολύ και μπέρδεψα μια πολύ καλή φιλία μεταξύ άντρα και γυναίκας; Αλλά όχι, δεν έγινε κάτι τέτοιο εκείνο το βράδυ. Ήταν δίκαιο απο μέρους μου να το θεωρήσω ραντεβού, επειδή ήταν. Τα λόγια του με έκαναν να αμφισβητήσω τον εαυτό μου. Το είχε κάνει επίτηδες; Πιθανότατα όχι. Ίσως. Πάντως, το να κάνεις πράγματα χωρίς κάποια συγκεκριμένη πρόθεση δεν σε κάνουν λιγότερο αθώο όταν πληγώνεις τους άλλους.
Μετά απο χρόνια ραντεβού έμαθα πως το να είσαι ξεκάθαρος στην επικοινωνία είναι ο καλύτερος τρόπος για να φροντίσεις τον εαυτό σου σε έναν κόσμο γεμάτο απο ‘ασαφή’ ραντεβού. Τα ‘αόριστα’ ραντεβού είναι μια επιδημία, αλλά μπορούν να σταματήσουν με ειλικρίνεια και σαφή όρια.
Διάβασε επίσης 10 πράγματα που πρέπει να θυμάσαι όταν τα ραντεβού σε αγχώνουν
Ορίστε μερικές συμβουλές που θα σε βοηθήσουν να διαχωρίσεις τα ραντεβού απο την ‘παρέα’.
ΖΗΣΕ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ: Να είσαι παρούσα στη στιγμή και μην προτρέχεις. Ξέρεις τι εννοώ, αν είστε στο πρώτο ραντεβού… μη σκέφτεσαι ήδη για νυφικό. Η συναισθηματική οικειότητα είναι ακριβώς αυτή. Μπορεί να πληγωθείς αν μοιραστείς πολλά, πολύ γρήγορα. Αξίζεις να χρειαστεί ο άλλος χρόνος για να σε γνωρίσει, το ίδιο και εκείνος.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕ: Με ευγένεια, ζήτησε να σου ξεκαθαρίσει τι σημαίνει ραντεβού για αυτόν. Δοκίμασε αυτό: ‘ Πέρασα πολύ όμορφα μαζί σου και αναρωτιόμουν αν το θεωρείς ραντεβού;’ Ή, χρησιμοποίησε χιούμορ όταν σου προτείνει δείπνο λέγοντας, ‘Α, θες να βγούμε ραντεβού; Θα έχει πλάκα!’ Η αυτοπεποίθηση και η σαφήνεια σου θα προκαλέσουν την αντίδραση του, και απο αυτή θα καταλάβεις πολλά.
ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΗ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ: Νομίζω για αυτό το λόγο προτιμούν οι άντρες να κρατήσουν τα πράγματα ασαφή, γιατί φοβούνται πως επιστρέφοντας σπίτι θα αγοράσεις περιοδικά γάμου και θα βρεις ονόματα για τα παιδιά σας. Δέξου το όπως είναι, ένα ραντεβού.
ΦΙΛΗΣΕ ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ: Πρόσεχε με τα μηνύματα που δίνεις με το σώμα σου. Το σώμα σου είναι στενά συνδεδεμένο με το συναισθηματικό σου κόσμο. Σεβάσου αυτή την επικοινωνία και μη την ξεχνάς επειδή απλώς σου έκανε κάποιος το δείπνο.
