Είναι η δική μας Celina Gomes, η εγχώρια. Και είναι και η Barca (Μπάρσα), το αμερικάνικο beagle που μας έκλεψε την καρδιά ένα κυριακάτικο πρωινό. Οι δύό τους ζουν σε ένα φωτεινό σπίτι στα νότια, το οποίο αφήνουν μερικά σαββατοκύριακα για να πάνε για rafting, trekking, ski. Ναι, και οι δυό μαζί.
Αν το βιογραφικό σου έπρεπε να είναι 3 λέξεις τι θα έγραφες; Άνθρωπος σε εξέλιξη.
Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με τα media και το PR; Ήμουν μοναχοπαίδι σε μονογονεϊκή οικογένεια, οπότε μάλλον μου έλειπε η επικοινωνία – το παράπονο των δασκάλων μου ήταν ότι δεν έβαζα γλώσσα μέσα μου. Ποτέ δεν είδα το PR ως Δημόσιες Σχέσεις, αλλά πάντα ως Ανθρώπινες Σχέσεις. Επίσης πάντα με σαγήνευε ο κόσμος των διαφημίσεων – είναι φανταστικό το πόσα μηνύματα μπορείς να περάσεις με διαφορετικούς τρόπους επικοινωνίας, οπότε και αυτό ας πούμε ότι ήταν «φυσικό επακόλουθο» για εμένα.
Ποιο είναι το πιο αστείο πράγμα που σου έχει συμβεί στην καριέρα σου; Λόγω του ονόματός μου, έχω αρκετές φορές έρθει στην άβολη θέση να πείσω τον συνομιλητή μου ότι πράγματι είμαι η Σελίνα Γκόμες και δεν τον κοροϊδεύω (σ.σ. η Σελίνα Γκόμεζ είναι Αμερικανίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός). Φαντάσου λοιπόν όταν μιλάω με ραδιόφωνα π.χ. και συστήνομαι ότι πάντα ακολουθεί γέλιο από την πλευρά τους, (σφιγμένο) γέλιο από την πλευρά μου, 5λεπτη επεξήγηση και κάποιες φορές επίδειξη της ταυτότητάς μου.
Όταν ήσουν παιδί, είχατε κάποιο κατοικίδιο στο σπίτι; Αν όχι, ήσουν από τα παιδιά που έκλαιγαν και χτυπούσαν πατώματα για να τους πάρουν; Αν ναι, ποια η ιστορία σου με το πρώτο σας κατοικίδιο; Είχαμε περιοριστεί σε υδάτινα πλάσματα, όπως χρυσόψαρα, χελωνάκι, μέχρι και γυρίνους από τη λίμνη του Αγίου Κοσμά! Άτυχα πλάσματα τα τελευταία, τα υπόλοιπα ζήσανε, απλά σε άλλη οικογένεια.
Ποια η ιστορία σου με την Barca; Πως αποφάσισες να την πάρεις σπίτι; Είχε γεννήσει το beagle μιας φίλης και μου είχε υποσχεθεί ένα από τα κουτάβια. Για κάποιον λόγο όμως, δεν καθότανε με τίποτα η φάση να πάω να τα δω και στεναχωριόμουν, οπότε ο τότε φίλος μου πρότεινε να πάμε να δούμε στο pet shop κουτάβια, να πάρουμε πληροφορίες για τη ράτσα και να εφοδιαστούμε με τα πρώτα συμπράγκαλα. Στο pet shop λοιπόν έτυχε να έχουν ένα beagleάκι. Ήταν ήσυχο, τρομαγμένο (δυστυχώς) και με κοίταζε σα να μου ζητούσε να γίνουμε οικογένεια. Ε, και γίναμε! Ήτανε το καλύτερο δώρο της ζωής μου! Πλέον είμαι ενάντια στην αγορά από pet shop και υπέρ του να σώζεις μια ψυχή, αλλά βαθιά μέσα μου πιστεύω για πολλούς λόγους ότι τελικά σώσαμε η μία την άλλη!
Γιατί Barca; Έπρεπε να βρω μια εναλλακτική για το «Ζάντα». Τέλος συζήτησης.
Ποιο είναι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να σου προσφέρει ένα κατοικίδιο; Σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.
Ποια θα μπορούσε να είναι η πιο περίεργη συνήθειά της; Εκείνη που σε εκνευρίζει αλλά ίσως σε κάνει να την αγαπάς περισσότερο. Έχει τη συνήθεια να μαδάει χωρίς έλεος! Όμως έτσι την έχω πάντα μαζί μου και το σημαντικότερο; Με έμαθε να μην ασχολούμαι με τρίχες! Γενικότερα.
Ποια είναι η μεγαλύτερη ζημιά που έχει κάνει; Έχει φάει έναν καναπέ. Τριθέσιο. Και με μεγάλη επιτυχία.
Πιστεύεις ότι τα σκυλιά μοιάζουν στα αφεντικά τους; Δεν το πιστεύω απλά, το ζω καθημερινά! Το επόμενο στάδιο είναι ή να ξεκινήσω εγώ να γαυγίζω ή εκείνη να μιλάει!
Φωτογραφίες: Μαρία – Ειρήνη Μοσχονά & flickr.com
Tshirt: Cucumber
