Ξεκίνησαν με την κυκλοφορία του “Yearling” στα τέλη του 2014 και μέσα σε –σχεδόν- τρία χρόνια οι Whereswilder ταξίδεψαν σε όλη την Ελλάδα, πέρασαν και στα Βαλκάνια, άνοιξαν την Terra Stage του Rockwave Festival ’16 πέρσι το καλοκαίρι και ετοίμασαν τη δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά που μόλις κυκλοφόρησε από την Inner Ear, το “Hotshot”.

*Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να προσθέσω πως αν ποτέ κόλλησες με το “Yearling” θα καταλάβεις πως με το “Hotshot” οι  πιθανότητες του να φέρουν ξανά τον ήχο των 1970s είναι πάρα πολλές.*

Όμως, οι Whereswilder δεν είναι αυτό που θα έλεγες μια συνηθισμένη ελληνική μπάντα. Δεν είναι τίποτα συνηθισμένο, τίποτα ελληνικό στο άκουσμα της μουσικής τους. Είναι αυτό που θα ορκιζόσουν πως παραείναι καλό για να είναι αληθινό. Ακριβώς όπως ένιωσα εγώ όταν άκουσα τον τελευταίο του δίσκο πριν μερικούς μήνες. Το μόνο που ήθελα να πω και να ξαναπώ ήταν τη λέξη «Γαμάτο». Μια λέξη που χρησιμοποιώ σπάνια.

Λίγο πριν το live τους για την παρουσίαση του δίσκου τους στο ΑΝ Club την Παρασκευή 31/03, οι Whereswilder μίλησαν στο Savoir Ville για την μουσική, το Hotshot και την πιο εκνευριστική ερώτηση που τους κάνουν.

Οι Whereswilder δημιουργήθηκαν από τέσσερις παιδικούς φίλους και συμπαίκτες όταν κάποια στιγμή της ζωής τους άρχισαν να δουλεύουν το υλικό που τους οδήγησε στο να κάνουν την δική τους μπάντα. Το όνομα τους προέρχεται από το αμερικάνικο παιχνίδι παρατηρητικότητας, Where’s Waldo και δεν σημαίνει απολύτως τίποτα για το συγκρότημα αφού η παράφρασή του ήταν εκείνη που τους κέντραρε το ενδιαφέρον. Όπως ακριβώς έγινε και με το σήμα κατατεθέν τους, την κατσίκα.

«Η αλήθεια είναι πως θέλαμε ένα ζώο για σήμα και η κατσίκα ήταν η καλύτερη επιλογή καθώς είχε την κατάλληλη δόση αιχμηρότητας και φιλικότητας.»

Γιατί Hotshot;

Eίναι ένας τίτλος που προέκυψε αυθόρμητα και στο μυαλό μας δένει τις αναφορές του δίσκου, τόσο μουσικά όσο οπτικά.

Όντας το πρώτο κομμάτι που ακούσαμε από το άλμπουμ και εκείνο που μας έκανε να θέλουμε κάτι περισσότερο, πως γράφτηκε το This Feeling;

Το This Feeling γράφτηκε σε μια περίοδο που άλλαξε ένα μέλος της μπάντας και η διάθεση για αναπροσαρμογή, ηχητικά και παικτικά, που υπήρχε έφερε στην επιφάνεια κάποια riffs σαν και το συγκεκριμένο. Όταν το ολοκληρώναμε υπήρχε πολύς ενθουσιασμός γιατί όριζε κάπως τη διάθεση του δίσκου.

Τι σας έκανε να θέλετε να ηχογραφήσετε τον δίσκο σε μπομπίνα;

Είναι μια διαδικασία που ακολουθήσαμε και στον προηγούμενό μας δίσκο και έγινε κομμάτι του ήχου μας στο στούντιο.

Ταλέντο ή συνεχείς πρόβες;

Και μακαρόνια με κιμά και παστίτσιο. Και σταυροβελονιά και ανεβατό. Και Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός.

Από ποιους καλλιτέχνες αντλείτε τις μουσικές σας επιρροές;

Από πολλούς και διαφορετικούς κατά καιρούς. Σίγουρα υπάρχει και μια τάση προς την χρυσή εποχή του ροκ τις δεκαετίες του ‘60 και του ‘70

Η πιο συχνή και εκνευριστική ερώτηση που σας κάνουν.

Τι ώρα είναι;

Ποιο θα ήταν κατά τη γνώμη σας το ιδανικό μέρος για να κάνετε μια συναυλία;

Με κίνδυνο κάποιας γραφικότητας θα λέγαμε σε ένα γκαράζ.

Τι είναι αυτό που αγαπάτε να μισείτε στη μουσική;

H εμμονική διάσταση που παίρνει με τα χρόνια.

Ο καθένας από εσάς είναι πολλά χρόνια σε διαφορετικές μπάντες και έχει περάσει από πολλές μουσικές σκηνές ζώντας μικρές και μεγάλες επιτυχίες. Τι θα συμβουλεύατε μια μπάντα που τώρα ξεκινάει στον χώρο, χωρίς να ακουστεί διδακτικό; Μερικές σκέψεις που θα θέλατε κάποιος να σας είχε πει. 

Επειδή όντως οι διδακτικές συμβουλές δεν πολυταιριάζουν καθώς ο καθένας έχει τον τρόπο του, κάτι ωραίο που έχουμε ακούσει είναι από τον Josh Homme ο οποίος είπε ότι ”όταν περιμένεις κάτι από τη μουσική περιμένεις πολλά”. Είναι μια σκέψη που σε βοηθάει να θυμάσαι ότι μια η άλλη το κάνεις γιατί το θες και μόνο.